DECYZJA

Na podstawie art.14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. ) oraz w związku z art.4 ust.2 i art.7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r., Nr 217, poz.1590), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa - Śródmieście z dnia 18.01.2007r. Nr 1449/2BV/443/9/2007/KA, wydane w trybie art.14a § 1 Ordynacji Podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie,

postanawia- odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 16.10.2006r. Strona wystąpiła o dokonanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.We wniosku Strona podała, że w latach 1999-2001 dokonywała sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z miejscami parkingowymi (garażami) znajdującymi się w piwnicy budynku. Spółka zgodnie z obowiązującą w tamtym okresie wykładnią przepisów dotyczących zastosowania stawek podatkowych do lokali mieszkalnych stosowała obniżoną stawkę 0%,natomiast dla przynależnych do nich miejsc parkingowych (garaży) stosowała stawkę podstawową 22%.

Spółka zwróciła się z pytaniem w sprawie właściwej stawki podatku od towarów i usług przy sprzedaży miejsc postojowych. Pytanie to organ pierwszej instancji rozpatrzył odrębnie wydając postanowienie. Drugie pytanie sformułowane we wniosku dotyczyło prawa do wystawienia faktur korygujących do faktur pierwotnych dokumentujących sprzedaż dokonaną w latach 1999 – 2001.

Strona stwierdziła, iż za okres 1999-2001 można wystawić faktury korygujące, gdyż przepisy nie zawierają ograniczenia terminu wystawienia korekty faktur.Postanowieniem z dnia 18.01.2007r. nr 1449/2BV/443/9/2007/KA Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego uznał przedstawione we wniosku stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Organ pierwszej instancji stwierdził, iż zgodnie z art.112 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.Zaś zgodnie z art.70 §1 ustawy Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Dopuszczenie możliwości korygowania faktur wystawionych sześć lub więcej lat wstecz pozbawia organ podatkowy możliwości skontrolowania, czy korekty faktur są zasadne, a co za tym idzie czy kwoty wykazane w deklaracjach są prawidłowe. Ewentualne korekty faktur powinny być dokonywane przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. W 2007r. spółka miałaby prawo korygować faktury wystawione jedynie w grudniu 2001r. i okresach późniejszych.

Na powyższe postanowienie Strona wniosła pismem z dnia 31.01.2007r. zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej .

Zaskarżonemu postanowieniu Strona zarzuca błędną interpretację art.106 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z § 16 i § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. (Dz. U. Nr 95, poz. 798) oraz dokonanie wykładni rozszerzającej niedopuszczalnej w prawie podatkowym.Strona stwierdza, że jej stanowisko jest jednoznaczne – nie ma przeciwwskazań, żeby wystawiać faktury korygujące do faktur wystawionych za okres 1999r. i 2000r.

Strona podnosi, że w obecnej ustawie o podatku od towarów i usług brak jest ograniczeń terminu, w jakim może zostać dokonane obniżenie obrotu w wyniku udzielenia rabatu. Odnośnie problemu przedawnienia Strona stwierdza, że przepisy Ordynacji podatkowej nie będą miały tu zastosowania, ponieważ faktura korygująca jest odzwierciedleniem zaistniałego stanu faktycznego, a przepis § 16 wskazuje literalnie, że to w momencie zaistnienia zdarzenia wpływającego na rozliczenie pomiędzy kontrahentami (zmiana interpretacji przepisów) i otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę podatnik nabędzie prawo do obniżenia podatku należnego.

Strona przytacza również orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w których wskazuje, że system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, zauważa:

Stosownie do art.112 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszelkie dokumenty związane z tym rozliczeniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie zaś z art.70 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Istotą faktur korygujących VAT jest korekta faktur pierwotnych.

Zgodnie z §16 i §17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. (Dz. U. Nr 95 poz. 798 z późn. zm.) faktury korygujące wystawia się m. in. w razie udzielenia rabatu albo w razie stwierdzenia pomyłek w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie.

Z literalnego brzmienia powyższych przepisów jednoznacznie wynika, w jakich sytuacjach podatnik ma prawo do wystawienia faktury korygującej.Konsekwencją wystawienia faktury korygującej jest dokonanie zmiany rozliczenia podatku należnego.

Zarówno przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzeń Ministra Finansów zawierających przepisy wykonawcze do wymienionej ustawy nie regulują terminów do wystawienia faktur korygujących.Należy zatem mieć na uwadze termin przedawnienia zobowiązania podatkowego uregulowany w art.70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Zatem dokonywanie przez podatnika wszelkich zmian dotyczących rozliczeń podatku od towarów i usług może nastąpić do momentu, w którym nie ulega przedawnieniu zobowiązanie podatkowe za dany okres rozliczeniowy.Przepisy nie zakreślają terminu do wystawienia faktury korygującej w przypadku zawyżenia stawki podatku VAT, ale dokonanie korekty faktur pierwotnych wystawionych kontrahentom w latach 1999-2001r. będzie dotyczyło zobowiązań podatkowych, które już wygasły (art.59 §1 pkt 9 w związku z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa), a zatem mimo, iż ustawodawca nie zakreślił terminu do dokonywania wyżej wymienionych korekt to jednak ze względu na wygaśnięcie tych zobowiązań przedmiotowe korekty nie mogą być dokonane.

Faktura korygująca służy do udokumentowania korekty dostawy towarów i usług i związanego z tą dostawą podatku należnego. Zatem korekta faktury powinna być dokonana przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym upłynął termin płatności.

Reasumując należy stwierdzić, iż Strona w 2007r. miała jedynie prawo do wystawienia faktur korygujących do faktur pierwotnych obejmujących grudzień 2001r. oraz okresy późniejsze.

Z przyczyn wskazanych powyżej argumentacja Pełnomocnika Strony nawiązująca do orzeczeń ETS nie ma w ogóle odniesienia do przedmiotowej sprawy, bowiem brak jest w tej sytuacji związku pomiędzy rozważaniem o zasadzie neutralności wygasłych już zobowiązań podatkowych a możliwością dokonania korekt faktur dokumentujących zdarzenia dotyczące wygasłych przez przedawnienie zobowiązań podatkowych.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej nie jest zasadny zarzut zastosowania wykładni rozszerzającej. Ustalając skutki podatkowe zdarzeń opisanych przez Stronę we wniosku (korekty faktur) organy odwołały się do wyniku wykładni systemoweji celowościowej, bowiem należy przyjąć założenie racjonalności ustawodawcyw sytuacji gdy brak jest bezpośrednio normy regulującej kwestię wystawania korekt faktur po okresie przedawnienia zobowiązania podatkowego – innymi słowy gdy nie można zastosować wykładni gramatycznej. Wbrew zarzutom zażalenia, to właśnie przyjęcie poglądu Pełnomocnika Strony prowadziłoby do zastosowania wykładni rozszerzającej.

Reasumując wystawianie korekt faktur w celu zachowania zasady neutralności w odniesieniu do wygasłych zobowiązań jest w świetle dokonanej przez organy wykładni systemowej nieuprawnione i niecelowe, bowiem na skutek upływu czasuz działań tych podatnik nie będzie mógł już wywodzić o swoich uprawnieniachw kontekście zasady neutralności.

Końcowo wyjaśnienia wymaga, że na mocy art.1 pkt 6 w związku z art.7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r., nr 217, poz. 1590), od 1 lipca 2007r. obowiązują nowe zasady udzielania interpretacji w indywidualnych sprawach. Jednakże jak stanowi przepis art.4 ust.2 ww. ustawy zmieniającej, w sprawach zmiany lub uchylenia pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art.1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, z tym że wygasają one z mocy prawa w razie zmiany przepisów, które były przedmiotem interpretacji.

W związku z powyższym nie są zasadne zarzuty zażalenia.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.