INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. X, przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2008r. (data wpływu 11 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży, o której mowa we wniosku za sprzedaż ciągłą, oraz dokumentowania jej fakturami wystawionymi zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedaży, o której mowa we wniosku za sprzedaż ciągłą, oraz dokumentowania jej fakturami wystawionymi zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka X (zwana dalej Spółką) jest podmiotem prowadzącym w Polsce działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej środków ochrony pracy zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium kraju. Na rzecz jednego z nabywców przedmiotowych towarów - podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Czech (zwanym dalej Nabywcą), Spółka dokonuje dostawy towarów za pośrednictwem zlokalizowanego w Czechach magazynu typu call-off stock (tj. magazynu, gdzie towary przeznaczone są dla jednego konkretnie oznaczonego kontrahenta, znanego w momencie wysyłki towaru z terytorium kraju, który pobiera towary z magazynu zgodnie z własnymi potrzebami). Spółka korzysta z uproszczenia zawartego w legislacji czeskiej polegającego na zwolnieniu z obowiązku rejestracji i rozliczenia podatku VAT zarówno z tytułu WNT, jaki późniejszej dostawy towarów do nabywcy na terytorium Czech. Obowiązek rozliczenia podatku VAT w Czechach przejmuje Nabywca (mechanizm samonaliczenia - rozpoznanie WNT) i warunek ten został zawarty w umowie pomiędzy Spółką i Nabywcą. Towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy transportowany jest na terytorium Czech bezpośrednio przez Spółkę przy użyciu własnego środka transportu i Spółka posiada dokument, zawierający dane, o których mowa w art. 42 ust. 4 ustawy o VAT (nabywca na ww. dokumencie potwierdza fakt przyjęcia towarów do magazynu w Czechach). Nabywca ma prawo pobrania towarów w każdym czasie, należy jednak podkreślić, iż towary pozostają własnością Spółki do chwili pobrania z magazynu przez Nabywcę, co zostało zastrzeżone w umowie. Jednocześnie nadmienia się, iż Nabywca nie jest zobowiązany do zakupu wszystkich towarów znajdujących się w magazynie, a towar może zostać przez Spółkę wycofany z magazynu po rozwiązaniu umowy, bądź też zamieniony na inny, jeśli nie jest on zgodny z zamówieniem. Pobranie towaru zostaje potwierdzone dokumentami wydań magazynowych (dokument WZ). W związku z faktem, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze sprzedażą ciągłą, faktury, zgodnie z dyspozycją § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego wystawiania faktur (...), wystawiane są ostatniego dnia miesiąca i obejmują wszystkie towary pobrane w danym miesiącu przez Nabywcę. Fakt posiadania przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, dowodów, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 4 ustawy, kopia faktury dostawy oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% w odniesieniu do przedmiotowej transakcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opisane powyżej transakcje dostaw na rzecz czeskiego nabywcy za pośrednictwem magazynu typu call-off stock stanowią dla Spółki wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów... W przypadku odpowiedzi twierdzącej, w którym momencie wystąpi wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów - czy w momencie przemieszczenia towarów do magazynu zlokalizowanego na terytorium Czech, czy też w momencie pobrania przedmiotowych towarów z magazynu przez Nabywcę...
2. Czy przedmiotowe czynności można uznać za sprzedaż ciągłą i dokumentować fakturami, wystawionymi zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) tj. wystawianymi ostatniego dnia miesiąca i odpowiednio (przyjmując określone stanowisko z pkt 1) czy faktury mają dokumentować czynność przemieszczenia towarów na terytorium Czech - obejmując całą wartość przemieszczanych towarów, czy też czynność pobrania przedmiotowych towarów z magazynu przez czeskiego odbiorcę - obejmując wartość pobranych towarów w okresie jednego miesiąca...
3. Kiedy w odniesieniu do przedmiotowych dostaw powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług...
4. Jakie dokumenty uprawniają Spółkę do stosowania stawki 0% dla przedmiotowych dostaw... W przypadku stanowiska odmiennego od stanowiska Spółki Wnioskodawca prosi o wskazanie poprawności postępowania i momentu stosowania stawki 0% w przedstawionym stanie faktycznym.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Ustawodawstwa poszczególnych krajów członkowskich w różny sposób uregulowały kwestię obowiązków dostawcy towarów do magazynów typu „call off stock”. Niektóre z nich, aby uprościć procedurę tego typu, zdjęły z zagranicznego dostawcy obowiązek zarejestrowania się w tym kraju jako podatnika podatku od wartości dodanej przy jednoczesnym zobowiązaniu krajowego nabywcy do rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Aktualnie obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie regulują w odrębny sposób sytuacji, w których w ramach uproszczeń stosowanych w innych państwach Unii Europejskiej następuje przekazanie lub nabywanie towarów za pośrednictwem tzw. magazynu typu call-off stock, położonych w innych państwach członkowskich, należy się więc odnieść do istniejących uregulowań ogólnych. Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535, ze zmianami), pod pojęciem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (zwana dalej WDT), wyjąwszy przypadki szczególne, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego na rzecz nabywcy zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT (tj. w wykonaniu dostawy towarów) bądź też przemieszczenie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego UE, które to towary zostały przez tego podatnika nabyte, wytworzone lub wydobyte na terytorium kraju, jeśli towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego (art. 13 ust. 3 ustawy o VAT). W świetle powyższego należy więc przyjąć, iż w sytuacji, gdy wywóz towarów następuje w celu dokonania transakcji z ustalonym nabywcą (przeniesienia na konkretny podmiot prawa do dysponowania wywożonym towarem jak właściciel), zachodzi wówczas WDT w sprzedaży (art. 13 ust. 1 ustawy o VAT), której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie, czyli „nabycie uprawnienia do rozporządzania jako właściciel ruchomymi rzeczami wysyłanymi lub transportowanymi do osoby nabywającej towary przez lub na rachunek sprzedawcy bądź osoby nabywającej towary w Państwie Członkowskim innym niż to, z którego towary są wysyłane lub transportowane". Natomiast gdy dla wywożonych towarów nie jest jeszcze znany nabywca lub towary mają służyć innym niż ich dostawa czynnościom, wówczas występuje u podatnika WDT w przemieszczeniu towarów, której odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów przez ten sam podmiot na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu lub wysyłki. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy, jednak dopiero z chwilą kiedy nabywca towarów uzyska prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Na mocy zawartej z odbiorcą umowy, towary pozostają własnością Spółki do momentu wydania towarów z magazynu zlokalizowanego na terenie Czech czeskiemu Nabywcy. Samo przemieszczenie towarów z terytorium Polski do magazynu mieszczącego się w Czechach przez podatnika, który nie zamierza się rejestrować w Czechach dla potrzeb podatku od wartości dodanej, w sytuacji gdy dostawa towarów jest dokonywana w chwili wydania towarów odbiorcy z tego magazynu, nie stanowi bowiem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Dopiero spełnienie dwóch warunków łącznie tj. przemieszczenie towarów na terytorium Czech oraz przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel stanowić będzie wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Tym samym, w sytuacji, gdy Spółka nie ma obowiązku rejestracji do podatku od wartości dodanej na terytorium Czech dla przedmiotowych transakcji i nie zamierza takiej rejestracji dokonywać nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie art. 13 ust. 3 ustawy.

Ad. 2.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) określono szczegółowo zasady wystawiania faktur, dane które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania. W myśl § 9 ust. 1 pkt 3 powołanego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym.Jednocześnie, w przypadku, gdy podatnik określa na fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży fakturę wystawia się zgodnie § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży. W powołanych powyżej przepisach rozporządzenia, ograniczono możliwość określenia daty sprzedaży poprzez podawanie jedynie miesiąca i roku sprzedaży, do przypadków sprzedaży o charakterze ciągłym, nie definiując tego pojęcia. Przyjmując, że pojęcie sprzedaży towarów użyte w tym przepisie należy rozumieć w ujęciu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług, obejmuje ono wszystkie wymienione w tym przepisie czynności opodatkowane: odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Oznacza to, że powołany również w ww. rozporządzeniu, przy braku odmiennej definicji, termin "sprzedaż" oznacza również wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Natomiast jeśli chodzi o pojęcie „ciągłości" sprzedaży, pojęcie to należy rozumieć zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc go do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie to wytwarza taki stosunek prawny, który może choć nie musi być oznaczony terminem (dostawa, najem, dzierżawa, itp.). Charakter tego stosunku jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki bądź ciągłe, bądź okresowe. Tym samym sprzedaż o charakterze ciągłym, w ujęciu § 9 ust. 1 pkt 3 cyt. wyżej Rozporządzenia obejmuje świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia np. umowa dostawy towarów, umowa najmu, umowa dzierżawy, itp. Charakter wykonywanych czynności należy odnosić do każdego z kontrahentów oddzielnie. Uwzględniając zatem powyższe, a także przedstawiony stan faktyczny, można uznać, że dokonywane na rzecz czeskiego Nabywcy wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów za pośrednictwem magazynu typu call-off stock mają charakter sprzedaży ciągłej. Można je zatem dokumentować fakturami wystawianymi zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 oraz § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia -określenie na fakturze wyłącznie miesiąca i roku dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów; faktura wystawiona ostatniego dnia miesiąca obejmuje wszystkie towary pobrane w danym miesiącu przez Nabywcę. Możliwość wystawiania faktur zbiorczych za okres obejmujący jeden miesiąc potwierdził Minister Finansów w piśmie z dnia 15 lutego 1994 r. (znak: PP1-7207-640/93/SK/94).

Ad. 3.

Kwestię momentu powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uregulowano w art. 20 ustawy o VAT, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, a jeżeli przed upływem tego terminu podatnik wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. W związku z faktem, iż w przedstawionym stanie faktycznym dostawa zostaje wykonana dopiero z chwilą wydania z magazynu towaru Nabywcy, i dokumentowana fakturami wystawionymi ostatniego dnia miesiąca i obejmuje wszystkie towary pobrane w danym miesiącu przez Nabywcę, należy przyjąć, że obowiązek podatkowy z tytułu ww. dostaw powstaje z chwilą wystawienia przedmiotowych faktur.

Ad. 4.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 3 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42. Jednocześnie art. 42 ust. 1 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W związku z faktem, że towary będące przedmiotem dostawy na rzecz czeskiego nabywcy wywożone są bezpośrednio przez Spółkę, przy użyciu własnego środka transportu, Spółka posiada dokument, o którym mowa w art. 42 ust. 4 ustawy (nabywca na ww. dokumencie potwierdza fakt przyjęcia towarów do magazynu w Czechach). Ze względu na specyfikę dostaw prowadzonych za pośrednictwem magazynu call-off stock Nabywca na dokumencie, o którym mowa w art. 42 ust. 4, wystawionym wcześniej niż faktura VAT dokumentująca późniejszą dostawę, potwierdza fakt dostarczenia towarów do miejsca znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Tak więc posiadanie przez Spółkę w swojej dokumentacji dowodu, o którym mowa powyżej oraz pozostałych dowodów (kopia faktury dostawy oraz specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, potwierdza jednoznacznie fakt wywiezienia towaru z terytorium kraju i dostarczenia do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, co uprawnia Spółkę do stosowania stawki 0% w odniesieniu do przedmiotowych transakcji.

W przypadku stanowiska odmiennego od stanowiska Spółki prosi się o wskazanie poprawności postępowania w przedstawionym stanie faktycznym oraz momentu zastosowania w przedmiotowej sprawie stawki 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dotyczące pytania nr 2 uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży, wystawiona przez podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług winna zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) zawierać dane wymienione w tym paragrafie. W myśl § 9 ust. 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, faktura winna zawierać dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym.

Pojęcie sprzedaży ciągłej, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 3 powoływanego wyżej rozporządzenia nie zostało zdefiniowane w przepisach o podatku od towarów i usług. Dlatego też, pojęcie ciągłości należy rozumieć zgodnie z zasadami prawa cywilnego, odnosząc go do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem (najem, dzierżawa itd.) lub nim nie oznaczone. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne. W ujęciu słownikowym ciągłość oznacza: dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, ustawicznie, stale powtarzający się, stały.

W ujęciu § 9 ust. 1 pkt 3 powoływanego wyżej rozporządzenia sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia. Chodzi tu więc o np.: najem, dzierżawę lub umowę o podobnym charakterze, codzienną dostawę towarów, dostawę energii elektrycznej. W przypadku sprzedaży ciągłej trudne, a czasami niemożliwe jest wyodrębnienie konkretnego świadczenia strony, czyli jednoznacznego ustalenia momentu dostarczenia towaru lub wykonania usługi.

Odnosząc powyższe do przedstawionego w złożonym przez Wnioskodawcę wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że przedmiotowa dostawa towarów nie może być uznana za sprzedaż o charakterze ciągłym. Częstotliwość dokonywania sprzedaży jest jedną z cech sprzedaży ciągłej. W przedmiotowej sytuacji każdą dostawę można wyodrębnić – każde pobranie z magazynu zostaje potwierdzone dokumentami wydań magazynowych (dokument WZ).

Dlatego też faktura VAT dokumentująca dostawy poszczególnych partii towaru powinna być wystawiona na ogólnych zasadach określonych w § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15. W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów faktura stwierdzająca tę dostawę powinna zawierać numer podatnika dokonującego dostawy oraz właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

Jednakże szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT, w tym w transakcjach wewnątrzwspólnotowych, określa przepis § 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. Ww. przepis § 9 określa minimalny zbiór danych jakie powinna zawierać faktura VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy dotyczące pytania nr 2 (w kwestii uznania sprzedaży, o której mowa we wniosku za sprzedaż ciągłą, oraz dokumentowania jej fakturami wystawionymi zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798)) należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach informuje, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy odnoszącego się do pytania nr 1, 3 i 4 (w kwestii uznania czy dostawa towaru do kontrahenta czeskiego za pośrednictwem magazynu typu call-off stock zlokalizowanego na terytorium Czech spełnia przesłanki do uznania tej transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz dokumentów uprawniających do stosowania stawki 0%), będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.