P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 29.06.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj.: czy Spółka postępuje prawidłowo, korygując podatek naliczony w przypadku przekroczenia limitu 0.25% przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym?w jaki sposób należy rozliczyć różnicę pomiędzy podatkiem zapłaconym w wyniku korekt deklaracji w trakcie roku podatkowego za miesiące, w których wystąpiło przekroczenie limitu a podatkiem wynikającym z przekroczenia, którego wysokość jest znana po zakończeniu danego roku? Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, Spółka w ramach prowadzonej działalności ponosi wydatki na reprezentację i reklamę o charakterze niepublicznym. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm., dalej jako: ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych) w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Zgodnie z cytowaną regulacją, Spółka nie dokonuje zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reklamę i reprezentację o charakterze niepublicznym, poniesionych przed 2007 r. w części przekraczającej 0,25% przychodów. Uznanie, iż wydatki w części przekraczającej 0,25% przychodów nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, skutkuje – w opinii Spółki – pozbawieniem prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami w części przewyższającej limit wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponieważ porównanie wydatków na cele reklamowe z limitem, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, liczonym od przychodów następuje w rachunku narastającym, dopiero po zakończeniu roku podatkowego można z całą pewnością ustalić limit wydatków na reklamę i reprezentację niepubliczną, które mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w danym roku podatkowym.

W związku z tym, iż rozliczenie podatku od towarów i usług jest rozliczeniem miesięcznym, w praktyce pojawia się problem, w jaki sposób ustalić wysokość podatku do odliczenia od wydatków na reklamę i reprezentację niepubliczną za poszczególne miesiące, kiedy nie znana jest jeszcze wysokość przychodu za dany rok podatkowy, a – w konsekwencji – również wysokość limitu, ustalonego na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustalając po zakończeniu roku podatkowego limit wydatków, zaliczonych do kosztów uzyskania przychodu, Spółka uznała, że powinna dokonać korekt deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące roku podatkowego, obliczając dla każdego z okresów wysokość podatku naliczonego do odliczenia. W poszczególnych miesiącach roku podatkowego proporcje te kształtują się różnie. Spółka stoi zatem na stanowisku, że za miesiące, w których różnica ta ma wartość ujemną tj. wydatki są mniejsze niż limit, należy dokonać korekt deklaracji VAT – zwiększających podatek naliczony, nieodliczony w poprzednich okresach rozliczeniowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej jako: ustawa) W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie natomiast do pkt 1 ust. 10 art. 86 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli natomiast podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (ust.11)

Zgodnie z art. 88 ust 1 pkt 2 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr. 54, poz 654 ze zm.) , nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Z cytowanych przepisów wynika, że przekroczenie limitu wydatków na tzw. reprezentację i reklamę niepubliczną skutkuje brakiem możliwości odliczenia podatku naliczonego.Jednocześnie mając na uwadze fakt, że VAT jest podatkiem rozliczanym miesięcznie, natomiast ostateczne ustalenie limitu wydatków na reprezentację i reklamę, które stanowią koszty uzyskania przychodu możliwe jest po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do dokonania korekt odpowiednich deklaracji podatkowych VAT, ale z uwzględnieniem zasad określonych w art. 86 ust. 10 i ust.11 w/w ustawy.

W praktyce podatek naliczony z otrzymanej faktury może być tylko i wyłącznie odliczony w miesiącu jej otrzymania lub miesiącu następnym. Limit należy określić dla całego roku podatkowego, a nie dla poszczególnych okresów za które składane są deklaracje VAT-7. Korekcie będą podlegały okresy następujące po okresie, w którym po zakończeniu roku podatkowego ustalono, że nastąpiło przekroczenie limitu razem z tym okresem.

Ponadto należy zaznaczyć, iż w art. 88 ust.3 w/w ustawy określono przypadki, kiedy pomimo, że dany wydatek nie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, odstąpiono od pozbawienia podatnika prawa do odliczenia podatku poniesionego w związku z takim wydatkiem. W przepisie tym uprawniono podatników do dokonywania odliczeń VAT w sytuacji poniesienia między innymi wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust.2 i art. 8 ust.2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane - art. 88 ust.3 pkt 3 ustawy o VAT.

Powyższe oznacza, iż w przypadku, gdy podatnik opodatkuje podatkiem od towarów i usług czynność przekazania towarów i usług na cele reprezentacji i reklamy może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy zakupie tych towarów i usług, nawet wówczas, gdy zostaną przekroczone (z tytułu tych zakupów) limity uniemożliwiające zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W związku z tym jeżeli podatnik odlicza-pomimo przekroczenia limitu (0,25 % przychodu) podatek naliczony od zakupów towarów i usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, naliczając jednocześnie podatek należny w tej samej wysokości, postępowanie takie należy uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P O U C Z E N I E

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy-Ordynacja podatkowa).