INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani G. przedstawione we wniosku opatrzonym datą 14 stycznia 2007 r. (data wpływu do tut. Biura – 16 stycznia 2008r.) uzupełnionym w dniu 27 marca 2008 roku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych planowanej sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2008r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych planowanej sprzedaży nieruchomości.Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 12 marca 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 27 marca do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe

Wnioskodawczyni w 2002 roku nabyła wraz z mężem nieruchomość w ramach ustawowej wspólnoty majątkowej małżeńskiej, we współwłasności łącznej. W akcie notarialnym dokumentującym tą transakcję figuruje ponadto zapis, że wnioskodawczyni dokonuje jej nabycia w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Ponieważ nieruchomość ta, jak się okazało, nie nadawała się do prowadzenia działalności gospodarczej, nie została nigdy wprowadzona na ewidencję środków trwałych prowadzoną w związku z działalnością gospodarczą i nie była nigdy amortyzowana. Ponadto w ciężar kosztów uzyskania przychodów nie były nigdy wliczane jakiekolwiek wydatki związane z tą nieruchomością, a podatek od nieruchomości był naliczany według stawek dla budynków i nieruchomości nie związanych z działalnością gospodarczą i również nie był wliczany w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż nabyta nieruchomość jest działką zabudowaną nieruchomością o charakterze użytkowym, nadająca się na magazyn lub obiekt podobnego przeznaczenia. Jednakże już w 2002 roku stan techniczny zabudowania nadawał się do remontu lub wyburzenia. Ekonomiczna kalkulacja kosztów przemawiała za wyburzeniem jako bardziej opłacalnym niż remont kapitalny. Nie dokonano jednak rozbiórki budynku, uznając, że wartość majątkową w tym wypadku stanowi bardziej sam grunt niż pozostające na nim zabudowania.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy dokonując odsprzedaży tej nieruchomości należy potraktować tą transakcję jako transakcję przeprowadzoną w ramach działalności gospodarczej, czy jako transakcję przeprowadzoną przez wnioskodawczynię i jej małżonka jako osoby prywatne i w związku z tym jakie zastosować do tego zasady opodatkowania...

Zdaniem wnioskodawczyni, w razie ewentualnej odsprzedaży nieruchomości nie należy takiej transakcji traktować jako przeprowadzanej w ramach działalności gospodarczej, ale jako transakcję małżonków jako zbywców nieruchomości będących osobami prywatnymi i zastosować do jej opodatkowania przepisy art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu na dzień 31 grudnia 2006 tj. opodatkowanie ryczałtowe transakcji, a jako że nieruchomość została nabyta w roku 2002 zwolnienie z opodatkowania, gdyż minęło pięć lat od jej nabycia. Stanowi to według wnioskodawczyni logiczną konsekwencję tego, że nieruchomość nie była nigdy wykorzystywana na potrzeby związane z działalnością gospodarczą, nie była nigdy ujmowana w ewidencji środków trwałych i żadne koszty związane z jej utrzymaniem nie były nigdy zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

• środkami trwałymi,
• składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
• wartościami niematerialnymi i prawnymi,

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c.

W świetle powyższego, zważywszy, iż jak wynika ze złożonego wniosku:

• nabyta przez wnioskodawczynię nieruchomość nie została ujęta w ewidencji środków trwałych,
• mimo, iż została nabyta w związku z prowadzoną przez wnioskodawczynię pozarolniczą działalnością gospodarczą nie była nigdy wykorzystywana na potrzeby tej działalności,
• wydatki związane z utrzymaniem tej nieruchomości nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej,

stwierdzić należy, iż przychody uzyskane ze sprzedaży tej nieruchomości nie mogą być uznane za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odrębnym źródłem przychodów jest – wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

• nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
• prawa wieczystego użytkowania gruntów,
• innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawczyni wskazała, że nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w 2002 r. w związku z czym upłynął już pięcioletni termin liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Oznacza to, że odpłatne zbycie wskazanej we wniosku nieruchomości nie stanowi również źródła przychodu wymienionego w tym przepisie ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawczyni należy uznać stanowisko za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.