INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 13.02.2008 r. (data wpływu 18.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wysokości stawki podatku od pobieranych opłat za przyłączenie odbiorców do sieci gazowej- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.02.2008 r. wpłynął ww. wniosek (uzupełniony pismem z dnia 03.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wysokości stawki podatku od pobieranych opłat za przyłączenie odbiorców do sieci gazowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Głównym przedmiotem działalności Spółki jest dystrybucja paliw gazowych w systemie sieciowym. Przedsiębiorstwo energetyczne, jakim Spółka jest w rozumieniu ustawy Prawo energetyczne, obowiązane jest do zawierania z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci dystrybucyjnej Spółki; umów o przyłączenie do sieci gazowej (zgodnie z art. 7 ust 1 ustawy Prawo energetyczne). W ramach przyłączania do sieci Spółka dokonuje również przyłączania obiektów budownictwa mieszkaniowego. W stosunku do przyłączania podmiotów do sieci gazowej Spółka stosuje stawkę 22% opierając się na stanowisku Ministerstwa Finansów wyrażonym w piśmie PP1-811/508/PELM-283/2004/LJ z dnia 28 czerwca 2004 r. Minister Finansów w ww. piśmie stwierdza, że przyłączenie do sieci elektroenergetycznych gazowych i ciepłowniczych podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, czyli wg stawki 22%.

Najwyższa Izba Kontroli, przeprowadzając w Spółce kontrolę w zakresie działalności dystrybucyjnej dotyczącej obsługi końcowej odbiorców gazu ziemnego, opowiedziała się za stosowaniem 7% stawki podatku VAT do przyłączania budynków mieszkalnych do sieci gazowej. Spółka wniosła zastrzeżenia do stanowiska NIK, powołując się na wspomniane pismo Ministra Finansów. Zastrzeżenia Spółki zostały oddalone przez Komisję Odwoławczą NIK, jako bezzasadne.

Pismem z dnia 03.03.2008 r. uzupełniono stan faktyczny, wskazując, iż usługa przyłączenia odbiorców do sieci gazowej mieści się w grupie PKWiU 40.22.11-00.00 – Usługi związane z dystrybucją paliw gazowych w systemie sieciowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do opłat pobieranych za przyłączenie odbiorców do sieci gazowej, jeżeli jest to związane z budownictwem mieszkaniowym, należało przed 31 grudnia 2007 r. stosować obniżoną stawkę podatku VAT 7% - na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2) lit. a ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z poglądem wyrażonym m.in. przez Naczelnika Izby Skarbowej w Gdańsku (interpretacja PI/005-508/04/CIP/03 dnia 21.06.2004): z chwilą wejścia w życie nowej ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), w której dokonano zmiany ustawowych definicji w zakresie dostaw towaru i świadczenia usług, przyłączenie do sieci gazowych w myśl przepisów w/w ustawy stanowi świadczenie usług i podlega opodatkowaniu wg stawki 22%.

Mimo iż, zgodnie z art. 146 ust 1 pkt 2) lit a ustawy o VAT, do dnia 31 grudnia 2007 r. obowiązywała obniżona stawka 7% podatku w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, zdaniem Spółki opłata za przyłączenie do sieci gazowej nie stanowi zapłaty za wykonane roboty budowlano-montażowej, nie mieści się również w zakresie pojęciowym robót budowlano-montażowych. Stanowisko takie podzielone zostało przez Naczelnika Izby Skarbowej w Gdańsku (informacja z dnia 25.08.2004 r.).

Pamiętać również należy, że nowo wybudowane przyłącza pozostają własnością spółki dystrybucyjnej. Nie stają się one własnością podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci gazowej. Przyłącza nie są więc częścią budynku mieszkalnego, a częścią sieci gazowej będącej majątkiem Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 146. ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosuje się stawkę w wysokości 7 % w odniesieniu do: robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Spółka w przedstawionym stanie faktycznym wskazała, iż ramach przyłączania do sieci dystrybucyjnej paliw gazowych, dokonuje również przyłączania obiektów budownictwa mieszkaniowego. W stosunku do przyłączania podmiotów do sieci stosuje stawkę 22%. Ponadto Spółka wskazała, iż usługa przyłączenia odbiorców do sieci gazowej mieści się w grupie PKWiU 40.22.11-00.00 – Usługi związane z dystrybucją paliw gazowych w systemie sieciowym.

Minister Finansów, nie jest organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług, bowiem uprawnionym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, Urzędu Statystycznego w Łodzi, przy czym odpowiedzialnym za prawidłową klasyfikację jest podmiot świadczący usługę lub dokonujący dostawy towarów.

Z uwagi na powyższe, jeżeli świadczona usługa posiada symbol wskazany przez Wnioskodawcę, to stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, opłata za jej wykonanie podlega opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, bowiem nie mieści się w zakresie pojęciowym robót budowlano-montażowych, remontów bądź robót konserwacyjnych, o których mowa w art. 146. ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy. W związku z czym nie ma znaczenia, czy opłata pobierana jest za przyłączenie obiektów budownictwa mieszkaniowego, czy też niemieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu: faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.