P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 22.05.2007 r. (data wpływu do Urzędu 28.05.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona zawarła umowę sprzedaży składników majątkowych należących do Centrum rozwojowego Strony. Przedmiot umowy stanowiły maszyny, urządzenia oraz oprogramowanie wykorzystywane w działalności Centrum, polegającej na produkcji oprogramowania do telefonów komórkowych. Działalność ta stanowiła jedynie część prowadzonej przez Stronę działalności gospodarczej. Strona przed dokonaniem sprzedaży nie wyodrębniła Centrum jako oddziału bądź zakładu samodzielnie sporządzającego bilans. Centrum było jednostką wyodrębnioną wyłącznie na potrzeby wewnętrznej organizacji Strony. W załączniku do umowy wymienione zostały sprzedane składniki, stanowiące jedynie część majątku Strony. W szczególności przedmiotem transakcji nie były nieruchomości, prawa wieczyste użytkowania, umowy najmu oraz dzierżawy lokali. Przedmiot umowy nie obejmował również ksiąg rachunkowych. Strona przed dokonaniem transakcji rozwiązała umowy zawarte z zatrudnionymi dotychczas pracownikami Centrum. Z częścią nich nabywca Centrum zawarł nowe umowy. Wobec powyższego Strona zwróciła się z pytaniem, czy sprzedaż składników majątku Centrum rozwojowego Strony podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Strony, z uwagi na fakt, iż sprzedaż ww. składników majątku nie stanowi ani zbycia oddziału (zakładu) samodzielnie sporządzającego bilans, ani zbycia przedsiębiorstwa, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym przez dostawę towarów rozumie się stosownie do art. 7 ust. 1 in initio ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7, w tym również:1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2) zobowiązanie się do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;3) świadczenia usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans. W/w ustawa nie definiuje przy tym pojęcia przedsiębiorstwa, jednakże zarówno ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w art. 5a pkt. 3 oraz ustawa z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w art. 4a pkt 3 na swoje potrzeby powołują się na definicję przedsiębiorstwa zawartą w Kodeksie cywilnym. Według art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części 2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;5) koncesje, licencje i zezwolenia;6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;8) tajemnice przedsiębiorstwa;9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ponadto art. 552 Kodeksu cywilnego stanowi, iż czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo przepisów szczególnych.

Przede wszystkim należy zauważyć, iż ze względu na wspomniany wyżej wyjątkowy charakter art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług winien być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa w w/w rozumieniu lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Przy czym istotne jest, aby przedmiot transakcji w chwili jej dokonania stanowił przedsiębiorstwo lub zakład (oddział) samodzielnie sporządzającego bilans u zbywcy. Wobec w zawartej w art. 552 Kodeksu cywilnego możliwości objęcia treścią czynności prawnej tylko niektórych składników przedsiębiorstwa wątpliwości może budzić, jakie składniki powinna objąć dokonywana czynność, aby stanowiła ona czynność "mającą za przedmiot przedsiębiorstwo".

Mając na uwadze stanowisko doktryny oraz ugruntowane orzecznictwo w tym zakresie stwierdzić można, iż w ramach czynności prawnej "mającej za przedmiot przedsiębiorstwo" konieczne jest przeniesienie na nabywcę składników niezbędnych do realizacji zadań gospodarczych danego przedsiębiorstwa. Wśród nich winny się przede wszystkim znaleźć składniki wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego, jednak nie wszystkie są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. Do zbycia przedsiębiorstwa dochodzi w sytuacji, gdy zbycie to obejmuje co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwo (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 października 2000 r. sygn. I CKN 850/98).Jednakże, na co również zwracana jest uwaga w literaturze i orzecznictwie, zawarte w tym przepisie wyliczenie ma charakter przykładowy i nie zamyka katalogu składników, które mogą wchodzić w skład przedsiębiorstwa, a co za tym idzie stanowić element czynności mającej przedsiębiorstwo w w/w znaczeniu za przedmiot. Niemniej składniki expresis verbis wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego uznać należy za decydujące przy dokonaniu oceny w w/w zakresie. W związku z tym, w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, ze względu na wyłączenie istotnych elementów (składników) przedsiębiorstwa, związanych z jego indywidualizacją, czy prowadzeniem działalności, przedstawiona czynność prawna nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa. W konsekwencji nie podlega wyłączeniu z zakresu opodatkowania na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy- Ordynacja podatkowa).