P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Z 2006r. Nr 217 poz. 1590), po rozpatrzeniu wniosku Spółki w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać za nieprawidłowe stanowisko wyrażone w uzasadnieniu pisma Podatnika o zasadności zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm).

UZASADNIENIE

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, działalnością podstawową Spółki jest oddawanie do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu środków trwałych podlegających amortyzacji. W czasie trwania umowy leasingu może jednak dojść do różnych nieprzewidzianych sytuacji powodujących konieczność wymiany wadliwego lub niespełniającego wymogów korzystającego sprzętu stanowiącego przedmiot umowy.

Według przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, istnienie możliwych, znacząco odmiennych od siebie interpretacji zakresu odpowiedzialności leasingodawcy za wydanie przedmiotu leasingu w stanie wolnym od wad powoduje, że strony powinny wprost kwestie te wyjaśnić w umowie, np. czy wydanie rzeczy w stanie zupełnie nienadającym się do użytku powoduje wstrzymanie płatności rat leasingowych i konieczność otrzymania przez leasingobiorcę nowego przedmiotu leasingu, czy też leasingodawca jest zupełnie zwolniony od odpowiedzialności za stan przedmiotu leasingu w momencie wydania.

Strony umowy mogą określić więc zakres odpowiedzialności i stwierdzić, iż w przypadku wydania wadliwego sprzętu objętego gwarancją dochodzi do wymiany tego sprzętu na inny (w ramach gwarancji).

Może również dojść do sytuacji, gdy korzystanie ze sprzętu będącego przedmiotem umowy okazało się w trakcie trwania umowy utrudnione ze względu na brak pewnej funkcjonalności sprzętu.

W przypadku wymiany gwarancyjnej przedmiot umowy jest wymieniany na taki sam co do typu, rodzaju i wartości. Odmienne są tylko numery charakteryzujące dany przedmiot. Korzystający może dalej użytkować środek trwały zgodnie z jego przeznaczeniem i zapotrzebowaniem, a także zgodnie z założeniami umowy, które zostały określone na początku okresu.

Przy takiej wymianie wadliwy przedmiot jest wyksięgowany z ewidencji środków trwałych (bez korekty kosztów podatkowych o dokonane dotychczas odpisy amortyzacyjne), a z kolei nowo otrzymany środek jest wprowadzany do tej ewidencji. Ustalana jest przy tym data nabycia oraz wartość początkowa, którą stanowi cena nabycia (na podstawie faktury otrzymanej przy wymianie gwarancyjnej oraz faktury korygującej). Następnie od wartości początkowej naliczana jest amortyzacja począwszy od miesiąca następującego po wprowadzeniu nowej maszyny do ewidencji środków trwałych, przy czym dokonując odpisów amortyzacyjnych od tego składnika majątku Wnioskodawca stosuje ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop). Wnioskodawca stwierdza, że odpisy amortyzacyjne od wadliwego przedmiotu dokonane do momentu wymiany stanowią koszt podatkowy, a tym samym obniżają podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Natomiast odpisy amortyzacyjne od nowej maszyny odpowiadające wartości odpisów amortyzacyjnych od wadliwego przedmiotu nie stanowią kosztu uzyskania przychodu. Zatem po wymianie gwarancyjnej Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych w niezmienionej wysokości, zaliczając je w całości do kosztów podatkowych do czasu, gdy suma zaliczonych do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych przed i po wymianie będzie równa cenie nabycia środka trwałego. Natomiast odpisy amortyzacyjne naliczane od tego momentu, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego stanu faktycznego, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy może kontynuować tą samą umowę wymieniając środek trwały na podstawie gwarancji?

2. Czy może kontynuować tą samą umowę wymieniając środek trwały na taki sam co do rodzaju, ale inny co do typu i wartości?

3. Jeżeli nie może kontynuować umowy po wymianie gwarancyjnej, tylko musi nastąpić rozliczenie starej umowy i podpisanie nowej to na jakiej podstawie powinno nastąpić określenie przychodów i kosztów podatkowych?

4. Jeżeli nie może kontynuować umowy po wymianie przedmiotu na inny co do typu i wartości, tylko musi nastąpić rozliczenie starej umowy i podpisanie nowej to na jakiej podstawie powinno nastąpić określenie przychodów i kosztów podatkowych?

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego po zapoznaniu się ze stanem faktycznym zauważa, co następuje:

Wbrew temu, co zauważa w uzasadnieniu wniosku Wnioskodawca, odpisów amortyzacyjnych nie odlicza się od podstawy opodatkowania (dochodu), lecz obniżają one przychód, jako koszty uzyskania przychodów. W przedstawionej sytuacji, art. 16 ust. 1 pkt 48 updop nie może mieć zastosowania.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zauważa, że pod względem podatkowym przy wymianie w ramach gwarancji środka trwałego u leasingodawcy występuje sytuacja, gdy zamiast jednego środka trwałego fizycznie występuje inny środek trwały pod względem składnika aktywów leasingodawcy.

Przepisy art. 16a ust. 1 i art. 16d ust. 2 updop uzależniają dokonanie odpisów amortyzacyjnych od leasingowanych środków trwałych m.in. od oddania przedmiotu leasingu do używania leasingobiorcy i wprowadzenia tych środków do ewidencji środków trwałych. Tym samym ten nowy środek trwały powinien spełniać w/w kryteria.

Tak więc wymieniony środek trwały w ramach gwarancji powinien podlegać amortyzacji na zasadach określonych we właściwych przepisach art. 16 a-m i 17a updop po to, by można było uznać, że są to odpisy zgodne z zaliczeniem ich do m.in. kosztów uzyskania przychodu leasingodawcy.

Należy zauważyć, że pytania oznaczone numerami 1-4 pod względem obowiązków podatkowych są sprecyzowane pod kątem zagadnień dotyczących zakresu zastosowania zasady swobody zawierania umów cywilnoprawnych, co znalazło wyraz w postanowieniu nr 1472/ROP-1/423-302/07/MF. Dla potrzeb udzielenia interpretacji w trybie przewidzianym w art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, pytania te powinny być sprecyzowane pod kątem konkretnych zagadnień dotyczących obowiązków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych. Dopiero w uzasadnieniu wniosku, w sposób ogólny i fragmentaryczny pojawia się teza o prawidłowości zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 48 updop. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, biorąc pod uwagę art. 121 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielił odpowiedzi w trybie art 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa na zagadnienie podatkowe formułowane w uzasadnieniu tegoż wniosku.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzeka jak w sentencji.

W zakresie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług interpretacja zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Zawarta w niniejszym postanowieniu interpretacja odnosi się do przedstawionego przez podatnika we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, jednakże jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do momentu jej zmiany lub uchylenia.

Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, składane za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą.