INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. Z. przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2007 r. (data wpływu 23 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu usług franchisingowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu z tytułu usług franchisingowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca podpisał umowę franchisingową z mPunktem, który jest agentem P. Na mocy ww. umowy Wnioskodawca wykonuje usługi polegające na: pozyskiwaniu klientów i podpisywaniu umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych na rzecz P. Za świadczone usługi Wnioskodawca (franchisingobiorca) otrzymuje wynagrodzenie od franchisingodawcy, wyliczone na podstawie załącznika do umowy franchisingowej – instrukcji wynagradzania. Na naliczone wynagrodzenie składają się prowizje, wyliczane na podstawie zestawienia prowizyjnego sporządzanego przez franchisingodawce do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały wykonane czynności aktywacyjne, oraz prowizje ze sprzedaży w promocji i utrzymanie abonenta za umówiony, tygodniowy okres, wyliczane w terminie do 10 dni od zakończenia rozliczanego okresu.

Umowa mówi, że za datę wykonania usług franchisingowych strony uznają dzień sporządzenia przez franchisingodawcę poszczególnych zestawień prowizyjnych, będących potwierdzeniem odbioru usługi. Dzień sporządzenia zestawienia prowizyjnego jest dniem wystawienia faktury przez franchisingobiorcę i równocześnie dniem sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, przyjmując za dzień sprzedaży i wykonania usługi, określony w umowie dzień sporządzenia poszczególnych zestawień prowizyjnych, będących potwierdzeniem odbioru usług...

Wnioskodawca uważa, że w związku z tym, iż sporządzone przez franchisingodawcę zestawienie jest potwierdzeniem zrealizowanych oraz prawidłowo udokumentowanych i rozliczonych usług, dzień sporządzenia tego zestawienia jest równoznaczny z przyjęciem wykonanych usług. Rozliczenie z tytułu wykonanych usług następuje po wystawieniu faktury. Zatem Wnioskodawca stwierdza, że postępuje prawidłowo, wystawiając fakturę w dniu sporządzenia zestawienia prowizyjnego przez franchisingodawcę i przyjmując dzień wystawienia faktury za datę powstania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Umowy franchisingu należą do tzw. umów nienazwanych, nie mają one swojej regulacji w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Możliwość ich zawierania wynika z ogólnej zasady swobody umów, wynikającej z art. 353¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Umowa franchisingu polega na tym, że jedna strona – organizator sieci, udziela drugiej stronie pozwolenia zwanego franszyzą na prowadzenie w ramach sieci i pod określoną firmą konkretnej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast art. 14 ust. 1c ww. ustawy stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadza art. 14 ust. 1e, 1h i 1i powołanej ustawy.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1e cytowanej ustawy, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych.

W przedstawionym stanie faktycznym rozliczenie przychodu następuje na podstawie umowy, w której strony ustaliły, że usługa rozliczana jest – w zależności od rodzaju – w okresach miesięcznych lub tygodniowych.

Zatem w świetle powyższych regulacji, przychód z tytułu usług pośrednictwa finansowego, winien być wykazywany w księgach w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, tj. na koniec każdego miesiąca lub tygodnia, a nie w dniu wystawienia faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.