INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2007 r. (data wpływu 18 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym: dochodów z działalności rolniczej, dochodów z tytułu wydzierżawienia przez spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele działalności rolniczej oraz dochodów ze sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2007 r. wpłynął ww. wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w Jego indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym: dochodów z działalności rolniczej, dochodów z tytułu wydzierżawienia przez spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele działalności rolniczej oraz dochodów ze sprzedaży przez spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące dwa stany faktyczne i jedno zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki komandytowej. W konsekwencji, Wnioskodawca uzyskuje przychód z udziału w Spółce komandytowej nie będącej osobą prawną. Spółka komandytowa prowadzi różne rodzaje działalności związane z rolnictwem. Od dnia 1 lipca 2007 r. Spółka wydzierżawia będące jej własnością grunty wchodzące w skład gospodarstwa rolnego. Umowa została zawarta na okres 30 lat do dnia 30 czerwca 2037 r. Z tego tytułu Spółka komandytowa uzyskuje czynsz dzierżawny płatny kwartalnie. Zgodnie z umową, wydzierżawiająca Spółka oddaje grunty do używania i pobierania pożytków z przeznaczeniem na prowadzenie działalności rolniczej, a dzierżawca powinien wykonywać umowę zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki. Spółka prowadzi też we własnym imieniu i na własny rachunek działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uprawy różnego rodzaju roślin. Spółka nie prowadzi przy tym produkcji w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej. Oprócz tego Spółka komandytowa zamierza sprzedać w przyszłości nieruchomość. Nieruchomość wchodzi w skład gospodarstwa rolnego i nabywca również zamierza na niej prowadzić gospodarstwo rolne (nie jest planowana utrata charakteru rolnego przez tę nieruchomość). W związku z tym niniejszy wniosek obejmuje pytania dotyczące dwóch zaistniałych już stanów faktycznych (prowadzenia działalności rolniczej i wydzierżawienia gospodarstwa rolnego) oraz jednego zdarzenia przyszłego (sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego). Istotne jest, że wszystkich wspomnianych wyżej rodzajów działalności Wnioskodawca nie prowadzi we własnym imieniu, natomiast prowadzi taką działalność Spółka komandytowa (we własnym imieniu i na własny rachunek). Spółka komandytowa, której wspólnikiem jest Wnioskodawca nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiot działalności Spółki obejmuje:

1. uprawę zbóż i inne uprawy rolne, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKD 01.11),
2. chów i hodowla zwierząt (PKD 01.2).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dochód Wnioskodawcy osiągany w ten sposób, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki komandytowej prowadzącej we własnym imieniu i na własny rachunek działalność rolniczą, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych w świetle art. 2 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych... Jeżeli dochód, o którym mowa wyżej, podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, to do którego spośród źródeł wymienionych w art. 10 tej ustawy należy taki dochód zaliczyć...
2. Czy dochód Wnioskodawcy z wydzierżawienia przez Spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników w celu prowadzenia przez dzierżawcę działalności rolniczej, w sytuacji gdy dzierżawa nie jest przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej Spółki komandytowej, jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak, to do którego spośród źródeł wymienionych w art. 10 tej ustawy należy taki dochód zaliczyć...
3. Czy dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży przez Spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (przy założeniu, że grunty w związku ze sprzedażą nie utracą charakteru rolnego) jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, w sytuacji gdy Spółka komandytowa nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania pierwszego - Jego dochód z działalności rolniczej prowadzonej przez Spółkę komandytową nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Istota problemu polega na tym, że za działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się tylko działalność polegającą na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw, hodowli lub chowu. Nie jest natomiast wyraźnie sprecyzowane, jak należy rozumieć wymóg "własnych" upraw, hodowli lub chowu w sytuacji takiej, jak przedstawiona powyżej. Podatnikiem jest tutaj osoba fizyczna, ale jej dochód jest uzyskiwany w pewnym sensie "pośrednio" – działalność rolniczą prowadzi Spółka komandytowa, a osoba fizyczna ma dochód z udziału w tej spółce. Jest to zgodne z ogólną zasadą opodatkowania dochodów spółek komandytowych wyrażoną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w świetle tego, że sama spółka komandytowa nie jest ani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, ani podatku dochodowego od osób prawnych, przychody z udziału w takiej spółce (a odpowiednio także koszty uzyskania przychodów) u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku spółki. Taka konstrukcja opodatkowania dochodu spółki komandytowej oznacza w konsekwencji, że wszystkie rodzaje działalności spółki należy z mocy prawa przypisywać samym wspólnikom. Jest to zgodne z przyjmowanym w doktrynie prawa handlowego poglądem, że majątek spółki osobowej stanowi przedmiot współwłasności łącznej samych wspólników. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, uprawy, hodowla albo chów prowadzone przez Spółkę komandytową powinny być uznawane za "własne” uprawy, hodowlę lub chów Wnioskodawcy. Dodatkowym argumentem za tym, że dochody Wnioskodawcy nie podlegają podatkowi dochodowemu od osób fizycznych jest to, że Spółka komandytowa nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej – jest Spółką typowo rolniczą. W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie od kwestii, czy dochody Wnioskodawcy należy uznać za pochodzące z działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, iż dochody takie nie mieszczą się w żadnym spośród źródeł wymienionych w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie pytania drugiego Wnioskodawca uważa, że Jego dochód z wydzierżawienia przez Spółkę komandytową gospodarstwa rolnego lub jego składników, w sytuacji gdy dzierżawa nie jest przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej Spółki komandytowej wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego, nie jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dochód taki nie mieści się w żadnym ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kluczowe znaczenie ma tu brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, zgodnie z którym źródłem przychodów jest dzierżawa, w tym również gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze. Z przepisu tego wynika, że dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Wnioskodawca zauważa, że z wydanych interpretacji w podobnych sprawach wynika, że tego rodzaju przychody nie mieszczą się też w żadnych innych źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na powyższe Wnioskodawca przytacza postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 11 stycznia 2007 r., Nr DZ/415-22/06 oraz postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łukowie z dnia 8 marca 2007 r., Nr PD/415-6/07.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania trzeciego – Jego dochód ze sprzedaży przez Spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (przy założeniu, że grunty w związku ze sprzedażą nie utracą charakteru rolnego), jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie przysługuje zarówno wtedy, gdy sprzedaż jest przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej spółki, jak i wtedy, gdy spółka takiej działalności nie prowadzi. Zwolnienie ma charakter przedmiotowy i przysługuje bez względu na źródło przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych dwóch stanów faktycznych i jednego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka osobowa to - spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółka komandytowa jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona (art. 102 K.s.h.). Spółka komandytowa jest zatem osobową spółką handlową, która nie posiada osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce komandytowej jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki komandytowej jest osoba fizyczna, to przychody tej osoby z udziału w tej spółce podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Przepis ten nie reguluje zatem źródeł przychodu, a jedynie przedmiot opodatkowania, wskazując na sposób określenia wysokości przychodu, a następnie dochodu podlegającego opodatkowaniu w sytuacji, gdy z tego samego przedsięwzięcia, prawa, rzeczy czy stanu faktycznego kilka osób (z których każda jest odrębnym podatnikiem) uzyskuje wspólny przychód. Nie odnosi się on też tylko do jednego ze źródeł przychodu, wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, nie wynika to bowiem ani z jego usytuowania w ustawie, ani z treści. W przepisie tym jako sytuacje, w których kilka osób osiąga wspólnie dochód, wymieniono różne stany faktyczne i prawne.

Dochód z udziału w spółce niebędącej osobą prawną przypisywany jest podatnikowi w roku, w którym został on zrealizowany i jest zaliczany do tego źródła przychodu, do jakiego byłby zaliczony, gdyby podatnikiem była spółka.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca uzyskuje przychody i osiąga dochody z działalności rolniczej prowadzonej przez Spółkę komandytową.

Stosownie jednak do art. 2 ust. 1 pkt 1 powołanej wyżej ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działalnością rolniczą - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej - nie stanowią przychodów z tej działalności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jako wspólnik Spółki komandytowej prowadzi działalność rolniczą (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w formie tej Spółki. Przychody otrzymywane z tego rodzaju działalności są wyłączone spod zakresu tej ustawy. Wobec powyższego, stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie uzyskuje z tego tytułu przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka komandytowa, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, uzyskuje przychody z tytułu dzierżawy gruntów będących jej własnością wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, w celu prowadzenia przez dzierżawcę działalności rolniczej. Dzierżawa nie jest przedmiotem pozarolniczej działalności gospodarczej Spółki komandytowej.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy, źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do źródeł przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

A zatem dla uznania za źródło przychodów dzierżawy gospodarstwa rolnego lub jego składników najistotniejsze znaczenie ma okoliczność na jakie cele jest wydzierżawiane gospodarstwo rolne lub jego składniki.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, sformułowanej w ustawie o podatku rolnym. Zgodnie z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w tej ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Za gospodarstwo rolne, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.), uważa się obszar gruntów, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Przedmiotowa definicja gospodarstwa rolnego zalicza do składników gospodarstwa rolnego jedynie grunty podlegające opodatkowaniu podatkiem rolnym. W konsekwencji tylko niektóre przychody uzyskiwane przez osoby fizyczne z dzierżawy, poddzierżawy gospodarstwa rolnego lub składników gospodarstwa rolnego przeznaczonych na cele rolnicze wyłączone są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dotyczy to jedynie przychodów z dzierżawy oraz poddzierżawy gospodarstwa rolnego, tj. całości gruntów wchodzących w jego skład, podlegających opodatkowaniu podatkiem rolnym, a także przychodów z dzierżawy, poddzierżawy składników tego gospodarstwa, tj. poszczególnych gruntów opodatkowanych podatkiem rolnym.

Jeżeli więc gospodarstwo rolne lub też grunty stanowiące jego składniki wydzierżawione zostały na działalność rolniczą, o której mowa w cyt. powyżej art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to przychód uzyskiwany przez Spółkę z tego tytułu nie stanowi źródła przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży przez Spółkę komandytową nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego (przy założeniu, że grunty związane ze sprzedażą nie utracą charakteru rolnego), należy zauważyć, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny lub leśny.

Z postanowień art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym. Definicję gospodarstwa rolnego przytoczono powyżej.

W związku z powyższym przy ocenie, czy dana nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym - a tym samym również w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należy brać pod uwagę następujące przesłanki:

• łączna powierzchnia nieruchomości musi mieć powyżej 1 ha,

• grunty wchodzące w skład nieruchomości muszą być kwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Jak podano uprzednio, jedną z zasadniczych przesłanek wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest to, aby zbywane grunty zachowały charakter rolny lub leśny. Oceniając spełnienie tej przesłanki należy zwrócić uwagę przede wszystkim na faktyczny zamiar nabywcy gruntu, odnośnie dalszego przeznaczenia nieruchomości.

Z przedłożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zakłada, że w związku ze sprzedażą przedmiotowej nieruchomości grunty nie utracą charakteru rolnego.

Zatem, jeżeli transakcja zbycia tej nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, nie spowoduje zmiany jej dotychczasowego przeznaczenia, tj. charakteru rolnego, to przychód z jej sprzedaży podlegać będzie zwolnieniu określonemu w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane przez Spółkę z działalności rolniczej (w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz przychody uzyskiwane z wydzierżawienia gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na działalność rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią zarówno dla Spółki jak i Wnioskodawcy, źródła przychodów w rozumieniu tej ustawy. Natomiast zwolnieniu określonemu w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy podlegać będzie zbycie nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego, jeżeli transakcja ta nie spowoduje zmiany jej dotychczasowego przeznaczenia, tj. charakteru rolnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałych dwóch stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń oraz jednego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ze złożonego wniosku wynika, że miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest terytorium Polski (ORD-IN, część B.3), w związku z powyższym interpretacja indywidualna została wydana zgodnie z przedstawionymi przez podatnika stanami faktycznymi oraz zdarzeniem przyszłym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanów faktycznych objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.