INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2007 r. (data wpływu 27 listopada 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2008 r. (data wpływu 11 stycznia 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji podatnika z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji podatnika z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na handlu używanymi pojazdami. Zainteresowany zaznacza, iż będą to pojazdy używane, zakupione w Polsce, o niskiej wartości. Ponadto, działalność ta nie będzie prowadzona w formie auto-komisu. Przedmiotem prowadzonej działalności będą samochody osobowe oraz motocykle, przyczepy transportowe i campingowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozpoczynając działalność polegającą na handlu ww. pojazdami, Zainteresowany musi od początku zarejestrować się jako podatnik VAT, czy dopiero po przekroczeniu progu 10.000 euro...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienie od podatku VAT nie dotyczy nowych środków transportu. Ponieważ Zainteresowany będzie handlował tylko samochodami używanymi, może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1, ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro (do dnia 31 grudnia 2007 r.), a od 01 stycznia 2008 r. kwoty w wysokości 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający wykonywanie czynności określonych w art. 5 w trakcie roku podatkowego jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty określonej w ust. 1 lub w ust. 8.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (…).

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 29, poz. 257 ze zm.).

Wykaz wyrobów akcyzowych obejmuje załącznik nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym. Jak wynika z treści załącznika, samochody osobowe zostały objęte tym wykazem w pozycji 59. Wyrobem akcyzowym jest towar wymieniony w załączniku nr 1 poz. 59 do ww. ustawy, niezależnie od tego, czy podatek został wcześniej zapłacony przez producenta bądź importera czy też nie. W związku z powyższym, samochody osobowe są bezsprzecznie wyrobami akcyzowymi, a ich sprzedaż powoduje utratę prawa do zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Wnioskodawca zaznaczył, iż przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej będzie m.in. handel używanymi samochodami osobowymi o małej wartości. Zatem w przypadku handlu samochodami osobowymi, będącymi wyrobami akcyzowymi, Zainteresowany nie jest uprawniony, od momentu dokonania pierwszej dostawy tego rodzaju towaru, do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, w związku z wykonywaniem czynności wskazanych w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b.

Wobec powyższego, Wnioskodawca powinien przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć zgłoszenie rejestracyjne do właściwego Urzędu Skarbowego w celu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług (art. 96 ust. 1 ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.