INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Centrum przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2007r. (data wpływu 31 grudnia 2007r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2007r. (data wpływu 29 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania przez jednostkę budżetową statusu podatnika podatku VAT oraz konieczności rejestracji w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uzyskania przez jednostkę budżetową statusu podatnika podatku VAT oraz konieczności rejestracji w podatku od towarów i usług.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 stycznia 2008r. (data wpływu 29 stycznia 2008r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Centrum jest wojewódzką samorządową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, (o statusie jednostki budżetowej), utworzoną przez Województwo Ś. w celu realizacji zadań określonych w ustawie o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.). Zasady działania tego typu jednostek zostały uszczegółowione w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 23 kwietnia 2003r. w sprawie warunków i trybu tworzenia, przekształcania i likwidowania oraz organizacji i sposobu działania placówek doskonalenia nauczycieli, w tym zakresu ich działalności obowiązkowej (Dz. U. Nr 84, poz. 779). Przedmiotem działania Centrum jest szeroko rozumiana działalność edukacyjna.

Przy Centrum funkcjonuje gospodarstwo pomocnicze pod nazwą Zakład Obsługi Centrum – nieposiadające osobowości prawnej, którego przedmiot działalności pokrywa się w znacznej mierze z zakresem działania Centrum (art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych – Dz. U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.). Ponadto jak wynika ze statutu Zakładu Obsługi, w przypadku niewykorzystania przez niego majątku na działalność edukacyjną może przeznaczyć go dla celów świadczenia usług na rzecz osób trzecich (wynajem pomieszczeń, organizowanie konferencji, świadczenie usług poligraficznych itp.). Z tytułu świadczenia tego rodzaju usług Zakład Obsługi jest podatnikiem podatku od towarów i usług (wystawia za wykonane usługi faktury oraz odprowadza do urzędu skarbowego należny podatek).

Zakład Obsługi jako gospodarstwo pomocnicze ma ulec w najbliższym czasie likwidacji, zaś jego majątek, zobowiązania i należności zostaną, zgodnie z art. 27 ust. 3 ustawy o finansach publicznych, przejęte przez Centrum. W związku z likwidacją w statucie Centrum zostaną dokonane zmiany dające możliwość świadczenia przez Centrum usług na rzecz podmiotów zewnętrznych, w razie gdy majątek Centrum nie zostanie wykorzystany na realizację podstawowych celów statutowych. Przykładowo możliwym będzie wynajmowanie posiadanych pomieszczeń Centrum.

W związku z opisanym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca – jako jednostka budżetowa uzyska status podatnika podatku VAT w przypadku świadczenia – na podstawie statutu - usług na rzecz osób trzecich oraz czy w związku z tym faktem istnieje konieczność rejestracji dla celów podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy - nie uzyska on – biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny – statusu podatnika podatku od towarów i usług. Wynika to - jego zdaniem – z faktu, iż Centrum jest jednostką budżetową, pokrywającą swoje wydatki z budżetu Województwa i odprowadzającą dochody do budżetu. Ponadto Centrum zostało powołane do realizacji celów określonych w ustawie o systemie oświaty czyli do celów edukacyjnych. Ze statutu będzie wynikała możliwość świadczenia usług na rzecz osób trzecich, jednakże działalność ta będzie miała charakter uboczny w stosunku do głównych celów statutowych. Nie będzie to działalność nastawiona na zysk.

W takiej sytuacji nie będzie możliwe przypisanie Centrum działań mających cechy działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

Powyższą argumentację potwierdza art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, według którego nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), lecz są objęte zwolnieniem o którym mowa w § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104) sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały;
   
2. gminy, powiaty i samorząd województwa, zwane dalej "jednostkami samorządu terytorialnego", oraz ich związki;
   
3. jednostki budżetowe, zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych;
   
   

Natomiast ust. 2 art. 4 ww. ustawy stanowi, iż sektor finansów publicznych dzieli się na podsektory :

1. rządowy, obejmujący organy władzy publicznej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa, sądy i trybunały, organy administracji rządowej, Polską Akademię Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne oraz jednostki wymienione w ust. 1 pkt 3-8, 10 i 12, dla których organem założycielskim lub nadzorującym jest organ administracji rządowej albo inna jednostka zaliczana do podsektora rządowego;
   
2. samorządowy, obejmujący jednostki samorządu terytorialnego, ich organy oraz związki i jednostki organizacyjne wymienione w ust. 1 pkt 3, 4, 7, 8 i 12, dla których organem założycielskim lub nadzorującym jest jednostka samorządu terytorialnego;
   
3. ubezpieczeń społecznych, obejmujący jednostki wymienione w ust. 1 pkt 9.
   
   

Natomiast w art. 19 ww. ustawy o finansach publicznych stwierdza się, iż jednostki sektora finansów publicznych mogą być tworzone w formach określonych w niniejszym rozdziale oraz na podstawie odrębnych ustaw jako państwowe lub samorządowe osoby prawne albo jako państwowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Jednostkami budżetowymi – w myśl art. 20 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy są takie jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1-3.

Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności, w tym działalności podstawowej.

Jednostka budżetowa prowadzi gospodarkę finansową według zasad określonych w ustawie.

W myśl art. 26 ust. 1, ust. 2 ww. ustawy gospodarstwem pomocniczym jednostki budżetowej, zwanym dalej "gospodarstwem pomocniczym", jest wyodrębniona z jednostki budżetowej, pod względem organizacyjnym i finansowym, część jej podstawowej działalności lub działalność uboczna.

Gospodarstwo pomocnicze pokrywa koszty swojej działalności z uzyskiwanych przychodów własnych, z zastrzeżeniem ust. 4. Do przychodów własnych nie zalicza się dochodów z najmu lub dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze dotyczących składników majątkowych Skarbu Państwa.

Stosownie do postanowień art. 27 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o finansach publicznych gospodarstwo pomocnicze tworzy, przekształca w inną formę organizacyjno-prawną i likwiduje kierownik jednostki budżetowej, po uprzednim uzyskaniu zgody zarządu jednostki samorządu terytorialnego - w przypadku gospodarstw pomocniczych gminnych, powiatowych i wojewódzkich jednostek budżetowych.

Składniki majątkowe, należności i zobowiązania zlikwidowanego gospodarstwa pomocniczego przejmuje jednostka budżetowa, przy której funkcjonowało gospodarstwo. (art. 27 ust. 3 ww. ustawy).

Odnośnie praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych stanowi rozdział 14 cyt. w sentencji ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
   
2. osobowych spółek handlowych,
   
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych
   - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.
   
   

W myśl § 2 art. 93 przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
   
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Natomiast w myśl art. 93a § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
   
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
   - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.
   
   

Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   a) innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   b) spółki kapitałowej;
   
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa (art. 93a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).
   
   

Stosownie do postanowień art. 93b ww. ustawy Ordynacja podatkowa przepisy art. 93 i art. 93a stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń komunalnych zakładów budżetowych.

W myśl art. 93c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa).

Przepisy art. 93-93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego (art. 93d ustawy Ordynacja podatkowa).

Artykuł 93e ww. ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż przepisy art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 94 ww. ustawy Ordynacja podatkowa przepisy art. 93 § 1, art. 93d i art. 93e, z zastrzeżeniem art. 95, stosuje się również do nabywców przedsiębiorstw państwowych oraz do spółek, które na podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nabyły lub przejęły te przedsiębiorstwa.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego zarówno Centrum jak i gospodarstwo pomocnicze – Zakład Obsługi są jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy cyt. art. 93-93e, art. 94 ww. ustawy ordynacja podatkowa, bowiem w katalogu podmiotów wymienionych w tych przepisach brak jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej.

A zatem Centrum nie wstępuje - z mocy ww. przepisów ustawy Ordynacja podatkowa - we wszelkie, przewidziane przepisami prawa podatkowego, prawa i obowiązki przejmowanego gospodarstwa pomocniczego – Zakładu Obsługi Centrum.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 7 ww. załącznika wymienione zostały jako zwolnione od podatku usługi w zakresie edukacji – ex 80.

Działalność edukacyjna, jak wskazał Wnioskodawca we wniosku – stanowi jego podstawową statutową działalność.

A zatem Wnioskodawca korzysta - do momentu rozpoczęcia wykonywania innej działalności niż edukacyjna – ze zwolnienia przedmiotowego.

W wyniku przejęcia gospodarstwa pomocniczego, działalność Wnioskodawcy zostanie poszerzona o inne usługi nie związane z edukacją (wynajmowanie pomieszczeń, organizowanie konferencji, wykonywanie usług poligraficznych), których możliwość świadczenia będzie wynikała ze statutu Wnioskodawcy.

Wykonując dodatkowo usługi, inne niż zwolnione przedmiotowo, Wnioskodawca może również skorzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 113 ust. 1 i ust. 2 zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł (w poprzednim stanie prawnym tj. do 31 grudnia 2007r. była to kwota 10.000 euro.) Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Natomiast z ust. 5 art. 113 ustawy o VAT wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Z powyższych przepisów wynika, iż dopóki wartość sprzedaży opodatkowanej u Wnioskodawcy nie przekroczy kwoty 50.000 zł do tego momentu korzysta on ze zwolnienia podmiotowego. W momencie przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Stosownie do postanowień art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług podmioty wymienione w art. 15 (m.in. jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Natomiast w myśl art. 96 ust. 5 ww. ustawy o VAT jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3 (m.in. zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT), rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
   
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
   
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia;
   
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.
   
   

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż Wnioskodawca wykonując czynności zwolnione na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT nie musi złożyć zgłoszenia rejestracyjnego przed dniem, w którym traci prawo do zwolnienia, może jednak dobrowolnie złożyć zgłoszenie rejestracyjne mimo nieprzekroczenia kwoty ze sprzedaży opodatkowanej w wysokości 50.000 zł.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl cyt. art. 15 ust. 1 i 2 Wnioskodawca świadczący ww. usługi jako jednostka nieposiadająca osobowości prawnej jest podatnikiem, przy czym korzysta z prawa do zwolnienia od tego podatku do czasu utraty lub rezygnacji z prawa do zwolnienia, natomiast w momencie rejestracji w podatku VAT uzyskuje status podatnika VAT czynnego. A zatem Wnioskodawca nie uzyska statusu podatnika VAT czynnego przy spełnieniu warunków wynikających z art. 113 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, nie zaś z uwagi na fakt, że wykonywane przez niego czynności będą związane z jego działalnością statutową.

Końcowo należy jeszcze raz zaznaczyć, iż ponieważ Wnioskodawca nie jest organem władzy publicznej, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie znajduje zastosowania przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie uzyska on statusu podatnika podatku od towarów i usług, bo nie można mu przypisać działań mających cechy działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.