INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz.770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2007 r. (data wpływu 28 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi kierowcy samochodów ciężarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi kierowcy samochodów ciężarowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy zamieszkałego i posiadającego siedzibę zakładu głównego na terenie kraju, zgodnie z zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej jest działalność jednoosobowych podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz jednego podmiotu, sklasyfikowana jako PKD 74.50.B. Zainteresowany świadczy usługi kierowcy samochodów ciężarowych, które nie są jego własnością. Usługi są wykonywane wyłącznie na terenie Włoch, na rzecz tylko jednego zleceniodawcy, z siedzibą w Holandii, na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług kierowcy samochodów ciężarowych będących własnością zleceniodawcy.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz dokonał zgłoszenia jako podatnik VAT UE. Zleceniodawca również jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE z siedzibą w Holandii.

Zainteresowany nie świadczy usługi transportowej, gdyż nie jest właścicielem samochodów ciężarowych, ponadto nie świadczy usługi załadunku ani wyładunku towarów przewożonych w kierowanych przez niego samochodach ciężarowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w opisanej sytuacji podatnik powinien:

1. Opodatkować świadczone przez siebie usługi kierowcy na rzecz zleceniodawcy z siedzibą w Holandii stawką podstawową podatku VAT (tj. 22%) – zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który określa mianem miejsca świadczonych usług siedzibę świadczącego usługi...
2. Zastosować przepisy art. 27 ust. 3 i ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, które za miejsce świadczenia usługi uznają siedzibę nabywcy usług...
3. Nie opodatkowywać świadczonej przez siebie usługi na rzecz zleceniodawcy z siedzibą w Holandii, a obowiązek opodatkowania podatkiem VAT będzie spoczywał na nabywcy usług zgodnie z art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE Rady i art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji brak jest przesłanek do uznania wykonywanej czynności kierowcy jako usługi transportowej. Usługa ta nie mieści się w katalogu usług wymienionych w art. 56 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE L 347) oraz w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), dla których miejscem opodatkowania podatkiem VAT jest miejsce siedziby nabywcy usług.

Wykonywanie czynności kierowcy nie jest równoznaczne z usługami konsultantów, czy doradców (art. 56 ust.1 pkt c ww. Dyrektywy), ani nie jest usługą dostarczania/zapewnienia personelu (art. 56 ust. 1 pkt f ww. Dyrektywy), gdyż podatnik prowadzi działalność samodzielnie jednoosobowo, nie zatrudnia pracowników.

Zdaniem Zainteresowanego, w powyższej sytuacji powinien, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku VAT, opodatkować świadczone przez siebie usługi na rzecz podatnika posiadającego siedzibę w Holandii stawką podstawową podatku VAT (tj. 22%) i wystawić stosowną fakturę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie zwrotu podatku od towarów i usług podmiotowi nieposiadającemu siedziby na terytorium kraju i niezarejestrowanemu na potrzeby podatku od towarów i usług na terytorium kraju zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 27 lutego 2008 r. nr ILPP2/443-190/07-3/GZ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.