INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 2 listopada 2007r.), uzupełnionym w dniu 31 stycznia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie prawidłowości dokumentowania kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.Złożony wniosek zawierał braki formalne. Dlatego też pismem z dnia 18 stycznia 2008r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 31 stycznia 2008r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w sprzedaży biletów lotniczych, opodatkowaną na zasadach ogólnych.Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Jako agent międzynarodowego zrzeszenia przewoźników lotniczych I. dokonuje rezerwacji i sprzedaży biletów lotniczych linii regularnych w systemach rezerwacyjnych zatwierdzonych przez I. Dokonuje również rezerwacji i sprzedaży biletów lotniczych linii niskokosztowych, które nie są zrzeszone w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Przewoźników Lotniczych. W przypadku systemu I. rozliczenia należności za sprzedane bilety z tytułu świadczenia usług agencyjnych na rzecz zrzeszonych przewoźników dokonywane są na podstawie bilingu, który określa wielkość dokonanej sprzedaży.

Biling ten zawiera szczegółowy wykaz sprzedanych biletów z wyszczególnieniem:

• kwot brutto (cała sprzedaż),
• kwoty prowizji należnej agentowi z tytułu sprzedaży,
• kwot należnych poszczególnym przewoźnikom z tytułu sprzedanych biletów.
  
  

Dystrybucja biletów na przeloty linii niskokosztowych odbywa się poprzez bezpośrednią sprzedaż z systemów rezerwacyjnych poszczególnych linii. Jako agent dokonujący sprzedaży biletów lotniczych wnioskodawca jest zarejestrowany w systemach rezerwacyjnych poszczególnych linii lotniczych i posiada własny, indywidualny, zakodowany sposób dostępu do systemu rezerwacyjnego konkretnej linii. Rejestrując się w systemie danej linii lotniczej wnioskodawca dokonuje rezerwacji biletu lotniczego na rzecz klienta ale w imieniu własnym. Płatność za bilet dokonywana jest za pomocą firmowej karty kredytowej, płatniczej lub przelewu z konta firmowego. Pocztą elektroniczną otrzymuje potwierdzenie dokonania zakupu biletu z numerem rezerwacji i planem podróży, którego kopia jest przechowywana przez wnioskodawcę. W przypadku zakupu biletów lotniczych w systemie IATA jak i w systemach sprzedaży pozostałych linii niskokosztowych, przychod uzyskany ze sprzedaży biletów jest udokumentowany fakturą VAT wystawioną na zasadach ogólnych z wyszczególnieniem cen biletu, opłat lotniskowych oraz opłaty rezerwacyjnej tzw. „transaction fee”.

Natomiast do kosztów uzyskania przychodów wnioskodawca zalicza wydatki poniesione na ich zakup. Wysokość tych wydatków określa na podstawie bilingu przesłanego z systemu I., wyciągów bankowych dokumentujących zapłatę za zakupiony bilet z numerem rezerwacji oraz na podstawie potwierdzeń dokonanych rezerwacji otrzymanych drogą elektroniczną z linii niskokosztowych.Taki sposób postępowania wynika z faktu, że podatnik nie dysponuje fakturą VAT, ani innym dokumentem bowiem przewoźnicy lotniczy nie wystawiają takich dokumentów potwierdzających dokonanie transakcji. Sprzedaż biletów odbywa się wyłącznie za pomocą systemów elektronicznej sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż:

Przedmiotem działalności wg PKD 63.30D jest działalność turystyczna pozostała, będąca częścią działu 63, działalność wspomagająca transport, działalność związana z turystyką.W ramach tej działalności dokonuje zakupu i sprzedaży biletów lotniczych traktując je jako towar handlowy. Z przewoźnikami zrzeszonymi w I. poprzez umowę z I. zawarł umowy agencyjne umożliwiające sprzedaż ich biletów. Przewoźnicy określają też warunki i wielkość prowizji za sprzedane bilety. Dla tych przewoźników wnioskodawca wystawia faktury VAT z tytułu prowizji. Kwota prowizji jest wykazana w rozliczeniu wysyłanym przez centralny system rozliczeń (BSP Polska). Za wystawienie biletu pobiera od nabywcy opłatę (Transaction Fee). Z przewoźnikami niskokosztowymi nie podpisuje umów agencyjnych. Rejestruje się na ich stronach internetowych umożliwiających rezerwację i sprzedaż biletów akceptując ich warunki sprzedaży. Za sprzedaż biletów przewoźników niskokosztowych podatnik pobiera od nabywców biletów należność, która obejmuje cenę biletu i opłatę za wystawienie biletu (Transaction Fee). Po dokonaniu zapłaty za bilet kartą kredytową otrzymuję potwierdzenie dokonania transakcji drogą elektroniczną. Potwierdzeniem obciążenia rachunku bankowego jest też wyciąg bankowy, który zawiera kwotę i numer rezerwacji zakupionego biletu.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość zakupionych biletów tylko na podstawie bilingu, potwierdzenia rezerwacji przesłanych drogą elektroniczną oraz na podstawie obciążenia rachunku bankowego, sporządzając dokument księgowy – dowód wewnętrzny, polecenie księgowania...

Zdaniem wnioskodawcy sprzedając taką usługę osobie lub firmie, na rzecz której działa, uzyskuje przychód podatkowy równy kwocie otrzymanej od klienta, dla którego nabywany jest bilet. Na taki przychód składają się w kwocie netto:

• cena odsprzedanego biletu lotniczego,
• opłat lotniskowych,
• opłaty za rezerwację.
  
  

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14 poz. 176 z późn. zm.) za podatkowe koszty uzyskania przychodu uważa się kwoty wydatkowane w celu uzyskania przychodu, a nie wymienione w art. 23 cyt. ustawy.W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż przychodem z działalności związanej ze sprzedażą biletów lotniczych jest kwota otrzymana od klienta. Natomiast kosztem uzyskania tego przychodu jest suma przekazana linii lotniczej za zakupione bilety lotnicze. Przychód ze sprzedaży biletów lotniczych wnioskodawca dokumentuje przez wystawienie dla nabywcy biletu lotniczego faktury VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14 poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą” z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

W świetle postanowień rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być wyłącznie dowody księgowe spełniające warunki określone w tym rozporządzeniu.

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, dowodami księgowymi są:

1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
2. inne dowody, wymienione w § 13 i § 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:
   a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
   b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
   c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
   d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
   - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
   
   

W myśl § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto, zgodnie z § 14 ww. rozporządzenia na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Możliwość powyższa ograniczona jest jednak do enumeratywnie wskazanych wydatków, wśród których brak jest wydatków na zakup biletów lotniczych.

Jak wynika z powyższego, zakup biletów lotniczych powinien być udokumentowany albo fakturami, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt. 1 ww. rozporządzenia, albo innymi dowodami (wskazanymi w § 13 pkt 5 rozporządzenia) zawierającymi dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 tego rozporządzenia.

Dlatego też udokumentowanie poniesionych przez wnioskodawcę wydatków na nabycie biletów lotniczych, wskazanymi we wniosku bilingami, potwierdzeniami rezerwacji przesłanymi drogą elektroniczną oraz wyciągami bankowymi, jako dokumentami nie zawierającymi wszystkich, wskazanych w ww. przepisie, danych uznać należy za nieprawidłowe.

Zauważyć jednak należy, iż jak wynika ze złożonego wniosku uzyskany ze sprzedaży biletów lotniczych przychód, wnioskodawca dokumentuje poprzez wystawienie nabywcy biletu lotniczego - faktury VAT, z wyszczególnieniem ceny biletu, opłat lotniskowych oraz opłaty rezerwacyjnej. Dlatego też, zważywszy, iż w kwocie ww. przychodu zawarte są również poniesione przez wnioskodawcę wydatki na nabycie biletu lotniczego, wystawiona faktura VAT w powiązaniu ze wskazanymi wyżej dowodami (bilingami, potwierdzeniami rezerwacji oraz wyciągami z rachunku bankowego) może stanowić podstawę do ustalenia poniesionych przez wnioskodawcę kosztów uzyskania przychodów, jak też ich ujęcia w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów, o ile w istocie wnioskodawca nie ma możliwości uzyskania od linii lotniczych dokumentów stwierdzających wysokość wydatków poniesionych na nabycie biletów lotniczych, spełniających wymogi cyt. powyżej rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.