P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. odpowiedzi na następujące pytania:

- czy Spółka ma obowiązek udzielania informacji i przekazywania dokumentów w odpowiedzi na kierowane do niej wezwania organów podatkowych albo kontroli skarbowej, które nie wyjaśniają potrzeby procesowej lub wyjaśniający je w sposób tak ogólny i lakoniczny, że potrzeby tej nie można w jakikolwiek sposób ocenić?

- czy Spółka ma obowiązek udzielania informacji i przekazywania dokumentów w odpowiedzi na kierowane do niej wezwania organów podatkowych albo kontroli skarbowej, z których treści wynika, iż obejmują dane wykraczające poza potrzeby postępowania?

- Czy Spółka ma obowiązek udzielenia informacji i przekazywania dokumentów w odpowiedzi na kierowane do niej wezwania organów podatkowych albo kontroli skarbowej, z których treści wynika, że ma możliwość uzyskania żądanych danych w inny sposób?

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Spółka otrzymuje wezwania kierowane do niej przez organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do przedstawienia dokumentów, informacji i wyjaśnień dla celów prowadzonych postępowań lub innego rodzaju czynności, w których Spółka nie jest stroną. Spółka podnosi, że stosowanie się do otrzymywanych wezwań oznacza dla niej poważne trudności organizacyjne. Ponadto – w ocenie Spółki – w części przypadków, dane, których żądają urzędy mogą zostać uzyskane w inny sposób. Spółka stoi zatem na stanowisku, iż kierowane doń wezwania nie stanowią „szczególnego i niezbędnego środka uzyskania żądanych informacji”, przerzucają natomiast na nią ciężar zgromadzenia materiału dowodowego w sprawie.

W związku z powyższym oraz faktem, że – w opinii Spółki – skala prezentowanego zjawiska osiąga znaczne rozmiary ( w 2006 r. liczba wezwań przekroczyła 60), jest ona zdania, iż nie ma obowiązku udzielania informacji i przekazywania dokumentów w odpowiedzi na kierowane do niej wezwania organów podatkowych albo kontroli skarbowej, które w dostateczny sposób nie wyjaśniają potrzeby procesowej, co więcej, Spółka twierdzi, że nie ma obowiązku udzielenia odpowiedzi na kierowane do niej wezwania, jeżeli z ich treści wynika, iż obejmują dane wykraczające poza potrzeby postępowania, a także wówczas, gdy organ ma możliwość uzyskania żądanych informacji w inny sposób.

Stosownie do art. 155 § 1 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako: Ordynacja podatkowa), o którego interpretację wystąpiono do tut. urzędu, organ podatkowy może wezwać stronę lub inne osoby do złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania określonej czynności osobiście, przez pełnomocnika lub na piśmie, jeżeli jest to niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Na wstępie należy jednoznacznie stwierdzić, że wezwanie na podstawie art. 155 § 1 Ordynacjipodatkowej nie ogranicza się tylko do postępowania podatkowego, a tym bardziej do konkretnego toczącego się postępowania podatkowego, poprzedzonego postanowieniem o wszczęciu postępowania. Ograniczenie takie nie zostało bowiem wprost sformułowane, tak jak przykładowo sformułowano zasadę ograniczenia informacji prawnej wyłącznie do danego konkretnegotoczącego się postępowania. Wezwanie jest zatem czynnością procesową o charakterze pomocniczym, zaliczaną do czynności materialno-technicznych, która może być podjęta zarówno w toczącym się postępowaniu podatkowym, jak również w postępowaniu kontrolnym oraz w toku czynności sprawdzających.

W związku z powyższym, Spółka błędnie podnosi, że jednym z warunków wystosowaniawezwania na podstawie art. 155 Ordynacji podatkowej jest sytuacja toczącego się postępowania wobec konkretnego podatnika. Ponadto – w myśl w/cyt. regulacji obowiązek stawienia się bądź złożenia wyjaśnień, zeznań lub dokonania innej czynności na żądanie organu ma charakter formalny i nie jest przez żaden przepis Ordynacji podatkowej uzależniony od merytorycznej celowości wezwania. Teza ta została przyjęta w orzeczeniu z dnia 15.12.1999 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn.: III SA 7862/98.

W konsekwencji, swoboda uznania organu co do zastosowania czynności wezwania ograniczona jest tylko kwalifikatorem w postaci niezbędności dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Należy jednak zwrócić uwagę, że żadna z regulacji rozdziału 6 Działu IV Ordynacji podatkowej, normującego zagadnienie wezwań nie kreuje po stronie podatnika uprawnienia do oceny zasadności wezwania oraz niezbędności żądania przez organ określonych informacji dla toczącego się postępowania. Ustawodawca nie nałożył również na organy podatkowe obowiązku wyjaśnienia w piśmie będącym wezwaniem potrzeby procesowej, a tym bardziej uzasadniania, iż żądane przez organ informacje są niezbędne dla wyjaśnienia stanu faktycznego lub rozstrzygnięcia sprawy.

Literalne brzmienie art. 155 Ordynacji podatkowej w żaden sposób nie wskazuje na ciężar udowodnienia, iż wezwanie podatnika jest jedynym środkiem uzyskania przez organ informacji. Należy w tym miejscu stwierdzić, że żądanie informacji lub dokumentów, w których posiadaniu jest już organ podatkowy jest niedopuszczalne i pozostaje w sprzeczności z art. 120Ordynacji podatkowej. Nie mniej jednak, w świetle powyższego, nie wyjaśnienie w wezwaniu potrzeby procesowej żądanych informacji, nie uzasadnia twierdzenia Spółki o braku obowiązkuudzielenia odpowiedzi na takie wezwanie.

Podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku, gdy – w ocenie podatnika – żądane przez organ dane wykraczają poza potrzeby postępowania. Jak zostało wyżej wykazane – przepis art. 155Ordynacji podatkowej – nie daje podstawy prawnej do formułowania tezy o braku obowiązkuudzielenia odpowiedzi na wezwanie, z uwagi na fakt, iż – w opinii podatnika – obejmuje ono dane wykraczające poza potrzeby postępowania. Co więcej, kompetencje organu unormowane w rozdziale w/w 6 Ordynacji podatkowej znajdująrównież zastosowanie w procesie przeprowadzanych czynności sprawdzających (art. 280 Ordynacji podatkowej) i kontroli podatkowych (art. 292 Ordynacji podatkowej).

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P O U C Z E N I E

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 w związku z art. 236 § 2 pkt 1 ustawy-Ordynacja podatkowa).