POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków – Podgórze działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2007 r. w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 26.06.2007 r. (data wpł. 28.06.2007 r.) w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Po analizie stanu faktycznego tut. organ uznał, że podatnik jest uprawniony do złożenia wniosku o wydanie interpretacji, a w sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z wniosku wynika, że kontrahent wpłacił na konto dewizowe spółki kwotę w euro tytułem zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów. Po 4 dniach kontrahent wycofał się z umowy i poprosił o zwrot wpłaconej kwoty w euro. Były to jedyne operacje na koncie dewizowym.

Pytanie podatnika dotyczy zastosowania właściwych kursów do przeliczania wartości walut obcych na złote, jeżeli różnice kursowe są ustalane na podstawie art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem podatnika w momencie wpływu euro na konto należy zastosować faktyczny kurs kupna waluty z tego dnia, zaś w momencie wypływu euro z konta faktyczny kurs sprzedaży waluty z tego dnia.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Art. 15a ust. 3 pkt 3 w/w ustawy stanowi natomiast, że ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Ponadto, zgodnie z art. 15a ust. 5 ustawy jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w art. 15a ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Kurs faktycznie zastosowany przy ustalaniu różnic kursowych to kurs banku, z usług którego korzysta podatnik, zastosowany do przeliczenia waluty obcej, nawet jeżeli podatnik nie dokonuje odprzedaży lub kupna waluty obcej.

W przypadku wpływu waluty obcej na konto dewizowe należy zastosować w tym przypadku kurs kupna waluty stosowany przez bank dewizowy z tego dnia, natomiast w razie wypłaty z konta dewizowego należy uwzględnić kurs bankowy sprzedaży waluty z tego dnia - z uwzględnieniem cyt. przepisu art. 15a ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem stanowisko podatnika należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków – Podgórze w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 Ordynacji podatkowej).