POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po ponownym rozpatrzeniu wniosku (z uwagi na uchylenie postanowienia nr PV/443-53/IV/2005/JW z dnia 29 kwietnia 2005r.) Podatnika z dnia 31.01.2005r. (data wpływu do tut. Urzędu 01.02.2005r.), uzupełnionego pismami z dnia 23.03.2005r., 05.04.2006r. oraz 31.05.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zastosowania stawki 0% dla czynności wykonanej na rzecz i ryzyko zamawiającego z materiałów powierzonych przez niego, w zakresie budowy statku, na podstawie zawartej umowy o dzieło, w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT

stwierdza, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego

Uzasadnienie

Pismem z dnia 31.01.2005r. (uzupełnionym pismem z dnia 23.03.2005r.) Podatnik zwrócił się do tut. Organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w zakresie zastosowania stawki 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT do dostawy statków produkowanych na terenie własnej stoczni z materiałów powierzonych przez klienta oraz materiałów wyprodukowanych lub zakupionych przez Podatnika.

W dniu 29 kwietnia 2005r. Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wydał w przedmiotowej sprawie postanowienie nr PV/443-53/IV/2005/JW, kwalifikując wykonywane przez Spółkę czynności w sposób odmienny od kwalifikacji dokonanej przez Spółkę. Podatnik wykonywane czynności uznał za dostawę towarów (statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1) dokonywaną na rzecz armatora morskiego – do której na podstawie powołanego wyżej przepisu stosuje się stawkę podatku 0%.

Natomiast Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku uznał wykonywane przez Spółkę czynności za usługę na ruchomym majątku rzeczowym wyjaśniając, że wytworzenie jakiegokolwiek towaru z materiałów powierzonych stanowi usługę i podlega opodatkowaniu według właściwej dla takiej usługi stawki VAT.

W związku z wniesieniem zażalenia na powyższe postanowienie Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku – decyzją nr PI/005-21/05/Z/08 z dnia 5 października 2005r. - uchylił przedmiotowe postanowienie, wskazując jednocześnie, iż rozstrzygnięcie w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonanych przez podatnika wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem tych czynności, przy czym w procesie kwalifikacji wykonanych czynności jako dostawy towarów lub świadczenia usług uwzględnić należy zarówno informacje wynikające z klasyfikacji statystycznych jak i zapisy zawarte w umowie na podstawie której czynności zostały wykonane.

Organ II instancji wskazał także, ze przy definiowaniu rodzaju wykonanych czynności (dostawa lub usługa) istotne znaczenie może mieć udział materiałów własnych wykonującego świadczenie. W przypadku gdy udział materiałów własnych zleceniobiorcy przekracza udział materiałów powierzonych przez zleceniodawcę nie można przyjąć, iż zleceniobiorca wykonuje usługi na majątku ruchomym zleceniodawcy – w takim przypadku należy potraktować transakcję jako dostawę towaru, zakładając, że w wyniku wykonanej usługi powstaje nowy towar, którym zleceniobiorca – po wykonaniu czynności związanych z wykonaniem towaru - rozporządza jak właściciel.

Ponadto Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazał, iż o przedmiocie świadczenia przesądzać będzie zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych towarów, obowiązujące klasyfikacje statystyczne oraz zawierana każdorazowo przez Podatnika oraz jego kontrahenta umowa, przy czym z uwagi na fakt, iż transakcja której stroną jest podatnik ma charakter świadczenia złożonego, zawierającego elementy charakterystyczne zarówno dla świadczenia usługi jak i dla dostawy towarów - prawidłowo zdefiniowane czynności wykonane przez spółkę należy potraktować jako transakcję jednolitą, podlegającą opodatkowaniu w całości tą samą stawką podatku VAT co świadczenie dominujące.

W związku z powyższym pismem z dnia 28.03.2006r. nr PV/446-12/53-54/VI/2006/JW oraz pismem VI/446-24/53-54/06/JW z dnia 25.05.2006r. tut. Organ wezwał Podatnika do uzupełnienia wniosku z dnia 31.01.2005r. W odpowiedzi Podatnik pismem z dnia 05.04.2006r. oraz 31.05.2006r. przedstawił uzupełniony stan faktyczny w przedmiotowej sprawie oraz własną interpretację przepisów ustawy o VAT, a także wskazał, iż informacje żądane przez tut. organ podatkowy w kwestii uzupełnienia stanu faktycznego wynikającego z wniosku z dnia 31.01.2005r. znajdują się w posiadaniu tut. Urzędu, gdyż zostały one złożone do protokołu z kontroli przeprowadzonej na podstawie upoważnienia do kontroli nr KP/505-148/06 z dnia 24.04.2006r.

W oparciu o całość zgromadzonego w sprawie materiału (w tym materiału, który Spółka wskazała jako wiążący w niniejszej sprawie, a który przedłożony został w trakcie przeprowadzonej przez tut. organ podatkowy kontroli) stwierdzić należy, iż działalność gospodarcza podatnika polega na budowie statków, na indywidualne zlecenia kontrahentów.

Przedmiotowe statki są wykonywane na podstawie zawieranych przez Podatnika umów o dzieło, przy czym dzieło wykonywane jest częściowo z materiałów powierzonych przez zleceniodawców.

Struktura kosztów budowy statku przedstawia się następująco:

• 60% stanowią materiały podstawowe, mechanizmy i urządzenia, materiały masowe,
• 10% stanowią koszty finansowe i inne np. ubezpieczenie statku,
• 30% stanowią koszty budowy lub koszty poniesione przez zleceniobiorcę, przy czym udział materiałów własnych stoczni do materiałów powierzonych wynosi 6,8%.

Proces budowy statku tj. wykrój blach, prefabrykacja sekcji i bloków, montaż kadłuba na pochylni, malowanie i wyposażenie końcowe oraz próby na uwięzi i próby morskie statku dokonywany jest przez Podatnika na terenie własnej stoczni w części z materiałów powierzonych przez kontrahenta oraz w części z materiałów (towarów) wyprodukowanych przez Podatnika lub zakupionych od podwykonawców.

Na wszystkich etapach – od obróbki do wyposażenia odbywają się odbiory jakościowe dokonywane przez armatora i towarzystwa klasyfikacyjne oraz zleceniodawcę. Wydanie dzieła - przekazanie statku odbywa się na terenie stoczni.

Nabywcą statku jest podmiot będący armatorem morskim w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 18 września 2001r. Kodeks morski (Dz.U. Nr 138, poz. 1545 z późn. zm.).

Statki dostarczane przez Podatnika są klasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) pod jednym z symboli wskazanych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazał ponadto, iż dostarczane przez zleceniodawcę materiały hutnicze stanowią wartość kilkunastu milionów złotych, zaś same tylko mechanizmy na statek np. silnik główny, zespoły prądotwórcze, śruba napędowa, stanowią wartość kilkudziesięciu milionów złotych. Z uwagi na fakt, iż Spółka zakupuje materiały technologiczne i materiały do wykonania specjalistycznego oprzyrządowania niezbędnego do wybudowania statku, to proporcja między wartością materiałów własnych Podatnika, a materiałami powierzonymi przez zleceniodawcę, zawsze będzie niska.

Podatnik podkreśla, iż do każdego typu statku należy wykonać inne oprzyrządowanie.

Z treści przykładowej umowy – którą Wnioskodawca uznał za reprezentatywną – wynika, że przedmiotem świadczenia jest wykonanie i dostarczenie zamawiającemu dzieła – statku wykonanego zgodnie z określoną w umowie dokumentacją techniczną.

Ogólny zakres prac do wykonania których zobowiązany jest zleceniobiorca określa § 3 w związku z § 4 zawartej umowy. Przywołane postanowienia wskazują, iż roboty te obejmują:

• rozkrój blach, obróbka, prefabrykacja, zbrojenie, montaż kadłuba oraz wyposażenie w zakresie niezbędnym technologicznie do wodowania i zwodowania,
• pełne wyposażenie wszystkich rejonów z uwzględnieniem przewidzianych w dokumentacji technicznej i dostarczonych przez zamawiającego części zapasowych i inwentarza oraz kompletne pomalowanie statku,
• przeprowadzenie prób na uwięzi oraz prób w morzu zgodnie z programami prób,
• uzyskanie wyszczególnionych w projekcie technologicznym certyfikatów i świadectw.

Przedmiot umowy wykonywany jest m. in. przy wykorzystaniu, określonych w umowie, materiałów zleceniodawcy. Rozliczenie otrzymanych do zleceniodawcy materiałów, mechanizmów i urządzeń nastąpi po wykonaniu przedmiotu umowy.

Określone w umowie wynagrodzenie obejmuje:

• wykonanie przez zamawiającego prac określonych w przywołanym wyżej § 3 i 4 umowy,
• koszt zakupionej przez zleceniobiorcę energii elektrycznej, gazów technicznych, pary przemysłowej oraz ścierniwa,
• sprawowanie przez przyjmującego zamówienie kontroli dostaw materiałów i towarów,
• składowanie, magazynowanie i dokumentowanie dostarczonych do magazynu materiałów i urządzeń wraz z obsługą magazynową,
• załatwianie reklamacji u dostawców,
• udostępnienie przedstawicielom Towarzystwa Klasyfikacyjnego pomieszczeń,
• administrowanie zawartą umową.

Wynagrodzenie wypłacane jest na podstawie przedłożonych przez zleceniobiorcę wniosków o zaliczkę, wystawianych w cyklu miesięcznym, proporcjonalnie do przerobu – pracochłonności, określonej w procentach zaawansowania budowy statku.

Na każdym etapie budowy statku, statek i/lub jego części pozostają własnością zamawiającego.

Podatnik zwraca się z zapytaniem czy dostawa produkowanych przez niego statków stanowi sprzedaż towarów, o której mowa w ustawie o VAT i w związku z tym, w przypadku gdy dostawa dotyczy statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT (i jest dokonywana na rzecz armatora morskiego), to transakcja ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce według stawki 0% na mocy powołanego art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Podatnika, w odniesieniu do przedmiotowej transakcji – na podstawie w/w przepisu – ma zastosowanie stawka podatku VAT w wysokości 0%.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego oraz stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa tut. Organ podatkowy stwierdza, co następuje:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik na terenie własnej stoczni wykonuje czynności polegające na budowie statków na zlecenie kontrahentów.

Przedmiotowe statki są wykonywane na podstawie zawieranych przez Podatnika umów o dzieło, przy czym dzieło wykonywane jest w zdecydowanej części z materiałów powierzonych przez zleceniodawcę (kontrahenta).

Regulacje prawne, dotyczące umów o dzieło, zostały zawarte w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 627 Kodeksu cywilnego przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

Umowa o dzieło ma więc za przedmiot zobowiązanie się przyjmującego zamówienie do wykonania na rzecz zamawiającego, za zapłatą wynagrodzenia określonego w umowie, dzieła a tym samym do osiągnięcia uzgodnionego przez strony rezultatu.

Umowa o dzieło jest zatem umową o świadczenie usług, przy czym od innych umów o podobnym charakterze odróżnia ją m. in.

• w porównaniu z umowami o pracę - brak stosunku zależności, istotność efektu wykonanej usługi, brak obowiązku osobistego świadczenia usługi;
• w porównaniu z umowami zlecenia – to, że przyjmujący zlecenie podejmuje się – co do zasady – osobiście, wykonania określonej czynności prawnej nie zaś uzyskania efektu mającego wymiar na tyle skonkretyzowany, że może być on objęty np. rękojmią czy gwarancją za ewentualne wady;
• w porównaniu z innymi umowami o świadczenie usług – to, że przedmiotem takich umów jest samo dokonanie określonej czynności faktycznej (usługi) nie zaś wynik – efekt - finalny rezultat tej czynności.

Z kolei od umowy sprzedaży różni umowę o dzieło to, że przedmiotem sprzedaży jest – zazwyczaj – rzecz już istniejąca w chwili zawarcia umowy, którą sprzedający zobowiązuje się wydać z przeniesieniem na kupującego prawa własności tej rzeczy. W przypadku sprzedaży rzeczy przyszłych kryterium rozstrzygającym o możliwości zakwalifikowania umowy do kategorii umów o dzieło lub umów sprzedaży są zawarte w umowie ustalenia stron, w szczególności co do cech wyróżniających przedmiot umowy od innych wyrobów produkowanych przez przyjmującego zamówienie, zakresu dyspozycji zamawiającego, udziału materiałów zamawiającego w wytworzonym wyrobie.

Cechą konstytutywną dzieła jest samoistność rezultatu – tzn. w momencie ukończenia dzieła staje się ono wartością autonomiczną w obrocie.

Ponadto dzieło musi być oznaczone jako zamówione. Z istoty umowy o dzieło wynika bowiem, iż dzieło ma odpowiadać osobistym potrzebom, upodobaniom czy wymaganiom zamawiającego, inaczej mógłby on zawrzeć umowę kupna, nabywając na rynku dobro o cechach zaspokajających przeciętnego nabywcę.

Należy także wskazać – (co jest najwyraźniej widoczne w przypadku gdy w umowie o dzieło wchodzi w rachubę wytworzenie nowej rzeczy i przeniesienie praw do tej rzeczy na zamawiającego np. przeniesienie praw do utworu, programu komputerowego, wzoru przemysłowego) – że różnica w porównaniu z umową sprzedaży wynika z celu, do osiągnięcia którego dążą strony. W umowie o dzieło chodzi bowiem nie o sprowadzenie istoty stosunku do przeniesienia prawa majątkowego do rzeczy, która powstanie w zamian za zapłatę ceny, lecz do wytworzenia dzieła jako wyniku zindywidualizowanego wysiłku przyjmującego zamówienie i wydania go z przeniesieniem stosownych praw na zamawiającego (w stanie faktycznym właściwym dla rozpoznawanej sprawy wykonane przez podatnika dzieło – statek - nie wymaga przeniesienia praw do korzystania z tego dzieła - przykład oddaje jednak istotę umowy o dzieło czyli umowy o uzyskanie – w wyniku podjętych działań – określonego, oczekiwanego przez zamawiającego rezultatu)

Przedstawiony przez podatnika stan faktyczny wskazuje, że Spółka w wyniku zawartej umowy zobowiązała się do wykonania - w znacznej części z materiałów zamawiającego oraz w sposób określony postanowieniami umowy - dzieła w postaci statku, spełniającego indywidualne wymagania zamawiającego, zaś zamawiający zobowiązał się odebrać dzieło i zapłacić umówioną cenę.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż zawarta umowa jest umową o świadczenie usług - celem wszystkich wykonanych przez podatnika czynności jest bowiem stworzenie/wykonanie dzieła zgodnego z oczekiwaniami zamawiającego, na którego nałożony został obowiązek odebrania gotowego przedmiotu świadczenia i zapłaty wynagrodzenia.

Dążenie podatnika sprowadza się zatem nie tyle do wydania przedmiotu zamówienia co do jego wykonania w sposób określony warunkami przyjętego zamówienia, a wiec w sposób który umożliwia realizację całości praw przysługujących przyjmującemu zamówienie, w tym żądania odebrania dzieła przez zamawiającego i zapłaty całości roszczenia należnego z tytułu realizacji umowy.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

Jak stwierdzono powyżej, w przedstawionym stanie faktycznym przedmiotem świadczenia nie jest dostawa towarów, a wykonanie przez Podatnika usług, polegających na budowie statków, przy czym przedmiotowe statki wykonywane są w znacznej części z materiałów powierzonych przez kontrahenta. Z treści wskazanej przez Podatnika i załączonej do sprawy umowy o dzieło wynika, że wszystkie dostarczone przez kontrahenta materiały będą przez cały czas pozostawania na terenie wykonawcy, własnością zamawiającego.

W kontekście wyżej przedstawionego stanu prawnego i faktycznego, wskazać należy, iż obowiązek identyfikowania usług za pomocą klasyfikacji statystycznych dotyczy tylko i wyłącznie tych usług które są wymienione w tych klasyfikacjach.

Okoliczność powyższa nie ma zastosowania w stanie faktycznym wynikającym z niniejszej sprawy – klasyfikacje statystyczne nie identyfikują bowiem usług budowy - wykonania statku w części z materiału powierzonego.

W przedstawionym stanie faktycznym konieczne jest zatem wyjaśnienie czy do czynności wykonywanych przez Podatnika ma zastosowanie nie wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a wskazane w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d) ustawy o VAT, pojęcie „usług na ruchomym majątku rzeczowym”.

W związku z tym, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera legalnej definicji tego terminu, określenie „usługi na ruchomym majątku rzeczowym” należy interpretować w oparciu o wykładnię językową, a więc jako usługi wykonywane przez podatnika, w wyniku których następuje wytworzenie nowego produktu z powierzonych materiałów, jego przerobienie lub ulepszenie, przy czym podatnik świadczący usługę nie jest właścicielem towaru powierzonego ani towaru wytworzonego, przerobionego lub ulepszonego.

Wskazać należy, że w trakcie wykonywania czynności na ruchomym majątku rzeczowym może dochodzić do sytuacji, w których podatnik świadczący usługę angażuje poza materiałem powierzonym także część materiałów i/lub towarów własnych. Powstaje wówczas sytuacja, w której towar poddany ww. czynnościom jest łączony z towarem należącym do zleceniobiorcy. W przypadku, gdy udział materiałów własnych zleceniobiorcy przekracza udział materiałów powierzonych przez zleceniodawcę, uznaje się, że zleceniobiorca nie wykonuje usługi na majątku ruchomym zleceniodawcy – transakcję taką traktuje się jako dostawę towaru, zakładając, iż w wyniku wykonanej usługi powstaje nowy towar, którym zleceniobiorca, po dokonaniu czynności związanych z jego wykonaniem, rozporządza jak właściciel.

Powyższe stanowisko tut. organu podatkowego jest zgodne ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Ministerstwo Finansów w piśmie znak PP2-813-628/05/TW/PP1358 z dnia 12 sierpnia 2005r.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż udział materiałów powierzonych przez zleceniodawcę przekracza zdecydowanie udział materiałów własnych zleceniobiorcy, zużytych do budowy statku – udział materiałów powierzonych do materiałów własnych stanowi ponad 90% (dane powyższe wynikają m.in. ze wskazanego organowi podatkowemu jako dowód w niniejszej sprawie „szacunkowego wyliczenia wartości materiałów powierzonych do budowy statków oraz udziału materiałów własnych Stoczni i zużytych mediów energetycznych do materiałów powierzonych”, stanowiącego wyjaśnienie Podatnika do protokołu kontroli przeprowadzonej przez pracowników tut. Urzędu działających na podstawie upoważnienia KP/505-148/06 z dnia 24.04.2006r.). Także (cytowany za w/przywołanym źródłem) udział kosztów całkowitych Stoczni w całkowitych kosztach budowy statku kształtuje się na poziomie ok. 30% tj. na poziomie zdecydowanie niższym niż udział kosztów zewnętrznych.

W ocenie tut. organu podatkowego, w rozpoznawanej sprawie, zostały zatem spełnione wszelkie przesłanki do uznania, iż wykonane przez podatnika czynności stanowią w swej istocie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, usługi na ruchomym majątku rzeczowym. Zastosowanie, w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym, będą zatem miały przepisy art. 27 i art. 28 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Stosownie do treści art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5 (a więc m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju), niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Mając na uwadze cyt. powyżej przepis w związku z art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. d ustawy o VAT, należy zatem stwierdzić, iż usługi na ruchomym majątku rzeczowym, świadczone na terytorium kraju, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 22%, z zastrzeżeniem art. 28 ustawy o VAT.

Stosownie bowiem do art. 28 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane.

Natomiast w myśl art. 28 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Mając powyższe na uwadze tut. Organ podatkowy stwierdza, iż w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia ze świadczeniem przez Podatnika usługi, a nie zaś – jak twierdzi Podatnik - z dostawą towaru. Jak bowiem wskazano powyżej transakcja, której stroną jest Podatnik, zawiera dominujące elementy charakterystyczne dla świadczenia usługi, które determinują sposób jej opodatkowania.

W związku z tym, iż wytworzenie przedmiotowych statków, z materiałów powierzonych (na podstawie umowy o dzieło) stanowi w ocenie tut. Organu świadczenie usług, w stosunku do czynności wykonywanych przez Podatnika nie będzie miała zastosowania stawka podatku w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż przepis ten odnosi się do dostaw armatorom morskim określonych w tym przepisie rodzajów statków.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i nie jest wiążąca dla wnioskodawcy.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.