INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24.08.2007 r. (data wpływu 30.08.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.08.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości złożenia korekty zeznania podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 09.11.2001 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółdzielnią z siedzibą w X umowę o budowę lokalu mieszkalnego wraz z miejscami postojowymi w garażu podziemnym.

Zgodnie z § 3 ww. ustawy Spółdzielnia zobowiązała się do ustanowienia na rzecz Wnioskodawcy odrębnej własności i współużytkowaniu wieczystym działki gruntu i miejsca postojowego, najpóźniej w ciągu 3 miesięcy od daty uzyskania pozwolenia na użytkowanie (paragraf 3 stanowi tzw. ekspektatywę).

Dnia 28.11.2002 r. aktem notarialnym (Repetytorium A Nr X) zobowiązanie ww. zostało zrealizowane i odrębna własność została ustanowiona.

Na ww. inwestycję Wnioskodawca dokonał w 2001 r. wpłat w wysokości 325.798,00 zł, w tym udział w koszcie pozyskania prawa wieczystego użytkowania gruntu wynosił 35.328,00 zł. Wnioskodawca skorzystał tylko z tzw. dużej ulgi budowlanej. Natomiast Wnioskodawca nie skorzystał z ulgi na zakup prawa wieczystego użytkowania. Przed złożeniem zeznania władze skarbowe wyjaśniały, że przy zakupie lokalu od dewelopera (faktycznie spółdzielnia wystąpiła w tym charakterze) wartość udziału we współwłasności gruntu mieści się w dużej uldze budowlanej.

Pismem z dnia 21 listopada 2007 r. Nr IPPB2/415-104/07-2/RL wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w zakresie sprecyzowania, w jakich latach Wnioskodawca dokonywał odliczeń z tytułu ulgi budowlanej, za które lata Wnioskodawca chce skorygować zeznania podatkowe oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

1. Odliczenia z tytułu ulgi budowlanej Wnioskodawca dokonał w zeznaniu za 2001 r. (PIT – 37 z dnia 22.04.2002 r.). Zeznanie to było sprawdzone na początku lipca 2002 r. przez urząd skarbowy Wnioskodawcy.
2. Korekta dotyczyłaby ww. zeznania, t. j, zeznania za 2002 rok.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle późniejszych interpretacji i korzystnych dla podatników decyzji niektórych urzędów skarbowych w podobnych sytuacjach i wobec stanowiska Ministerstwa Finansów w piśmie z 25 lipca 1997 r. Nr PO/2JHL-5086-0815/97 Wnioskodawca może złożyć korektę zeznania...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Późniejsze interpretacje i korzystne decyzje niektórych urzędów dla podatników w podobnych sytuacjach oraz stanowisko Ministerstwa Finansów z ww. pisma uzasadniają celowość złożenia korekty w celu skorzystania z ww. ulgi.

Wnioskodawca zgadza się z wykładnią celowościową Ministerstwa Finansów i koniecznością respektowania konstytucyjnej zasady sprawiedliwości społecznej oraz równości wobec prawa. Zdaniem Wnioskodawcy odliczeniu powinny podlegać wydatki (w ramach limitów) poniesione na zakup gruntu lub prawa wieczystego użytkowania gruntu (udział w prawie wieczystego użytkowania przy zakupie lokalu mieszkalnego od firmy budowlanej).

Wnioskodawca uważa, iż wydatki związane z zakupem gruntu lub odpłatnym przeniesieniem prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego nie wchodzą w zakres odliczeń ulgi budowlanej. Odliczenie to objęte jest odrębnymi limitami.

Sprawę tę regulował art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a) – f) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2002 r., który stanowił iż podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1 zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2 – 17, jeżeli podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na zakup gruntu lub odpłatne przeniesienie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego, wydatki na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej.

Limit na zakup gruntu lub nabycie prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę budynku mieszkalnego przysługuje podatnikom w całym okresie obowiązywania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 27a ust. 3 pkt 2) w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2002 r.

W świetle powyższego Wnioskodawca uważa, że może wystąpić z korektą ww. zeznania podatkowego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Na podstawie § 2 ww. artykułu skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Korekta deklaracji oznacza poprawienie błędu w tekście uprzednio złożonej deklaracji (zeznaniu).

Zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej (art. 74 pkt 1 i art. 75 § 3) złożenie skorygowanej deklaracji podatkowej jest traktowane jako warunek konieczny, przesłanka nabycia prawa do stwierdzenia nadpłaty podatku. Podatnicy równocześnie ze skorygowaną deklaracją (zeznaniem) powinni złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty.

W oparciu o art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Wnioskodawca wskazał, iż zeznanie podatkowe PIT-37 za 2001 rok zostało złożone w dniu 22.04.2002r., więc ustawowy termin na złożenie korekty tego zeznania wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty upłynął z dniem 23.04.2007 r.

Reasumując, należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego, gdyż upłynął ustawowy termin przewidziany na złożenie tej korekty wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.