INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana B. przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 17 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej:

1. diet oraz udokumentowanych wydatków na dojazd, przelot i powrót, nocleg lub wynajem pokoju, związanych z zagraniczną podróżą służbową – jest prawidłowe;
   
2. ryczałtów za noclegi związanych z zagraniczną podróżą służbową – jest nieprawidłowe.
   
   

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej diet, ryczałtów za noclegi oraz udokumentowanych wydatków na dojazd, przelot i powrót, nocleg lub wynajem pokoju, związanych z zagraniczną podróżą służbową.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w branży budowlanej. Zamierza podpisać umowę na świadczenie usług poza granicami kraju (w N.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy świadczenie usług związane jest z podróżą służbową i koniecznością przebywania w N., istnieje możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej:

1. poniesionych w związku z tą podróżą i właściwie udokumentowanych wydatków,
2. wartości diet, tylko do wysokości, która przysługuje pracownikom,
3. ryczałtu za noclegi...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej może zaliczyć:

1. koszty dojazdu, przelotu i powrotu,
2. koszty noclegów lub wynajmu pokoju,
3. diety,
   

lub

1. koszty dojazdu, przelotu i powrotu,
2. ryczałt za noclegi,
3. diety.
   
   

Wnioskodawca wskazał przy tym, iż ww. wydatki udokumentowane zostaną:

• umową o świadczenie usług z określonym okresem przebywania i zakresem usług,
• potwierdzeniem okresu przebywania na terenie N. i świadczenia w tym czasie usług wystawionym przez usługobiorcę,
• fakturami dokumentującymi koszty transportu (przejazdu i przelotu),
• fakturami za noclegi lub umową najmu lokalu.
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ww. przepisu, wydatki dotyczące zagranicznych wyjazdów służbowych przedsiębiorcy mogą obciążać koszty, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu bądź zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów (art. 23 ust. 1 ww. ustawy).

Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 w/w ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Mając powyższe na względzie, jeżeli podróże zagraniczne, jakie podatnik zamierza odbywać, będą podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności podatnik będzie mógł zaliczyć diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w odniesieniu do zagranicznej podróży służbowej – przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. z 2002r. nr 236, poz. 1991 ze zm.). Należy przy tym podkreślić, że pojęcie „podróż służbowa” unormowane jest w przepisach prawa pracy - art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.) a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróż jaką podatnik zamierza odbyć jest „podróżą służbową” nie leży w kompetencji organów podatkowych.

Ponadto wydatki związane z podróżą służbową to przede wszystkim wydatki dotyczące przejazdów, dojazdów, noclegów a także inne, w zależności od uzasadnionych potrzeb. Powyższe koszty zalicza się do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości faktycznie poniesionych wydatków.

Zwraca się jednocześnie uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wydatków związanych z pobytem na terenie N. (podróżą i powrotem z tego kraju) uzależnionego od rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. Zgromadzone dokumenty nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktury (rachunku) wystawionej (go), bądź też innego dokumentu stwierdzającego jedynie wysokość poniesionych przez wnioskodawcę wydatków z tytułu podróży służbowej.

Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych usługach umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Jeżeli więc poniesione wydatki spełniają wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dlatego też przedstawione przez podatnika we wniosku stanowisko w ww. zakresie, uznać należy za prawidłowe.

Zauważyć jednocześnie należy, iż nieprawidłowe jest stanowisko wnioskodawcy dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej – ryczałtów za noclegi.

W odniesieniu do wnioskodawcy, jako osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą, przepisy ww. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. jako dotyczące pracowników, znajdują zastosowanie wyłącznie w zakresie wynikającym z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.W konsekwencji do podatnika nie stosuje się pozostałych przepisów tego aktu prawnego, w tym w szczególności § 9 ust. 2, z którego wynika, iż w razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu określonego w załączniku do rozporządzenia.

Z powyższej przyczyny wyżej wskazany ryczałt nie może stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.