INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2007 r. (data wpływu 28.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej Bankiem lub Agentem płatności) w zakresie swojej działalności zamierza pełnić, zgodnie z art. 257 w ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.), funkcję Agenta płatności zagranicznego funduszu inwestycyjnego, który to fundusz zamierza zbywać emitowane przez siebie tytuły uczestnictwa na terytorium Polski, o czym ma zawiadomić zgodnie z art. 253 ust. 1 ww. ustawy Komisję Nadzoru Finansowego.

W takich okolicznościach fundusz zagraniczny zobowiązany jest do wskazania przedstawiciela funduszu na terenie Polski oraz agenta płatności.

Zgodnie z art. 257 ustawy o funduszach inwestycyjnych agentem płatności może być wyłącznie bank krajowy lub krajowy oddział instytucji kredytowej.

W analizowanym przypadku Bank – Agent płatności, na podstawie umowy z funduszem, zobowiązany będzie do:

1. przyjmowania wpłat na nabycie tytułów uczestnictwa funduszu zagranicznego,



2. dokonywania wypłat środków z tytułu umorzenia tytułów uczestnictwa,



3. dokonywania wypłat dochodów lub innych świadczeń należnych uczestnikom funduszu.

Bank będzie pełnił rolę agenta płatności dla funduszy z siedzibą za granicą tylko w powyższym zakresie.

Bank – Agent płatności nie będzie pośredniczyć w zbywaniu i umarzaniu tytułów uczestnictwa funduszu zagranicznego. Agent płatności dokonuje powyższych wypłat wyłącznie w granicach środków postawionych mu do dyspozycji przez fundusz oraz zgodnie z dyspozycją działającego na rzecz funduszu Agenta Transferowego. Oficjalny Agent Transferowy funduszu zagranicznego znajduje się za granicą.

Bank nie odpowiada za terminowość postawienia tych środków oraz za prawidłowość ustalenia kwoty do wypłaty.

Zobowiązanym do obliczenia kwoty należnej czy to z tytułu umorzenia, czy wypłaty dochodów, o których mowa powyżej jest fundusz. Zgodnie z art. 256 ust. 1 ww. ustawy – to fundusz zagraniczny jest obowiązany zapewnić uczestnikom funduszu sprawne wpłacanie i wypłacanie kwot związanych z nabywaniem i umarzaniem tytułów uczestnictwa funduszu, to fundusz więc powinien postawić do dyspozycji agenta płatności określone kwoty we właściwych terminach oraz wskazać podmioty, na rzecz których mają być one wypłacone w określonej wysokości. Agent płatności pełni zaś wyłącznie rolę techniczną w dystrybucji wypłat.

Proces odkupu (umorzenia) jednostek przebiega w następujący sposób:

1. klient – uczestnik funduszu składa w oznaczonej instytucji (w tym przypadku nie w Banku) zlecenie umorzenia jednostek,



2. zlecenie przekazywane jest do Agenta Transferowego i Agent Transferowy realizuje zlecenie poprzez umorzenie wskazanej w zleceniu liczby jednostek,



3. Agent Transferowy przekazuje do Banku – Agenta płatności kwoty z tytułu umorzenia jednostek, wskazując kwotę do przelania na rachunek klienta,



4. Bank otrzymane kwoty zarachowuje na rachunku bankowym klienta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Bank, działając jako Agent płatności zagranicznego funduszu inwestycyjnego jest płatnikiem podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu rozliczania jednostek uczestnictwa w funduszach zagranicznych oraz czy w świetle art. 42 tej ustawy jest zobowiązany do sporządzania deklaracji/informacji o dochodach z powyższych tytułów ...

Zdaniem wnioskodawcy:

• w świetle art. 41 ust.4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Bank – Agent płatności nie jest płatnikiem podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 tej ustawy z tytułu rozliczania jednostek uczestnictwa w funduszach zagranicznych, ani w stosunku do osób fizycznych będących rezydentami podatkowymi w Polsce ani w stosunku do nierezydentów – osób fizycznych;
  
  

• w świetle art. 42 w związku z art. 41 ust. 4 ww. ustawy Bank – Agent Płatności nie jest zobowiązany do sporządzania deklaracji rocznej o zryczałtowanym podatku dochodowym z tytułu dochodów związanych z uczestnictwem w funduszach zagranicznych ani informacji imiennych.
  
  

Zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej płatnikiem jest osoba prawna obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z kolei, zgodnie z postanowieniami art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby prawne, które dokonują wypłaty należności (świadczeń) z tytułów określonych, m.in. w art. 30a ust. 1 ustawy są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułu udziału w zagranicznych funduszach kapitałowych.

W powołanym przepisie pojęcia „wypłaty” nie należy rozumieć technicznie, lecz prawnie. Nie chodzi o podmioty, które są pośrednikami, takie jak poczta, kurierzy, czy banki zarachowujące wpływające kwoty na rachunku klienta, lecz chodzi o podmioty prawnie zobowiązane do dokonania do dokonania wypłaty i odpowiedzialne za postawienie środków do dyspozycji lub dokonanie wypłaty, do których wierzyciele mogą kierować roszczenie o dokonanie wypłaty.

Zgodnie z ustawą o funduszach inwestycyjnych Agent płatności nie dokonuje obliczenia kwoty należnej do wypłaty, która jest podstawą ustalenia podatku – wykonuje on jedynie czynności techniczne związane z zapewnieniem dokonania wypłaty, w granicach zlecenia otrzymanego od funduszu (działającego przez Agenta Transferowego).

Agent płatności jedynie wykonuje dyspozycje klienta lub funduszu, nie weryfikuje poprawności wyliczenia kwot należnych klientowi z tytułu uczestnictwa w funduszu (Agent Płatności nie ma wglądu w Rejestr Funduszy, tj. danych o uczestnikach funduszu), za to odpowiedzialny jest sam Fundusz oraz Agent Transferowy w jego imieniu. Tym samym Bank – Agent płatności działa analogicznie jak w przypadku przelewów bankowych, kiedy to banki działając na polecenie klienta dokonują przelewu z jego rachunku lub z innego rachunku na rzecz wskazanego adresata. Banki, o ile nie przewidują tego przepisy prawa, np. dewizowe nie analizują samej czynności, wykonują jedynie zlecenie. I podobnie bank, działając jako Agent płatności, jest tylko wykonawcą zlecenia przelewu otrzymanych od funduszu środków. Prawnie zobowiązanym do wypłaty jest sam fundusz zlokalizowany za granicą i do niego klient może kierować roszczenie o wypłatę, jeżeli agent płatności nie dotrzymałby zlecenia wypłaty i tym samym nie dokonałby takiej wypłaty.

W przypadku umorzenia jednostek Agent Transferowy przekazuje Bankowi środki pieniężne z tytułu umorzenia, a Bank – Agent płatności dokonuje dalszej dystrybucji tych środków między uprawnionych klientów.

Wobec powyższego Bank – Agent płatności, powołany zgodnie z przepisami prawa do dokonywania wypłat, działa jak pośrednik na podstawie stosunku umownego cywilnoprawnego i nie jest stroną stosunków prawnych z tytułu uczestnictwa w funduszu zagranicznym, nie jest podmiotem prawnie zobowiązanym do dokonania wypłaty lub w stosunku, do którego przysługuje roszczenie o dokonanie wypłaty, które mogłoby być podniesione przez osobę umarzającą jednostki. Tym samym Bank – Agent płatności nie jest podmiotem stawiającym środki do dyspozycji. Środki do dyspozycji stawiane są przez fundusz, a bank – Agent płatności, działając jako pośrednik finansowy, dokonuje ich dystrybucji między klientów funduszu.

Zważyć należy na pismo Ministerstwa Finansów z dnia 7 kwietnia 2005 r. (znak: PB 3/169-8213-32/HS/05) stwierdzające, że w „przypadku dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1-5 updof, uzyskiwanych poza granicami Polski, nawet jeżeli agentami płatności są polskie banki, nie spoczywa na bankach obowiązek płatnika w rozumieniu przepisów art. 41 ust. 4 updof. Rozliczenia zryczałtowanego podatku dokonuje podatnik w składanym zeznaniu”.

Uznać należy, iż dochody z tytułu udziału w zagranicznych funduszach inwestycyjnych, nawet jeśli dystrybuują one jednostki na terenie Polski, stanowią dochody uzyskiwane za granicą, tam też jest ulokowany fundusz zobowiązany do dokonywania wypłat z tytułu dochodów lub z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa i tam znajduje się źródło dochodów, przeto zastosowanie znajduje art. 30a ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kwotę zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów uzyskanych poza granicami Polski podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa płatnikiem jest każdy podmiot obowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobierania od podatnika podatku i wpłacania go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Źródłem przychodów, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 tejże ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c, przy czym - według art. 5a pkt 14 - ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to fundusze inwestycyjne oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Dochodów (przychodów) z tytułu udziału w funduszach inwestycyjnych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych według skali podatkowej (art. 30a ust. 7).

Od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, w myśl art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19%, z zastrzeżeniem art. 52a tej ustawy.

Zgodnie z postanowieniami art. 41 ust. 4 powołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności (świadczeń) z tytułów określonych, m.in. w art. 30a ust. 1 ustawy są obowiązane pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych, tj. m.in. dochodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Podatek ten podlega przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę bądź miejsce prowadzenia działalności przez płatnika w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, o czym stanowi art. 42 ust. 1 ustawy.

Ponadto płatnik, o którym mowa w art. 41 ustawy, w myśl art. 42 ust. 1a obowiązany jest w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru.

Natomiast na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy płatnik, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, obowiązany jest przesłać podatnikom, o których mowa:

1. w art. 3 ust. 1 ustawy, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru,



2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Bank pełni rolę Agenta płatniczego, który na podstawie art. 257 ust. 2 ustawy z dnia 27.05.2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.) zobowiązany jest do prowadzenia rachunków podmiotów, które nabyły jednostki uczestnictwa w zagranicznym funduszu kapitałowym, a w szczególności do:

1. przyjmowania wpłat na nabycie tytułów uczestnictwa funduszu zagranicznego,



2. dokonywania wypłat środków z tytułu umorzenia tytułów uczestnictwa,



3. dokonywania wypłat dochodów lub innych świadczeń należnych uczestnikom funduszu.

Ponadto z treści wystąpienia wynika, że Bank – Agent płatności będzie dokonywać powyższych wypłat wyłącznie w granicach środków postawionych mu do dyspozycji przez fundusz oraz zgodnie z dyspozycją działającego na rzecz funduszu Agenta Transferowego, przy czym oficjalny Agent Transferowy funduszu zagranicznego znajduje się za granicą.

Bank nie odpowiada za terminowość postawienia tych środków oraz za prawidłowość ustalenia kwoty do wypłaty. Tytuł (zobowiązanie) do realizacji przedmiotowych świadczeń pozostaje po stronie zagranicznego funduszu inwestycyjnego i działającego w jego imieniu Agenta Transferowego.

Bank nie będzie więc płatnikiem w rozumieniu Ordynacji podatkowej oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych za jego pośrednictwem przez zagraniczny fundusz inwestycyjny wypłat dla uczestników tego funduszu, jak również do sporządzania informacji o wysokości uzyskanego przychodu (dochodu).

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że na podstawie art. 45 ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym uczestnik funduszu obowiązany jest do wykazania należnego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.

Reasumując: Bank działając jako Agent płatności zagranicznego funduszu inwestycyjnego nie będzie płatnikiem zryczałtowanego podatku, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu rozliczania jednostek uczestnictwa w funduszach zagranicznych oraz nie będzie zobowiązany do sporządzania deklaracji/informacji o dochodach z powyższych tytułów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.