Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie po rozpatrzeniu wniosku wniesionego w dniu 28.06.2007 roku, w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów, wynagrodzeń za pracę wypłaconych wspólnikom spółki partnerskiej, pozostałym wspólnikom tej spółki, działając na podstawie art. 14a § 1, 2, 3 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z przepisami art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26.07.1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) postanawia uznać, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

W dniu 29.06.2007 roku, do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego, dotyczącej uznania za koszty uzyskania przychodów, wynagrodzeń wpłacanych członkom zarządu spółki partnerskiej - nie mającej osobowości prawnej, którzy są partnerami tej spółki i zostali powołani do pełnienia funkcji uchwałą partnerów - pozostałym wspólnikom, tej spółki. W przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani też postępowanie przed sądem administracyjnym.

W przedstawionym stanie faktycznym Podatniczka podaje, że spółka partnerska, której jest partnerem świadczy usługi medyczne. Zgodnie z art. 97 § 1 Kodeksu spółek handlowych, umowa spółki partnerskiej może przewidywać, że prowadzenie spraw i reprezentowanie spółki powierza się zarządowi. Spółka z tej możliwości skorzystała. Uchwałą partnerów, na członków zarządu powołano trzech partnerów tej spółki. Członkowie zarządu, swoje obowiązki w spółce wykonują w oparciu wewnątrzorganizacyjny stosunek powołania do zarządu, za które otrzymują wynagrodzenie, nie nawiązując z nią umowy o zatrudnienie. Płatnik czyli spółka, wypłacone wynagrodzenie traktuje jako „inne źródła” – pod taką pozycją wykazuje wypłacone wynagrodzenie w PIT–8B dla poszczególnych członków zarządu, ponieważ art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mówi „przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządu (...) osób prawnych”, a spółka partnerska nie posiada osobowości prawnej. Od wypłaconego wynagrodzenia za pełnienie funkcji członka zarządu, pobierany jest podatek dochodowy w wysokości 19%, bez odliczenia kosztów uzyskania przychodów. Po zakończeniu roku podatkowego, członkowie zarządu uiszczają podatek dochodowy od wyżej wymienionych dochodów, według skali podatkowej.

Według przedstawionego stanowiska przez Podatniczkę, wypłacone wynagrodzenie za pełnienie funkcji członka zarządu na podstawie umowy spółki i uchwały partnerów bez nawiązania umowy o pracę w świetle przepisów art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pozostałych wspólników.

Mając powyższe na uwadze – Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, stwierdza co następuje:

Kwestia kosztów uzyskania przychodu, została uregulowana w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z wymienionym artykułem 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tak więc, aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, musi istnieć bezpośredni związek kosztu z prowadzoną działalnością, a jego poniesienie ma, bądź może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu dla danego rodzaju działalności, albo w sposób oczywisty służyło zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodu, i nie jest wymieniony w art. 23 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustawodawca w przepisie art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazał że nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Z treści tego przepisu jednoznacznie wynika, że w przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w formie osobowej spółki handlowej (a taką jest spółka partnerska), nie stanowi kosztu uzyskania przychodu wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci oraz małżonków i małoletnich dzieci pozostałych wspólników.

Art. 1 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż ustawa, reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, w związku z czym podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, nie jest spółka partnerska, lecz podatnikami są poszczególni wspólnicy (partnerzy) tej spółki. Wynika to także z treści art. 8 ustawy, zgodnie z którym, przychody w spółce niebędącej osobą prawną – u każdego wspólnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Powyższy przepis wskazuje, że dochody opodatkowuje się osobno u każdej osoby. W przedmiotowej sprawie działalność gospodarcza prowadzona jest w formie spółki partnerskiej. Trzech wspólników (partnerów), za prowadzenie spraw spółki, otrzymuje wynagrodzenie za wykonaną pracę na rzecz pozostałych wspólników. Wspólnicy, swoje obowiązki w spółce wykonują w oparciu wewnątrzorganizacyjny stosunek powołania do zarządu, za które otrzymują wynagrodzenie, świadczą tę pracę w ramach spółki nie tylko dla siebie, ale również dla pozostałych wspólników. Wybór tego, w jakiej formie prawnej członek zarządu wykonuje czynności wykonawczo-zarządzające, jest pozostawiony wyłącznie spółce.

Reasumując, powołany przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy, adresuje wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wartości własnej pracy tylko do podatnika, nie wskazując przy tym formy prawnej na podstawie której wykonuje swoje czynności, za które otrzymuje wynagrodzenie. Podatnikiem, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy jest, w omawianym przypadku, wspólnik spółki osobowej świadczący pracę na rzecz spółki w oparciu o wewnątrzorganizacyjny stosunek powołania do zarządu bez nawiązania odrębnego stosunku zatrudnienia (pracowniczego lub niepracowniczego). Zatem, brzmienie tego przepisu wskazuje, że wyłącza on z kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenie za pracę tylko w stosunku do tego wspólnika, który pobiera to wynagrodzenie. Wynagrodzenie to, natomiast stanowi koszt uzyskania przychodów dla pozostałych podatników – wspólników spółki partnerskiej, z którymi wspólnik będący pracownikiem spółki nie pozostaje w więzach pokrewieństwa, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy – w proporcji do przysługującego każdemu z nich prawa w udziale w zysku.

W związku z powyższym, stanowisko Podatniczki zawarte w zapytaniu jest prawidłowe.