Naczelnik Urzędu Skarbowego w Stalowej Woli działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) oraz art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) po zapoznaniu się z treścią wniosku z dnia 27.06.2007r. postanawia uznać, że stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę jest prawidłowe w stanie faktycznym opisanym we wniosku.

W dniu 28.06.2007r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek I. Sp. z o.o. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stan faktyczny sprawy: H. S.A., jako udziałowiec, wniosła do nowo powstałej Spółki I. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wartości niematerialne i prawne na podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Wniesione wartości niematerialne i prawne stanowią zintegrowany informatyczny system wspomagania przedsiębiorstwa. W skład tego systemu informatycznego wchodzą standardowe aplikacje o określonej funkcjonalności, np. kadrowo-płacowa, obsługi działalności produkcyjnej, technicznej, zarządzania zakupami, gospodarki materiałowej, ewidencji wszelkiego typu narzędzi, pomocy, finansowo-księgowa, ewidencji środków trwałych itp. Część z tych aplikacji została zakupiona przez H. S.A. jako programy informatyczne u dostawców zewnętrznych. Aplikacje te obsługują podstawowy zakres działalności udziałowca.

Wymienione aplikacje były – do czasu ich przekazania – eksploatowane (od wielu lat) przez udziałowca, a aktualnie są użytkowane przez Spółkę I. w celu świadczenia usług informatycznych. Aplikacje te nie są przedmiotem sprzedaży, natomiast ich eksploatacja stanowi podstawowe źródło przychodów Spółki.

Zapytanie: W przedstawionym stanie faktycznym Spółka zwraca się z zapytaniem, czy amortyzacja wymienionych wartości niematerialnych i prawnych stanowi koszt uzyskania przychodu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy: Uzasadniając własne stanowisko Wnioskodawca przywołuje art. 16 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) wskazując, że artykuł ten nie wymienia enumeratywnie amortyzacji od wartości niematerialnych i prawnych jako nie stanowiącej kosztów uzyskania przychodów, stwierdzając jednocześnie że wyżej wymienione wartości nie stanowią „know-how” wymienionego w art. 16 ust. 1 pkt 64, w związku z czym amortyzacja tych wartości stanowi koszt uzyskania przychodów.

Ponadto wnioskodawca argumentuje, że „know-how” to wiedza techniczna i technologiczna w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej. W ustawodawstwie Komisji Wspólnot Europejskich przez „know-how” rozumie się zespół technicznych informacji, które są poufne, istotne i zidentyfikowane we właściwej formie. Poufność oznacza, że wiedza ta i dane nie są powszechnie znane lub łatwo dostępne, za to korzystanie z tych informacji daje możliwość wyprzedzenia konkurencji przez korzystającego. Istotność wyrażona jest ważnością i użytecznością danych i informacji. Dla korzystającego informacje te muszą być ważne dla sposobu wytwarzania, sprzedaży produktów czy usług, tym samym umożliwiać wejście na rynek lub zapewniać przewagę konkurencyjną. Identyfikowalność oznacza utrwalanie „know-how” w umowie licencyjnej lub innym dokumencie albo zarejestrowanie. W związku z tym, że żadna z wymienionych cech określających „know-how” nie jest w tym przypadku spełniona Wnioskodawca uważa, że amortyzacja wartości niematerialnych i prawnych stanowi koszt uzyskania przychodów.

Stanowisko organu: Wartości niematerialne i prawne, które podlegają amortyzacji podatkowej, wymienione zostały w art. 16b ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.). Zgodnie z tymi przepisami amortyzacji podatkowej podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

• spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalanego,
• spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
• prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
• autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
• licencje,
• prawa do: wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów uzytkowych, wzorów zdobniczych,
• wartości stanowiące równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).

Zgodnie z ustawodawstwem podatkowym o zaliczeniu praw majątkowych do wartości niematerialnych i prawnych decyduje także spełnienie trzech warunków:

• dłuższy niż rok ich przewidywany okres używania,
• przeznaczenie na potrzeby własne jednostki lub oddanie do używania na podstawie umów najmu czy dzierżawy,
• nadawanie się do gospodarczego wykorzystania.

Z konstrukcji powyższej wynika, że ustawodawca określił w ustawie zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, i tylko w ramach tego katalogu podatnikowi przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i zaliczania ich w koszty uzyskania przychodów. Inne niż wymienione w katalogu nabyte wartości niematerialne i prawne nie podlegają amortyzacji.

Jak wspomniano wyżej zintegrowane systemy informatyczne jako składniki majątku zostały wniesione do Spółki aportem. Oznacza to, że stały się jej własnością. Jeżeli składniki te były kompletne, zdatne do użytku oraz przewidywany okres ich używania w prowadzonej działalności gospodarczej przekraczał okres jednego roku, składniki takie, w myśl wskazanych wyżej przepisów, w dniu przyjęcia do używania mogły być zakwalifikowane przez Spółkę jako wartości niematerialne i prawne.

O możliwości zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów decydują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Należy podkreślić, że wśród wydatków nie zaliczanych do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymienia się odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego ale tylko od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie miała miejsca, ponieważ wartość aportu w całości wniesiona została na podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Uregulowania zawarte w art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odnoszą się do sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych nabytych w drodze wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej tj. przyjmuje się ich wartość początkową ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że odpisy amortyzacyjne naliczone od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych nabytych przez Spółkę w formie wkładu pieniężnego – aportu, które zgodnie z Uchwałą Zgromadzenia Wspólników zostały przekazane na podwyższenie kapitału zakładowego stanowią koszt uzyskania przychodów.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko w tej sprawie jest zatem prawidłowe.