INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 13.08.2007r. (data wpływu 16.08.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania wydatków na zakup organizacji koncertu w koszty uzyskania przychodów jako wydatki na reklamę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania wydatków na zakupu organizacji koncertu w koszty uzyskania przychodów jako wydatki na reklamę.

W przedstawionym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Bank obchodzi 80-lecie istnienia i korzystając z tej okazji prowadzi aktywną reklamę przedstawiając swoja ofertę produktową. Bank zlecił organizację koncertu muzycznego dla członków Banku i ich środowiska (rodzin, przyjaciół, zaproszonych przez członków gości). Działania takie mają na celu pozyskanie nowych klientów Banku np. ze środowiska rodzin i przyjaciół członków Banku jak i zwiększenie świadomości na temat szerokiej i wciąż poszerzanej oferty produktowej Banku w celu zachęcenia do korzystania z licznych usług Banku przez potencjalnych nowych jak i obecnych klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone nr 4):

Czy zakup (zlecenie) organizacji koncertu Bank może zaliczyć do kosztów podatkowych i zakwalifikować jako reklamę...

Zdaniem Wnioskodawcy koszty zakupu koncertu (zlecenie organizacji) jest reklamą Banku i Bank może zaliczyć je do kosztów podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j.Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów określonych w art. 16 ust. 1 w/cyt. ustawy.

W złożonym wniosku Bank prezentuje stanowisko, że zorganizowany koncert muzyczny może być uznany za wydatek związany z reklamą Banku i przez to w całości uznany za koszt uzyskania przychodu na podstawie art.15 ust.1 ustawy. W tym miejscu za zasadne należy uznać odwołanie się do definicji reklamy, której ustawodawca nie zawarł co prawda w ustawie podatkowej ale występuje ona w innych dziedzinach. I tak: stosując definicję słownikową, za reklamę należy uznać „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś” (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2002, pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka). Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że „celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia; polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi); od strony przedmiotowej można rozróżnić: reklamę towaru, usługi a także marki” (wyrok NSA z dn.14 listopada 2002r. – sygn. Akt I SA/Wr 4097/01). Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu. Odnosząc powyższe do zdarzenia przedstawionego we wniosku trudno uznać, że koncert muzyczny zorganizowany z okazji jubileuszu Banku wypełnia wyżej przytoczone definicje reklamy. Sam wnioskodawca nie przedstawia we wniosku, jakie działania reklamowe będą podjęte przez Bank w ramach imprezy, która ma charakter zamknięty i skierowana jest do ograniczonej grupy słuchaczy wywodzącej się z grona członków Banku, ich rodzin i przyjaciół.

Zauważyć natomiast należy, że norma art. 16 ust. 1 pkt. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007r.), bezwzględnie wyłącza z kosztów uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ponieważ pojęcie reprezentacji również nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego” pod redakcją prof. M. Szymczaka (Wydawnictwo PWN, Warszawa 2002), reprezentacja to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to „dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów" ( wyrok NSA z dnia 26 września 2000 r.- sygn. akt III SA 1994/99). W ocenie organu wydającego interpretację taki właśnie cel - kształtowania pozytywnego wizerunku firmy można przypisać zaproszeniu wybranej spośród członków Banku i ich najbliższego otoczenia grupy odbiorców na uroczysty koncert muzyczny. W efekcie na podstawie art.16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatek na organizację koncertu muzycznego z okazji 80-lecia Banku nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.