INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej OXX, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2007 r. (data wpływu 04.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W czerwcu 2007 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu, spełniającą warunki, o których mowa w przepisie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. leasingu operacyjnego), dotyczącą samochodu osobowego marki Skoda Octavia. Warunkiem zawarcia umowy leasingu i wydania przedmiotu leasingu była zapłata wstępnej opłaty leasingowej, stanowiącej 19,50% wartości netto przedmiotu leasingu. Opłata udokumentowana jest fakturą wystawioną przez leasingodawcę. Samochód osobowy marki Skoda Octavia, będący przedmiotem leasingu, wykorzystywany jest jako „narzędzie pracy” osoby zatrudnionej w Spółce na stanowisku „Manager (…)”. Pod określeniem tym kryje się osoba, w której zakresie obowiązków leżą m.in.: koordynacja działań przedstawicieli handlowych na terenie całej Polski, odpowiedzialność za bezpośrednie kontakty z grupą głównych klientów Spółki oraz prowadzenie negocjacji z kluczowymi klientami Spółki, bieżąca kontrola poziomu realizacji krajowych działań promocyjnych, monitorowanie i raportowanie o działaniach konkurencji poprzez bezpośredni monitoring wszystkich regionów kraju, poszukiwanie na rynku innowacyjnych rozwiązań poprzez indywidualne uczestnictwo w procesie sprzedaży na terenie całego kraju. Obowiązki służbowe osoby wykorzystującej samochód osobowy – przedmiot leasingu – sprowadzają się do codziennego odbywania podróży służbowych na terenie całego kraju, w celu realizacji przydzielonych Managerowi zadań oraz poleceń służbowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wstępna opłata leasingowa w przypadku umowy leasingowej spełniającej warunki, o których mowa w przepisie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. umowa leasingu operacyjnego), dotycząca samochodu osobowego marki Skoda Octavia, stanowi dla Spółki w całości koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia, tj. ujęcia tego kosztu w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury...

Zdaniem Wnioskodawcy wstępna opłata leasingowa jest kosztem innym niż koszt bezpośrednio związany z uzyskaniem przychodu. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4d przywoływanej ustawy koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy wstępna opłata leasingowa dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy, czy też związana jest z czynnością jednorazową. W opinii Wnioskodawcy opłata wstępna związana jest z czynnością jednorazową, gdyż umożliwia realizację innej czynności – rozpoczęcia korzystania z przedmiotu leasingu. Nie jest to wydatek, który dotyczyłby całego okresu trwania umowy leasingu. A zatem koszt ten można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4e omawianej ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Ponadto wskazać należy, iż zachodzi wyraźny związek między poniesionymi wydatkami na zapłatę wstępnej opłaty leasingowej, a uzyskanymi przez Spółkę przychodami. Manager Klientów Kluczowych, który korzysta z przedmiotu leasingu, zajmuje się w swojej pracy zawodowej pozyskiwaniem zamówień na towary Spółki, co ma już bezpośredni związek ze zwiększeniem przychodu Spółki. Czynności swoje wykonuje przy pomocy m.in. samochodu osobowego, którym porusza się po terenie całego kraju. Jak wskazano powyżej samochód osobowy, jak i telefon komórkowy czy laptop są nieodzownym „narzędziem pracy” dla Managera Klientów Kluczowych. Gdyby Manager został pozbawiony możliwości korzystania z samochodu służbowego, nie mógłby efektywnie wykonywać swoich czynności zawodowych m.in. pozyskiwać zamówień na towary Spółki. Zgodnie z zawartą umową leasingu wstępna opłata leasingowa uiszczana jest w celu uruchomienia dalszego finansowania przedmiotu leasingu przez bank. Opłata wstępna określona zostaje w umowie na poziomie kilkunastu procent wartości netto przedmiotu leasingu i jest dla banku „opłatą stałą” warunkującą zawarcie umowy. Opłata wstępna nie jest uzależniona od okresu leasingu, ani też nie stanowi, zgodnie z umową, raty wstępnej leasingu. Postanowienia dotyczące wstępnej opłaty leasingowej uregulowane są odrębnie od postanowień umowy dotyczących rat leasingowych. Tym samym według Spółki związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami na zapłatę wstępnej opłaty leasingowej, a uzyskiwanymi przychodami zachodzi, gdyż wydatki te zmierzają do zwiększenia przychodu. W przedmiotowej sprawie zatem, zdaniem Spółki, poniesione przez nią koszty wstępnej opłaty leasingowej należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w całości w dniu poniesienia, tj. na dzień ujęcia tego kosztu w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 17a pkt 1 ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W ocenie Spółki przedmiotowa umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie zatem do art. 17b ust. 1 ww. ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Cytowany przepis art. 17b ust. 1 ustawy nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynikające z umowy leasingu opłaty. Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wstępnej opłaty leasingowej, należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów, które zostały uregulowane w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589), która weszła w życie od 01 stycznia 2007 r., art. 15 ust. 1 otrzymał następujące brzmienie: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nowelizacja wprowadziła również podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Mając na uwadze treść ww. przepisów oraz stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, że wstępna opłata leasingowa jest kosztem pośrednim. Opłata ta nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach Spółki, jednakże jej poniesienie warunkuje możliwość korzystania z danej rzeczy, a więc warunkuje uzyskanie przychodu. Opłata wstępna, pomimo iż ponoszona jest jednorazowo, dotyczy ściśle określonego czasu trwania umowy leasingowej zawartej na czas oznaczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe, bowiem zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od 01 stycznia 2007 r., Spółka powinna podzielić koszty poniesionej opłaty wstępnej proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.