INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu, przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 12 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego:

• wartości świadczeń rzeczowych współfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymywanych przez pracowników i ich rodziny,
• świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń otrzymywanych przez emerytów, rencistów i ich rodziny w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem pracy

- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego:

• wartości świadczeń rzeczowych współfinansowanych ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych otrzymywanych przez pracowników i ich rodziny,
• świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń otrzymywanych przez emerytów, rencistów i ich rodziny w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem pracy.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca przeznacza środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na finansowanie działalności socjalnej, w której zakres wchodzi m.in. współfinansowanie zakupu biletów wstępu na imprezy o charakterze kulturalno – oświatowym oraz sportowo – rekreacyjnym. Zakład pracy kupuje bilety do teatru, kina czy na basen ze środków funduszu świadczeń socjalnych. Pracownik po otrzymaniu biletu lub biletów wpłaca do kasy 10% ich wartości, natomiast 90% (zgodnie z obowiązującym regulaminem) pokrywana jest ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.Ponadto jednostka zorganizowała wycieczkę z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Uczestnikami wycieczki byli pracownicy z rodzinami oraz emeryci z rodzinami. Ustalono koszt przypadający na każdego uczestnika. Zgodnie z obowiązującym regulaminem, z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pokryto 80% kosztów wycieczki, natomiast uczestnicy pokryli 20% kosztów.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dofinansowanie do wycieczki pracownika i jego rodziny stanowi przychód dla pracownika, dlatego płatnik obliczył, pobrał i odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast od byłych pracowników będących emerytami, od kwoty dofinansowania do wycieczki, były pracodawca jako płatnik pobrał 10% zryczałtowanego podatku dochodowego zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy kwota dofinansowania do biletów z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł jest wolna od podatku...
2. Czy od dofinansowania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych dla współmałżonka oraz dzieci byłych pracowników – emerytów należy pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10%, czy też pobrać zaliczkę na podatek dochodowy w wysokości 19%, czy może stanowi to dla tych osób przychód z innych źródeł od których płatnik nie jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy świadczenie rzeczowe, a za takie uznawany jest bilet na imprezę lub do kina, otrzymywane przez pracownika a sfinansowane w 90% z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł, korzysta ze zwolnienia z podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Wnioskodawca uważa ponadto, iż wypłata świadczenia pieniężnego z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych na dofinansowanie wycieczki dla emerytów i ich rodzin podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10%. Dla byłych pracowników, będących na emeryturze, takie świadczenie stanowi przychód z innych źródeł, a były pracodawca jako płatnik ma obowiązek pobrać od tych świadczeń 10% zryczałtowany podatek dochodowy zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy stanowi, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W związku z tym, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie zatem z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne.Ponadto podkreślić należy, iż użyte przez ustawodawcę sformułowanie „sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych ...” oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania bądź współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych uznając, że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest aby pracodawca bądź związek zawodowy nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych lub fundusz związków zawodowych.

Ustawodawca nie odnosi się natomiast do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, tj. możliwe jest zarówno pokrycie przez zakład pracy lub związek zawodowy 100% wartości świadczenia bądź częściowe jego dofinansowanie, z wymienionych w przepisie źródeł.Z powyższego wynika zatem, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy, korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym (np. bilety do kina, teatru i na różnego rodzaju imprezy, karnety na basen, paczki świąteczne itp.) sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.W niniejszej sprawie dofinansowanie w 90% ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych do biletu na imprezę lub do kina, otrzymane przez pracownika do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł, korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.Oznacza to, że zwolnienie na mocy tego przepisu dotyczy jedynie otrzymywanych przez emerytów i rencistów świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń, którymi są np. bilety do kina, teatru, karnety na basen czy siłownię, paczki świąteczne itp. Nie można natomiast uznać, iż wartość wycieczki, w części finansowanej przez zakład pracy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest świadczeniem rzeczowym.

W związku z powyższym dofinansowanie do wycieczki stanowi formę świadczenia pieniężnego (nie rzeczowego) i w świetle obowiązujących przepisów nie jest objęte zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych. Dofinansowanie do wycieczki dla emerytów i rencistów jako świadczenie pieniężne podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wynika bowiem, że od uzyskanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej dochodów z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 – pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 10% należności.Podobnie należy postąpić jeżeli z dofinansowania korzysta rodzina byłego pracownika – emeryta. Świadczenie dla tych osób jest przyznane bowiem wyłącznie z powodu łączącego uprzednio emeryta stosunku pracy z zakładem pracy. Dlatego też zarówno dofinansowanie dla emeryta jak i jego rodziny stanowi dochód emeryta podlegający opodatkowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.