Działając na podstawie art. 14a §§ 1 i 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 4 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 3 ust. 1, art. 5a pkt 20, art. 22k ust. 7-10 i 12, ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 27.06.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w przedmiocie dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej środka trwałego (centrum obróbkowe), zaliczonego do grupy 4 Klasyfikacji Środków Trwałych, do wysokości równowartości 50.000 euro – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu postanawia uznać, że stanowisko podatnika jest prawidłowe w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku.

W dniu 27.06.2007r. wpłynął do tut. Urzędu wniosek Pana o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczący interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z opisem stanu faktycznego zawartym we wniosku prowadzi Pan działalność gospodarczą w spółce cywilnej P.P.U.H. „R.”, z której opłaca Pan podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla celów podatkowych prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów oraz ewidencja środków trwałych.

Wartość przychodu ze sprzedaży spółki wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług w 2006 r. nie przekroczyła kwoty 3.180.000,00zł, tj. kwoty odpowiadającej równowartości 800.000,00 euro wg średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2006 r., wobec czego w Pana ocenie spółka cywilna spełnia wymogi definicji tzw. małego podatnika, która została zawarta w art. 5a pkt 20 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. W ramach prowadzonej działalności w maju 2007 r. spółka zakupiła maszynę – centrum obróbkowe zaliczane do grupy 4 Klasyfikacji Środków Trwałych. W tym samym miesiącu składnik majątkowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz dokonano jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w wysokości nie przekraczającej równowartości 50.000,00 euro.

Złożony wniosek zawiera zapytanie czy możliwe było dokonanie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od wartości początkowej środka trwałego (centrum obróbkowe) w miesiącu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych tj. w maju 2007r., który będzie potraktowany jako pomoc de minimis. Zdaniem Pana spółka cywilna spełnia wymogi definicji małego podatnika, wobec czego na podstawie art. 22k ust. 7, 8, 10 możliwe było dokonanie w maju 2007 r. jednorazowego odpisu amortyzacyjnego i zaksięgowanie tego odpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w wysokości nie przekraczającej 50.000,00 euro tj. 199.000,00zł na rok 2007.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu, rozpatrując powyższy wniosek stwierdza, co następuje:

Przepis art. 5a pkt 20 – ilekroć w ustawie jest mowa o małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000,00 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000,00 zł (na rok 2007 kwota limitu po przeliczeniu wynosi 3.180.000,00zł).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy – Ordynacja podatkowa – podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy innych przepisów obowiązkowi podatkowemu. W przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązkowi podatkowemu w trybie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają osoby fizyczne.

Jednak na podstawie art. 24a ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym, który stanowi: osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o, w przypadku wykonywania działalności w formie spółki cywilnej, obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji środków trwałych przypisany jest do spółki, a nie do poszczególnych wspólników.

W związku z powyższym zarówno limit łącznej wartości odpisów amortyzacyjnych w wysokości 50.000,00 euro, określony w art. 22k ust. 7, jak i limit wartości przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) w wysokości 800.000,00 euro, przewidziany w art. 5a pkt 20, odnoszą się do spółki.

Jak wynika z deklaracji VAT-7 za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. wartość uzyskanego przez spółkę cywilną przychodu ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług wyniosła ogółem 2.623.322,00zł. Wielkość ta jest niższa od limitu przewidzianego w cyt. art. 5a pkt 20 (3.180.000,00zł), a zatem spółka „R.” spełnia kryteria definicji „małego podatnika”.

W myśl art. 22k ust. 7 – podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3 – 8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000,00 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (w roku 2007 jednorazowy odpis amortyzacyjny jest ograniczony limitem 199.000,00zł). Przy dokonywaniu odpisu, o którym mowa w w/w przepisie należy również uwzględnić następujące przepisy, które stanowią:

• art. 22k ust. 8 – podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych,
• art. 22k ust. 9 – przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3.500,00zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22f ust.3,
• art. 22k ust. 10 – pomoc, o której w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis,
• art. 22k ust. 12 - przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1000,00zł.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego przesłanki wymienione w w/w przepisach zostały w przedmiotowym przypadku spełnione, w związku z czym spółka może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego z tytułu zakupionego środka trwałego. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Mielcu, biorąc pod uwagę powyższe stwierdza, że w zakresie przedstawionym przez podatnika, stanowisko jego jest prawidłowe. Niniejszej interpretacji dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień złożenia wniosku i stan faktyczny przedstawiony we wniosku.