INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku (data wpływu 20 września 2007 r.) uzupełnionym kolejno pismami z dnia 24 września 2007 r. i 22 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2007 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 24 września 2007 r. i 22 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wraz z mężem nabyła Pani w 1983 r. grunt rolny od matki w zamian za emeryturę rolniczą, który został następnie podzielony na 6 działek budowlanych. W chwili sprzedaży pierwszej działki (w 2005 r.) prowadziła Pani działalność gospodarczą (sklep spożywczy), natomiast mąż był osobą bezrobotną. Aby odprowadzić podatek od towarów i usług zarejestrował się jako podatnik VAT. Sprzedając następne działki w 2006 r. i 2007 r. nie prowadziła już Pani działalności gospodarczej z uwagi na przejście na emeryturę. Końcowo wskazuje Pani, iż nie zajmowała się wraz z mężem „procedurą handlową sprzedaży działek”, natomiast urząd skarbowy zobligował do zarejestrowania się jako podatnicy VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek budowlanych stanowiących majątek prywatny podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy powołującego się na postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 2 sierpnia 2007 r. wydane przez Urząd Skarbowy w opisanym przypadku sprzedaż działek, stanowiących majątek prywatny nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy czynności tej można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem jej wykonywania w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”, jak również nie precyzuje pojęcia „sposób częstotliwy”, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednorazowo).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dokonała Pani sprzedaży różnym nabywcom kilka, wydzielonych z przejętego od matki (w 1983 r.) w zamian za emeryturę rolniczą, gospodarstwa rolnego, niezabudowanych działek z przeznaczeniem pod zabudowę. Nabyty grunt wykorzystywany był wcześniej do celów uprawy rolnej. Przed dokonaniem czynności sprzedaży podjęła Pani działania polegające na przekształceniu pierwotnego przeznaczenia gruntu rolnego na grunt z przeznaczeniem budowlanym i podziale jednego areału na wiele odrębnych działek budowlanych oraz przygotowała je do wielokrotnej sprzedaży. Dostawa kilku działek ma niewątpliwie charakter zorganizowany i powtarzalny, zatem wypełniony zostaje warunek częstotliwości, w związku z czym nie można mówić o czynności jednorazowej. W efekcie dostawę przez Panią przedmiotowych działek przeznaczonych pod zabudowę należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, iż od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy), transakcje zawierane przez Panią dotyczące działek budowlanych winny być opodatkowane 22% stawką podatku.

Końcowo stwierdzić należy, iż powołane przez Panią stanowisko zawarte w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 2 sierpnia 2007 r. jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się odnosi, powodując określony skutek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.