Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 1 i art. 7 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 12 ust. 3, art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 20 i pkt 26a, art. 16 ust. 2a pkt 1 lit. a ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku A. Sp. z o.o. z dnia 22.05.2007r., bez znaku (data wpływu do tut. urzędu 05.06.2007r.) uzupełnionego pismem z dnia 22.06.2007 (data wpływu do tut. urzędu 25.06.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie prawidłowości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisu aktualizującego - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Spółka, na podstawie umowy zawartej 14.05.2004r. z firmą M. S.A. dostarczała urządzenia firmie M. i wystawiła faktury, które przez dłużnika zostały częściowo zapłacone. Dnia 16.12.2004 roku Spółka M. zawiadomiła Podatnika o braku możliwości spłaty należności i podjętych środkach zaradczych, jednocześnie zawnioskowała do swoich wierzycieli o nie wstępowanie na drogę sądową. Część płatności zobowiązania z tyt. ww. transakcji firmy M. przejęła do realizacji firma C. Sp. z o.o. Kwotę należności zapłaconej przez C. z tyt. przejęcia części należności firmy M., Spółka A. uwzględniła w rozliczeniu należności od firmy M. Dnia 29.03.2005 r. Sąd Rejonowy w Poznaniu ogłosił upadłość firmy M., a w 2006 roku zapadła decyzja o likwidacji tej firmy.

Wątpliwości Podatnika sprowadzają się do pytania, cyt. „Czy nieściągalność wierzytelności została należycie uprawdopodobniona i uzasadnia uznanie odpisu aktualizującego za koszt uzyskania przychodów?” Zdaniem Podatnika, kwotę netto z części należności - na którą utworzono w oparciu o zapis art. 35b.1.1) odpis aktualizujący w wysokości wymaganej zapłaty na dzień utworzenia odpisu – można uwzględnić w rozliczeniu podatkowym Spółki.

Odnosząc się do stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę i obowiązującego stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego tut. organ podatkowy stwierdza, iż w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) według którego kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 26a nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1.

Zgodnie z zapisem art. 16 ust. 2a pkt 1 nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli:

1. dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
2. zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
3. wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowania na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
4. wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze powództwa sądowego.

Natomiast stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 20 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.

W świetle w/w przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do powstania kosztu podatkowego konieczne jest wystąpienie dwóch przesłanek:

1. uprawdopodobnienie nieściągalności wierzytelności i
2. rachunkowe dokonanie odpisu aktualizującego (art. 35b ustawy o rachunkowości).

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że należności, od których dokonano odpisu aktualizującego były zaliczone do przychodów należnych w rozumieniu przepisów art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotowe wierzytelności nie zostały odpisane jako przedawnione, a odpis aktualizujący należność został dokonany w oparciu o przepisy art. 35b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76 poz.694 z póżn. zm.). Nieściągalność wierzytelności została też uprawdopodobniona w sposób określony w art. 16 ust. 2a pkt 1 lit.a cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż postanowieniem z dnia 29.03.2005r. Sąd Rejonowy w Poznaniu ogłosił upadłość firmy M. S.A. z możliwością zawarcia układu, a w 2006r. zapadła decyzja o likwidacji firmy.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny oraz uwzględniając przytoczone przepisy stwierdzić należy, że stanowisko przedstawione przez Podatnika jest prawidłowe. Uwzględniając powyższe Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanowił jak w sentencji.