INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007 r. (data wpływu 28 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2007 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Od dnia 7 kwietnia 1999 r. jest Pan współwłaścicielem gruntu niezabudowanego położonego w G., o powierzchni 0,3538 ha oznaczonego w ewidencji gruntów jako rola, który został zakupiony od osób fizycznych. Jego nabycie nie było obciążone podatkiem od towarów i usług. W planie zagospodarowania terenu od dnia 7 listopada 2003 r. grunt przeznaczony został pod zabudowę. Nieruchomość ta została zakupiona z myślą o przyszłym inwestowaniu. Z uwagi jednak, iż razem ze wspólnikiem, z którym prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki jawnej zakupił Pan inny grunt, na którym w bieżącym roku zakończona została budowa siedziby spółki, wspólnicy zdecydowali o sprzedaży uprzednio nabytej działki. Zaznaczył Pan również, iż jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu wynajmu części nieruchomości własnej i poza wynajmem nie prowadzi działalności gospodarczej pod swoim nazwiskiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż gruntu będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług...

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż gruntu dokonana zostanie jednorazowo - nie w sposób częstotliwy, wobec czego nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, jak stanowi to art. 2 pkt 6 powołanej ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów handlowców i usługodawców, w tym podatników pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, że prawo podatkowe, w tym również przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, nie zawierają definicji pojęcia "zamiar". W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było prowadzenie działalności gospodarczej. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Zatem istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnością jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując dane czynności.

Z przedstawionego we wniosku z dnia 20 września 2007 r. zdarzenia przyszłego wynika, że nieruchomość gruntową, której jest Pan współwłaścicielem, nabył Pan z myślą o przyszłym inwestowaniu, jednakże z uwagi na nabycie innego gruntu, na którym Spółka jawna (której jest Pan wspólnikiem) zakończyła budowę własnej siedziby - postanowił ją sprzedać.

Biorąc powyższe pod uwagę zauważa się, iż wskazane okoliczności, a w szczególności nabycie współwłasności nieruchomości gruntowej z zamiarem inwestowania, a więc nadania jej zorganizowanego charakteru w okresie posiadania, prowadzą do wniosku, że sprzedaż przedmiotowego gruntu należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą w ujęciu art. 15 ust. 2 ustawy, a podmiot realizujący tą czynność za podatnika podatku od towarów i usług.

Reasumując należy wskazać, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22 % na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.