DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28.05.2007 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie z dnia 17.05.2007 r. Nr PO/436-3/07 w przedmiocie udzielenia interpretacji w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych orzeka zmienia przedmiotowe postanowienie uznając, iż zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po rozpatrzeniu zażalenia Pana ... na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie z dnia 17.05.2007 r. Nr PO 436-3/07 stwierdza, że przedstawione stanowisko organu I instancji dotyczące zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych jest nieprawidłowe.

Podatnik złożył wniosek w trybie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej. Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wzniósł na dzierżawionym gruncie, za zgodą wydzierżawiającego budynek, którego wartość znacznie przekracza wartość samego gruntu. Wydzierżawiający zwrócili się z żądaniem opartym na art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego w sprawie przeniesienia własności zabudowanej działki za odpowiednim wynagrodzeniem w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego.

Zapytanie podatnika dotyczyło kwestii opodatkowania wyżej zawieranej transakcji mianowicie: czy umowa zawarta w formie aktu notarialnego przenosząca własność działki gruntu w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego podlega opodatkowaniu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, a jeżeli tak, to czy wysokość tego podatku powinna być liczona od wartości samego gruntu - skoro przedmiotem umowy jest sama działka, czy od wartości gruntu wraz z budynkiem.

Podatnik przedstawił w tej sprawie swoje stanowisko. Jego zdaniem umowa przenosząca własność gruntu w trybie art. 231 § 2 kodeksu cywilnego nie jest wymieniona w katalogu czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, określonym w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wobec czego podatek od tej transakcji nie powinien być pobrany. Wnioskodawca Pan ... powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administrcyjnego w Warszawie z dnia 15.10.04 r. (sygn. akt III SA 2423/03).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chrzanowie wydał dnia 17.05.2007 r. postanowienie nr PO/436-3/07 stwierdzając, że stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

W dniu 29.05.2007 r. wnioskodawca złożył zażalenie, w którym zarzucił, że Urząd Skarbowy nie uwzględnił orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, w szczególności wyroku podanego w~ treści zapytania, jak również uchwały składu 7 sędziów NSA z dnia 9 września 1996 r. (sygn. akt FPS 1/96). W związku z powyższym wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez stwierdzenie, iż stanowisko podane we wniosku jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza co następuje:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych, uregulowanemu w ustawie z dnia 9.09.2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podlegają wyłącznie te czynności cywilnoprawne, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej ustawy.

Wśród wymienionych w tym przepisie czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu jest umowa sprzedaży rzeczy i praw majątkowych (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit.a).

O zakwalifikowaniu konkretnej umowy jako podlegającej podatkowi od czynności cywilnoprawnych rozstrzygają odpowiednie przepisy kodeksu cywilnego.

Definicja umowy sprzedaży znajduje się w art. 535 k.c. Zgodnie z nią przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Cena jest więc elementem wyróżniającym umowę sprzedaży od umowy przeniesienia własności gruntu zawartej na podstawie art. 231 § 2 k.c.

W myśl art. 231 § 2 k.c. "właściciel gruntu, na którym wzniesiono budynek lub inne urządzenie o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby ten, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, nabył od niego własność dziatki za odpowiednim wynagrodzeniem".

Powyższy przepis reguluje sytuację powstałą na skutek wybudowania na cudzym gruncie budynku lub innego urządzenia o wartości znacznie przekraczającej wartość zajętej na ten cel działki. Dyspozycja tego przepisu wiąże z tą hipotezą roszczenie właściciela do tego, kto wzniósł budynek lub inne urządzenie, aby nabył od właściciela własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem.

Zawarcie umowy przenoszącej własność działki za wynagrodzeniem (art. 231 § 2 k.c.) stanowi realizację przysługującego właścicielowi gruntu roszczenia o przeniesienie własności gruntu za odpowiednim wynagrodzeniem. W przedmiotowej umowie brak jest bowiem podstawowych elementów pozwalających uznać ją za umowę sprzedaży, a mianowicie wydania i odbioru rzeczy oraz zapłaty ceny.

Należy zatem stwierdzić, iż przeniesienie własności w oparciu o art. 231 § 2 k.c. nie może być utożsamiane z umową sprzedaży, uregulowaną w art. 535 k.c.

Wobec powyższego, przeniesienie własności w oparciu o art. 231 § 2 k.c. jako czynność nie wymieniona w katalogu przedmiotów podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega temu podatkowi.

Zatem stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chrzanowie należy uznać za nieprawidłowe bowiem w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, że opisana przez podatnika umowa, która jak powyżej wskazano nie jest umową sprzedaży w rozumieniu art. 535 k.c. nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.

Na niniejszą decyzję służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, wniesiona w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.