INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana P. przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 1 października 2007r.) uzupełnionym w dniu 19 listopada 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2007r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też, pismem z dnia 9 listopada 2007r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 19 listopada do tut. Biura wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, od 2000r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą (w formie spółki cywilnej) w zakresie produkcji odzieży. W dniu 12 grudnia 1996r. dokonał zakupu nieruchomości gruntowej z zamiarem wybudowania budynku mieszkalnego jednorodzinnego z przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe. W dniu 2 października 1997r. podatnik uzyskał pozwolenie na budowę budynku mieszkalno-usługowego na wyżej wymienionej działce. Pozwolenie dotyczyło budynku o łącznej powierzchni użytkowej 412,40 m2, w tym powierzchnia mieszkalna 298 m2.
Budowę ww. budynku wnioskodawca rozpoczął w dniu 5 czerwca 1998r. W związku z sytuacją rodzinną, wnioskodawca budowy tej nie ukończył rezygnując, gdy budynek znajdował się w stanie „surowym zamkniętym”. Podatnik podejmował próby sprzedania nieruchomości, które nie przyniosły spodziewanego efektu.Obecnie wnioskodawca po stanowił ubiegać się o zmianę warunków zabudowy na przedmiotowej działce oraz o zmianę pozwolenia na budowę, w zakresie pozwalającym na wybudowanie na ww. nieruchomości gruntowej budynku jednorodzinnego z czterema lokalami mieszkalnymi. Następnie po dokonaniu odpowiednich zmian budowlanych budowa zostanie ukończona a jej rezultatem będzie powstanie budynku wielorodzinnego z czterema lokalami mieszkalnymi. Budynek zostanie podzielony w ten sposób, iż każdy lokal uzyska odrębną własność. Następnie lokale te zostaną sprzedane. Kwota przychodu ze sprzedaży tych lokali przekroczy kwotę określoną w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż planowana sprzedaż dotyczyć będzie lokali mieszkalnych które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy. W chwili obecnej lokale te nie istnieją, a rozpoczętą budowę podatnik ma zamiar kontynuować po zmianie pozwolenia na budowę.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy uzyskane przychody ze sprzedaży ww. lokali mieszkalnych będą przychodami ze źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt. 3 (działalność gospodarcza) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy źródłem przychodu uzyskanego ze sprzedaży nie będzie działalność gospodarcza, bowiem sprzedaż dotyczy majątku w żaden sposób nie związanego z działalnością gospodarczą. Jest to czynność jednorazowa mająca na celu spieniężenie posiadanego prywatnego majątku. Do sprzedaży tej zastosowanie będzie miał przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym, że odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat od dnia nabycia nieruchomości, uzyskany dochód nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ww. ustawy przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
   - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 daje podstawę, by przyjąć iż dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie trzech warunków. Po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.
   
   

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter, cechy przeznaczenia użytkowego (lokale mieszkalne),
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Jednocześnie w art. 5b ww. ustawy wskazano warunki, których łączne spełnienie powoduje, iż określonych czynności nie uznaje się za pozarolniczą działalność gospodarczą.
Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny wnioskodawca będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane ze zmianą przeznaczenia prowadzonej inwestycji i jej efektów końcowych. Oznacza to, iż nie zaistnieje negatywna przesłanka uniemożliwiająca uznanie podjętych przez wnioskodawcę działań za pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w ww. art. 5b tej ustawy.

O zakwalifikowaniu przychodów do określonego źródła decyduje zatem faktyczny sposób wykonywania czynności, a nie wynikający ze stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego mającego z reguły charakter subiektywny i wskazującego tok rozumowania problemu przez wnioskodawcę.

Mając powyższe na względzie, zważywszy, iż ze złożonego wniosku wynika, że:

1. wnioskodawca zamierza wybudować budynek mieszkalny z 4 lokalami mieszkalnymi, które następnie zamierza wyodrębnić, celem ich dalszej sprzedaży, a w konsekwencji z zamiarem uzyskania stosownych (przewidywalnych) korzyści finansowych,
2. sprzedaż dotyczyć będzie 4 lokali mieszkalnych, co sugeruje powtarzalność określonych czynności celem osiągnięcia dochodu,
3. działania powyższe mają charakter zorganizowany, bowiem podjęte zostaną czynności zmierzające do organizacji i przeprowadzenia procesu budowlanego, zapoczątkowanego działaniami zmierzającymi do przekształcenia posiadanego pozwolenia na pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego z 4 lokalamistwierdzić należy, iż uzyskany przez wnioskodawcę przychód z działalności prowadzonej we własnym imieniu i na własny rachunek stanowił będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

W związku z powyższym stanowisko wnioskodawcy o zakwalifikowaniu przychodów ze sprzedaży ww. lokali mieszkalnych do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.