INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani Ch., przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 12 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej opłaty za studia doktoranckie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2007r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej opłaty za studia doktoranckie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług doradztwa prawnego oraz usług edukacyjnych dotyczących przedmiotów prawnych.Od października 2007r. rozpoczęła studia doktoranckie na U., które mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych. Ta forma kształcenia wymaga uiszczenia opłaty. Studia są ściśle związane z zakresem prowadzonej przez wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyższej sytuacji opłata za te studia może zostać uznana za koszt uzyskania przychodu...

Zdaniem wnioskodawczyni poniesione koszty ściśle związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podniesienie kwalifikacji poprzez ukończenie studiów i uzyskanie tytułu doktora nauk prawnych, umożliwi rozszerzenie zakresu działalności i tym samym pozyskanie nowych odbiorców usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Dla potrzeb podatkowych ważne jest, aby wydatek był poniesiony w określonym celu. Zatem podatnik powinien wykazać związek między wydatkiem a przychodem, działając w przekonaniu, że poniesienie kosztu doprowadzi do osiągnięcia lub zwiększenia przychodów bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Ponadto aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być faktycznie poniesiony i nie może być wyłączony z kosztów podatkowych w oparciu o art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Należy również zaznaczyć, iż poniesiony wydatek musi być należycie udokumentowany.Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów doktoranckich nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również, jak już wcześniej wspomniano, zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Do stwierdzenia czy poniesiona opłata za studia doktoranckie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatek ten służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością gospodarczą, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.
  
  

Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje usługi doradztwa prawnego oraz usługi edukacyjne dotyczące przedmiotów prawnych. Podniesienie kwalifikacji poprzez ukończenie studiów i uzyskanie tytułu doktora nauk prawnych ma umożliwić wnioskodawczyni rozszerzenie zakresu działalności i tym samym pozyskanie nowych odbiorców swoich usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że pomiędzy tematyką podjętych studiów doktoranckich a rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej istnieje związek przyczynowo – skutkowy pozwalający zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów tejże działalności, pod warunkiem ich należytego udokumentowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.