INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2007r. (data wpływu 11 września 2007 r.), uzupełniony pismem (data wpływu 20 listopada 2007r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2007r. został złożony w/w wniosek, uzupełniony pismem (data wpływu 20 listopada 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji na terenie Rzeczpospolitej dla potrzeb podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem mającym siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności w E, Niemcy. Strona planuje wynajęcie powierzchni biurowej na terenie Polski, na której będą świadczone usługi informatyczne na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. z 2004r. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla potrzeb podatku do towarów i usług w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym oraz na podstawie § 1 ust. 1 lit. i) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 06 kwietnia 2004r. w sprawie określenia podatników nie mających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. z 2004r., Nr 58, poz. 558 z późn. zm.) nie wystąpi obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w podatku od towarów i usług w Polsce.

W uzupełnieniu do wniosku Strona dodała, że klasyfikuje swoje usługi w grupowaniu PKWiU 72.1 – usługi doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego oraz 72.2 – usługi w zakresie oprogramowania.

Wnioskodawca stwierdził również, że wynajmowane w Polsce biuro, w którym będą świadczone w/w usługi, nie będzie stałym miejscem prowadzenia działalności przez Stronę, jako że stałe miejsce prowadzenia działalności oraz swoją siedzibę Spółka posiada w Niemczech.

Zdaniem Strony spełnia ona warunki określone w powyższym przepisie, gdyż w wynajmowanym biurze, Spółka będzie wykonywać tylko i wyłącznie usługi informatyczne, na rzecz podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…). Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 w/w ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny wykonuje na terytorium Polski czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to w zakresie w jakim te czynności wykonywane są na terytorium Polski (miejsce ich świadczenia Polska) – staje się on podatnikiem podatku od towarów i usług i na mocy art. 96 ust. 1 w/w ustawy jest obowiązany przed dniem wykonania pierwszej czynności złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust.3.

Jednak ustawodawca określił listę podatników, którzy nie mają obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego, i tak wg § 1 ust. 1 lit. i) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 06 kwietnia 2004r. w sprawie określenia podatników nie mających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. z 2004r., Nr 58, poz. 558 z późn. zm.), nie mają obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego podatnicy:

1. Nie posiadający na terytorium kraju siedziby lub stałego miejsca zamieszkania albo stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie następujące czynności

1. inne niż wymienione w lit. a – h usługi wykonywane na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej „ustawą”, posiadających siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, lub na rzecz osób prawnych nie będących podatnikami w rozumieniu art. 15 ustawy, posiadających siedzibę na terytorium kraju (…).

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 – 6 i art. 28.

Jednak ust. 3 pkt 2 w/w przepisu stanowi, iż w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę – miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 powyższy przepis stosuje się m. in. do doradztwa w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 72.1) oraz w zakresie oprogramowania (PKWiU 72.2)

Wnioskodawca posiada siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności w Niemczech, ale wyraża chęć zgłoszenia stałej placówki – biura na terenie Polski, w którym będą świadczone usługi informatyczne na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi informatyczne Wnioskodawca klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 72.1 oraz PKWiU 72.2.

A zatem miejscem świadczenia usług, zgodnie z powołanym powyżej art. 27 ustawy o podatku do towarów i usług, jest miejsce, w którym nabywca usługi posiada siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności. Zaś usługi, jak podaje Wnioskodawca będą świadczone na rzecz podatników, o których mowa w art. 15 ust. 1 w/w ustawy czyli na rzecz osób prawnych, jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej oraz osób fizycznych, wykonujących samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Tym samym Strona nie ma obowiązku rejestrowania się w Polsce na potrzeby podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe, postanowiono jak na wstępie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.