INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2007 r. (data wpływu 04.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka Polska) ma Oddział w Niemczech. Oddział posiada numer podatkowy i rozlicza się w Niemczech. Spółka Polska zatrudnia pracowników, którzy są delegowani do Niemiec. Podatek od wynagrodzeń opłaca Oddział Niemiecki, natomiast Spółka Polska odprowadza za tych pracowników składki do ZUS. Kwotą składek Wnioskodawca obciąża Oddział, dla którego są kosztem. Kwoty składek ZUS nie są potrącane z wynagrodzeń. Spółka Polska wystawia PIT – 11 pracownikom z tytułu ponoszonych świadczeń. W rozliczeniu rocznym pracownicy ujmują świadczenia do przychodu i płacą podatek.

Przedstawiony stan faktyczny został uzupełniony pismem: z dnia 03.12.2007 r. (data wpływu 03.12.2007 r.), w którym doprecyzowano, iż umowy z pracownikami podpisuje Spółka Polska i kieruje pracowników do pracy na terenie Niemiec. Spółka ma Oddział we Frankfurcie w Niemczech. Oddział nalicza i wypłaca wynagrodzenia pracownikom. Jest płatnikiem podatku od wynagrodzeń. Spółka Polska nalicza i odprowadza składki ZUS od pracowników pracujących w Niemczech. Ponieważ nie ma możliwości potrącania składek: emerytalnej i rentowej, chorobowej i zdrowotnej (nie wypłaca wynagrodzeń w Polsce) płaci ze swoich środków ww. składki, które zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych powinien finansować pracownik. Spółka w Polsce obciąża składkami ZUS w pełnej wysokości – Oddział w Niemczech. Oddział zwraca kwotę naliczonych składek ZUS na rachunek Spółki w Polsce. Składki ZUS stanowią koszty Oddziału.

Opisany stan faktyczny dotyczy tylko pracowników oddelegowanych w 2007 roku, którym wynagrodzenie wypłaca Oddział w Niemczech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy składki ZUS zapłacone za pracownika przez Spółkę są świadczeniem na rzecz pracownika i czy należy je wykazać w PIT – 11, w której pozycji...

Zdaniem wnioskodawcy:

Poniesione za pracownika składki ZUS, które zostały zapłacone ze środków Spółki, a nie są potrącone z wynagrodzeń pracownika są świadczeniem na rzecz pracownika. Jednak są one wyłączone z opodatkowania, gdyż dotyczą pracowników osiągających dochody w Niemczech, poza terytorium RP. W konsekwencji Spółka nie powinna wykazywać świadczeń ponoszonych za pracownika w PIT – 11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 1 oraz art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74 ze zm.), składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe finansują z własnych środków, ubezpieczeni i płatnicy składek, natomiast składkę na ubezpieczenie chorobowe finansują w całości z własnych środków sami ubezpieczeni. W myśl art. 84 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135 ze zm.), składkę na ubezpieczenie zdrowotne opłaca osoba podlegająca ubezpieczeniu zdrowotnemu. Z powyższych regulacji wynika, iż wynagrodzenie należne pracownikowi powinno być obciążone składkami na ubezpieczenia społeczne i składką na ubezpieczenie zdrowotne. Sfinansowanie powyższych składek ze środków pracodawcy, w części w jakiej powinny być pokryte przez pracownika, rodzi u pracownika przysporzenie majątkowe, które na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi jego przychód. W umowach o zapobieganiu podwójnego opodatkowania określenie "uposażenie, pensje, płace i inne wynagrodzenia" obejmują swoim zakresem nie tylko świadczenia pieniężne, ale również świadczenia w naturze uzyskane z tytułu zatrudnienia, np. korzystanie z mieszkania, samochodu, ubezpieczenia chorobowego, ubezpieczenia na życie lub członkostwo w klubie". W takim ujęciu świadczenia polegające na pokrywaniu przez pracodawcę za pracownika składek na ubezpieczenia społeczne i składki na ubezpieczenie zdrowotne, objęte są regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie. W myśl art. 15 ust. 2 tej umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

Wyrażona w art. 15 ust. 1 umowy ogólna reguła ustalania państwa uprawnionego do opodatkowania dochodu odwołuje się do miejsca wykonywania pracy. Dochód podatnika, który posiada w Polsce miejsce zamieszkania, ale wykonuje pracę na terytorium Niemiec, co do zasady, podlega opodatkowaniu w Niemczech. Przewidziany w ust. 2 wyjątek od tej ogólnej reguły wymaga spełnienia łącznie trzech warunków. Jeżeli wynagrodzenie pracownika ponoszone jest przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim umawiającym się państwie, to nie ma żadnego znaczenia ani okres pobytu pracownika w Niemczech, ani miejsce położenia siedziby pracodawcy. W takim przypadku otrzymywane przez pracownika przychody podlegają opodatkowaniu w Niemczech. Oznacza to, że wartość świadczenia polegającego na finansowaniu pracownikowi przez pracodawcę, posiadającego w Niemczech oddział, składek na ubezpieczenia społeczne oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne tak samo, jak pozostałe przychody podlega opodatkowaniu w Niemczech.

Konsekwencją opodatkowania w Niemczech przychodu ze stosunku pracy jest brak przesłanek do opodatkowania go w Polsce. Na mocy art. 24 ust. 2 lit. a) powołanej umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Republice Federalnej Niemiec, wówczas Rzeczpospolita Polska zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania. Rzeczpospolita Polska może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania nie podlegał takiemu zwolnieniu (inne zasady unikania podwójnego opodatkowania przewidziano dla dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych).

Reasumując powyższe, Spółka w Polsce jest zwolniona z obowiązku odprowadzania zaliczek od ww. dochodów uzyskanych przez pracowników z pracy wykonywanej w Niemczech (reguluje to art. 32 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), co w konsekwencji oznacza również zwolnienie ze sporządzenia po zakończeniu roku podatkowego informacji PIT-11 w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.