INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 14 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 8 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności nieruchomości w wykonaniu umowy zlecenia powierniczego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 listopada 2012 r. (data wpływu 8 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia własności nieruchomości w wykonaniu umowy zlecenia powierniczego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Sp. z o. o. w organizacji – zawarł w 2007 r. umowę powierniczą z E. O. i M. O., na mocy której zobowiązał się do zakupu na rzecz wskazanych osób nieruchomości położonych w T. Umowa nie była realizowana w ramach działalności gospodarczej, a jedyną podstawą dla zlecenia nabycia nieruchomości była relacja zaufania łącząca strony. Spółka w dniu 12 lipca 2007 r. zawarła umowę sprzedaży, na podstawie której zakupiła nieruchomości na rzecz E. O. i M. O. położone w T. dla których prowadzone są księgi wieczyste. Środki na zakup nieruchomości zostały przekazane bezpośrednio na rachunek zbywających nieruchomości przez E. O. i M. O., żadne środki nie zostały przekazane na rachunek Wnioskodawcy. Przy zakupie został pobrany podatek od czynności cywilnoprawnych. Nie powstał obowiązek zapłaty VAT. Spółka nie dokonała więc żadnego odliczenia podatku naliczonego od tej transakcji. Spółka zgodnie z umową powierniczą gdy otrzyma wezwanie od E. O. i M. O. będzie zobowiązana dokonać nieodpłatnego transferu nieruchomości na ich rzecz, jednakże chce mieć pewność że nie powstanie w związku z powierniczym nieodpłatnym transferem nieruchomości obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych, VAT, PCC. Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnia, że nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu realizacji umowy powiernictwa. Przeniesienie własności nieruchomości na zleceniodawców nastąpi w wyniku wykonania umowy powierniczego zlecenia nabycia nieruchomości w formie transakcji nieodpłatnego przekazania gruntu w wykonaniu zlecenia powierniczego w celu realizacji umowy powierniczej. Transakcja ta zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, przy czym nie będzie to umowa darowizny tylko realizacja umowy powierniczej.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy w związku z planowanym dokonaniem nieodpłatnego transferu nieruchomości na rzecz E. O. i M. O. powstaną jakiekolwiek zobowiązania podatkowe w podatku dochodowych od osób prawnych, w podatku od towarów i usług, w podatku od czynności cywilnoprawnych...

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, odnośnie podatku od czynności cywilnoprawnych, przedmiotowa transakcja przekazania gruntu ma charakter nieodpłatny, dokonywana jest w ramach umowy powierniczej, nie przybierze więc formy żadnej z umów wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych np. umowy sprzedaży. Przekazanie działki gruntu nie jest również, zdaniem Wnioskodawcy, darowizną czyli czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. W związku z powyższym z planowaną transakcją nieodpłatnego transferu nieruchomości nie będzie się wiązać obowiązek zapłaty przez Wnioskodawcę podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:


1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;


2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie ustawowe wyliczenie, zawarte w art. 1 ustawy, zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł w 2007 r. umowę powierniczą, na mocy której zobowiązał się do zakupu na rzecz E. O. i M. O. nieruchomości położonych w T. Umowa nie była realizowana w ramach działalności gospodarczej, a jedyną podstawą dla zlecenia nabycia nieruchomości była relacja zaufania łącząca strony. Spółka w dniu 12 lipca 2007 r. zawarła umowę sprzedaży, na podstawie której zakupiła nieruchomości położone w T., dla których prowadzone są księgi wieczyste. Środki na zakup nieruchomości zostały przekazane bezpośrednio na rachunek zbywających nieruchomości przez E. O. i M. O., żadne środki nie zostały przekazane na rachunek Wnioskodawcy. Spółka zgodnie z umową powierniczą gdy otrzyma wezwanie od E. O. i M. O. będzie zobowiązana dokonać nieodpłatnego transferu nieruchomości na ich rzecz. Przeniesienie własności nieruchomości nastąpi w wyniku umowy powierniczego zlecenia nabycia nieruchomości w formie transakcji nieodpłatnego przekazania gruntu w wykonaniu zlecenia powierniczego w celu realizacji umowy powierniczej. Transakcja ta zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, przy czym nie będzie to umowa darowizny tylko realizacja umowy powierniczej.

Odnosząc się do przedstawionego zdarzenia wyjaśnić należy, że powiernictwo jako instytucja prawna nie została uregulowana w prawie polskim. Umowa ta należy więc do kategorii umów nienazwanych, podstawą do konstruowania których jest wyrażona w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy więc zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest odpłatne lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy, a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie drugie Kodeksu cywilnego).

Dokonując oceny opisanej we wniosku czynności przeniesienia własności nieruchomości w wykonaniu zawartej umowy zlecenia powierniczego z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji nie dojdzie do dokonania czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Przedstawionej czynności nie można bowiem zakwalifikować jako umowy sprzedaży, gdyż nie zawiera ona wszystkich elementów konstrukcyjnych tej umowy. Przeniesienie własności nieruchomości stanowić bowiem będzie realizację umowy powierniczej zawartej między Wnioskodawcą a E. O. i M. O., będzie miało charakter nieodpłatny, jednakże nie będzie to umowa darowizny.

W rezultacie, opisana czynność przeniesienia własności nieruchomości w wykonaniu umowy zlecenia powierniczego, jako niemieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.