Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IP-PP2-443-416/08-4/MS
z 7 stycznia 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IP-PP2-443-416/08-4/MS
Data
2008.01.07



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane

Podatek od towarów i usług --> Podatnicy i płatnicy --> Podatnicy

Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku


Słowa kluczowe
grunty
nieruchomości
sprzedaż gruntów
sprzedaż nieruchomości


Istota interpretacji
przeznaczeniu terenu, na którym znajduje się działka, pod zabudowę, co w świetle ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT oraz na podstawie zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłącza dostawę przedmiotowej działki ze zwolnienia od VAT. Tutejszy organ uznaje przedstawione przez wnioskodawcę stanowisko za nieprawidłowe.



Wniosek ORD-IN 594 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25.09.2007r. (data wpływu 08.10.2007r.) oraz uzupełnienia wniosku z dnia 04.01.2008r. (data wpływu 07.01.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Osoba fizyczna X (Wnioskodawca), nie prowadząca działalności gospodarczej nabyła w 2004 r. prawo użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości. Nabycie przedmiotowej Nieruchomości jako towaru używanego podlegało zwolnieniu od podatku VAT. Wnioskodawca nie nabył Nieruchomości z zamiarem późniejszej odsprzedaży. Nieruchomość weszła w skład majątku prywatnego Wnioskodawcy. Po nabyciu Nieruchomości budynek znajdujący się na niej został rozebrany. W odniesieniu do obecnie niezabudowanej działki zostało wydane pozwolenie na budowę obiektu budownictwa mieszkaniowego (budynku wielorodzinnego). Wnioskodawca zamierza sprzedać Nieruchomość wraz z pozwoleniem na budowę i projektem architektonicznym na rzecz podmiotu zajmującego się profesjonalną działalnością deweloperską. Planowana transakcją będzie dla Wnioskodawcy pierwszą i jedyną transakcją zawartą w bieżącym roku której przedmiotem będą nieruchomości.

Wnioskodawca pismem z dnia 04.01.2008r. uzupełnił stan fatyczny wyjaśniając iż pozwolenie na budowę jak i projekt architektoniczny dotyczą budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze, infrastrukturą techniczną i elementami zagospodarowania terenu. Zgodnie z przedmiotowym projektem budowlanym: kubatura budynku wynosi 18.000 m#179;, przewidzianych ilość lokali mieszkalnych to 62, powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych wynosi 5.800 m². Wnioskodawca podkreśla, iż zarówno w chwili nabycia nieruchomości jak i obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej. Ponadto przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta przez Wnioskodawcę na cele działalności gospodarczej ani też z zamiarem późniejszej odsprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

  1. Czy dostawa Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...


  2. Czy w przypadku gdyby dostawa Nieruchomości została uznana za podlegającą opodatkowaniu VAT, zbywca jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT dokumentującej tą transakcję...


  3. Czy, w przypadku gdy podatek VAT z tytułu przeniesienia prawa do użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości będzie wykazany w innym dokumencie niż faktura VAT (np. w akcie notarialnym zawierającym wszystkie dane jakie powinna zawierać faktura), nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego...


Zdaniem wnioskodawcy: 1. Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust.1 ustawy o VAT, a planowana sprzedaż nie odbywa się w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przeniesienie prawa użytkowania wieczystego w rozumieniu ustawy o VAT jest dostawą towarów. Wnioskodawca dokonując wykładni powołanego art. 5 ust.1 pkt.1 ustawy oraz art. 15, przywołuje orzeczenie sądowe, przykłady z interpretacji oraz pismo Ministra Finansów. Celem ustalenia czy przedmiotowa transakcja podlega opodatkowaniu VAT- argumentuje Wnioskujący - należy rozstrzygnąć, czy Wnioskodawca dla potrzeb niniejszej transakcji działa jako podatnik VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Zatem, w świetle powyższych przepisów opodatkowaniu VAT będzie podlegała jedynie czynność wykonywana przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Należy zauważyć – kontynuuje Wnioskujący- iż w odróżnieniu od definicji działalności gospodarczej ujętej w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, definicja, którą posługuje się ustawa o VAT ma charakter podmiotowy. Definicja działalności gospodarczej obejmuje więc wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Oznacza to, iż działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT będzie działalność prowadzona przez handlowca — podmiot, który profesjonalnie prowadzi działalność zarobkową a nie np. działalność polegająca na sprzedaży, którą okazjonalnie może prowadzić „nieprofesjonalista”. Również w tym miejscu wnioskodawca przywołuje liczne orzeczenie sądowe Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, powołując się na orzeczenie w którym ETS stwierdził, iż działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Zważywszy zatem, iż Wnioskodawca nie jest handlowcem ani usługodawcą profesjonalnie prowadzącym działalność zarobkową w zakresie obrotu nieruchomościami, przedmiotowa dostawa nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako czynność wykonana poza obrotem profesjonalnym.

Ponadto, nawet jeżeli dostawa towarów wykonywana jest przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą to nie oznacza to, iż będzie ona zawsze podlegała opodatkowaniu VAT. Warunkiem takiej kwalifikacji jest bowiem działalnie przez podmiot dokonujący transakcji w charakterze podatnika VAT w odniesieniu do tej właśnie czynności. Zatem jeżeli dany podmiot prowadzi działalność gospodarczą ale dostawa dotyczy rzeczy będącej składnikiem majątku podatnika niezwiązanego z prowadzoną działalnością to dostawa ta nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Nieruchomość stanowi majątek osobisty Wnioskodawcy nie wykorzystywany nigdy do prowadzenia działalności gospodarczej powoduje, iż jej sprzedaż nie będzie opodatkowana VAT.

Dodatkowo, warunkiem uznania danej działalności za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT jest zamiar dokonywania czynności wielokrotnie. W przedmiotowej sprawie, sprzedaż Nieruchomości ma charakter incydentalny i Wnioskodawca nie zamierza uczynić z obrotu nieruchomościami stałego źródła dochodów a w szczególności nie planuje przeprowadzenia tego typu transakcji w najbliższym czasie. Zatem nie można przypisać jego działaniom zorganizowanego i stałego charakteru co jest niezbędną przesłanką do uznania ich za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą.

Jakkolwiek ustawa o VAT dopuszcza możliwość uznania jednorazowej dostawy towarów za przejaw działalności gospodarczej to jednak, aby podmiot jej dokonujący uzyskał status podatnika VAT, dostawa ta musi być dokonywana w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Zważywszy, iż Wnioskodawca za wyjątkiem przedmiotowej transakcji nie zamierza dokonywać obrotu: nieruchomościami warunek ,,zamiaru wykonywania w sposób częstotliwy” nie jest spełniony zatem brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy podatnikiem VAT.

Podsumowując, podano: Wnioskodawca nie jest handlowcem ani usługodawcą prowadzącym działalność zarobkową w zakresie obrotu nieruchomościami w sposób profesjonalny. Dostawa dotyczy prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowiącego jego majątek osobisty, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej Dostawa Nieruchomości ma charakter incydentalny i Wnioskodawca nie ma zamiaru dokonywania obrotu innymi nieruchomościami w przyszłości - przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej nie będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Zdaniem wnioskodawcy: 2. W przypadku gdy, dostawa Nieruchomości podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT, wówczas Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT dokumentującą przedmiotową transakcję. Zgodnie z art. 106 ust. I ustawy o VAT, podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić „ fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Podatnicy, na mocy art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, nie mają obowiązku wystawiania faktury wyłącznie osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (obowiązek taki powstaje na żądanie tych osób). Konsekwentnie, wystawienie faktury dokumentującej dokonanie sprzedaży jest obligatoryjne w przypadku transakcji z podmiotami innymi niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Wnioskodawca również tu powołał się na przepisy Dyrektywy Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej które w art. 220 pkt 1 wskazują, iż w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług dokonywanych przez podatnika na rzecz innego podatnika lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem, każdy podatnik upewnia się, że faktura została wystawiona przez niego, nabywcę lub usługobiorcę, lub w jego imieniu i na jego rzecz, przez osobę trzecią. Wnioskodawca nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (ustawa o swobodzie działalności gospodarczej) i nie prowadzi działalności gospodarczej rozumianej zgodnie z art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej jako zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa) wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, pozostaje bez wpływu na status Wnioskodawcy jako podatnika VAT. Kluczowe dla ustalenia obowiązku dokumentowania sprzedaży fakturami VAT jest ustalenie, czy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT i jest podatnikiem VAT w odniesieniu do przedmiotowej transakcji.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur uregulowano w rozporządzeniu Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Zgodnie z 5 B ust. I rozporządzenia MF, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Biorąc pod uwagę, iż zgodnie z art. 96 ustawy o VAT, podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, Wnioskodawca powinien przed dokonanie sprzedaży Nieruchomości zarejestrować się jako podatnik VAT.

Uwzględniając obowiązujące przepisy, Wnioskodawca jako podatnik VAT zobowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, a następnie do udokumentowania sprzedaży Nieruchomości wystawiając fakturę VAT zgodnie z wymogami określonymi rozporządzeniem MF. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy jeżeli dostawa Nieruchomości została uznana za podlegającą opodatkowaniu VAT, zbywca jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT dokumentującej tę transakcję.

Zdaniem wnioskodawcy: 3. W przypadku gdy kwota podatku naliczonego wynika z innego dokumentu niż faktura VAT oraz dokumentów wymienionych w § 20 rozporządzenia MF, nabywca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług nabywanych w kraju stanowi, na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1a ustawy o VAT, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika. Powyższy zapis oznacza iż niezbędną przesłanką do odliczenia kwot podatku naliczonego w obrocie wewnątrzkrajowym jest otrzymanie przez podatnika faktury VAT, z której to powinna wynikać kwota podatku podlegająca odliczeniu.

Z kolei odliczenie podatku w obrocie wewnątrzkrajowym z innych dokumentów niż faktura VAT jest dopuszczalne tylko w szczególnych określonych prawem przypadkach. Zamknięty katalog dokumentów innych niż faktura VAT uprawniających do odliczenia VAT zawiera 20 rozporządzenia MF. W myśl tej regulacji za fakturę uznaje się bilety jednorazowe wystawione przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób, dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku, dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, rachunki wystawione przez podatników prowadzących działalność gospodarczą nieobowiązanych do wystawiania faktur.

Należy zatem stwierdzić, iż w obrocie wewnątrzkrajowym brak jest podstaw do odliczenia podatku VAT na podstawie innych dokumentów niż faktura VAT oraz dokumentów wymienionych w § 20 rozporządzenia MF co oznacza, iż odliczenie VAT na podstawie aktu notarialnego nie będzie możliwe.

Również Dyrektywa VAT wskazuje, iż w celu dokonania odliczenia w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług, podatnik musi posiadać fakturę sporządzoną zgodnie z art. 220-236 i art. 238 239 i 240 Dyrektywy VAT. Stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie potwierdzają również interpretacje organów podatkowych.

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdza się, co następuje:

Odp.1 Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tą definicją, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powołanych przepisów wynika, że od chwili wejścia ich w życie tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów podatkiem od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z treści art. 15 cytowanej ustawy wynika, że podatnikami są również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy.

Z tak określonego pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była stałą działalnością, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Decydujące znaczenie ma zarobkowy charakter dokonywanych czynności.

W opisanym zdarzeniu planowanym dojdzie do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego oraz pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z usługami na parterze o 62 lokalach i powierzchni użytkowej 5.800 m² oraz projektu architektonicznego.

Sprzedaż nieruchomości dokonywana więc będzie w warunkach obrotu nieruchomością przez osobę, która pierwotnie dokonywała czynności świadczących o gospodarczym wykorzystaniu posiadanej nieruchomości gruntowej. Przesądza o tym charakter obiektu budowlanego, którego dotyczy pozwolenie na budowę. W sytuacji bowiem, gdy władający nieruchomością gruntową /tutaj użytkownik wieczysty/ planuje wybudować obiekt o powierzchni 5.800 m² o 62 lokalach w tym także użytkowych, nie sposób nie uznać, iż działania takie w istocie stanowią działalność gospodarcza prowadzoną przez osobę fizyczną (bez jej zgłoszenia właściwym organom ewidencyjnym). Nie można bowiem twierdzić o osobistej własności nieruchomości, gdy w istocie jej przeznaczeniem jest późniejsza sprzedaż bądź inna forma gospodarczego wykorzystania. W powstałej sytuacji, w opinii tutejszego organu, należy uznać iż dokonywana sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z pozwoleniem na budowę budynku mieszkalnego z usługami na parterze o 62 lokalach, jest w istocie sprzedażą dokonywana przez osobę, która planowała posiadane prawo do nieruchomości związać z działalnością (o skali i charakterze) wskazującą na profesjonalną (w zakresie budowy i następnie sprzedaży bądź najmu 62 lokali mieszkalnych i użytkowych) działalność w tym zakresie.

W efekcie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu (wraz z pozwoleniem na budowę oraz planem architektonicznym) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż, jak wykazano, sprzedawcy można przypisać działania stanowiące znamiona działalności gospodarczej (nabycie prawa użytkowania wieczystego, uzyskanie pozwolenia na budowę budynku wielorodzinnego o 62 lokalach w tym użytkowych ).

W opisanej sytuacji bowiem nie można, w opinii tutejszego organu, z przyczyn oczywistych (potrzeby lokalowe osób fizycznych, skala koniecznych nakładów, celowość ustanowionego użytkowania wieczystego) uznać, że budowa obiektu o 62 lokalach mieszkalnych i użytkowych stanowi zaspokojenie potrzeb osobistych osoby fizycznej.

Zgodnie z powyższym uzasadnieniem, tutejszy organ podatkowy, nie podziela zawartego we wniosku stanowiska, iż sprzedaż prawa użytkowania wieczystego wraz z pozwoleniem na budowę obiektu budownictwa mieszkaniowego budynku wielorodzinnego z usługami na parterze - kubatura budynku wynosi 18.000 m#179;, przewidzianych ilość lokali mieszkalnych - 62, powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych - 5.800 m²), należy do czynności wykonywanych przez osobę fizyczną w ramach prostej zmiany planów związanych z sytuacją życiową nie związaną z działalnością gospodarczą.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku. I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę podlegają opodatkowaniu.

Jak bowiem wynika z wniosku podatnika, nastąpiła zmiana charakteru posiadanej przez niego gruntu. O budowlanym przeznaczeniu gruntów decyduje przeznaczenie gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, oznaczenie w ewidencji gruntów i budynków oraz decyzje właściwych władz dokonujących przekwalifikowania gruntów na cele budowlane. A zatem skoro opisana nieruchomość przeznaczona jest obecnie pod zabudowę, to dostawa tych gruntów nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa wyżej. Ponadto należy wskazać, iż podjęte przez działania wskazują na zamiar sprzedaży w sposób częstotliwy. Świadczy o tym, bowiem podjęcie złożonych czynności związanych ze zmianą przeznaczenia gruntów, a następnie podjęcie czynności zmierzających do ich sprzedaży. Takie zachowanie podatnika wskazuje, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje on obrotu nieruchomości (zbycie prawa użytkowania wieczystego), po uprzednim uzyskaniu pozwolenia na budowę obiektu, którego specyfika wskazuje na cel gospodarczy ( duża liczba lokali w tym użytkowych).

Wobec przedstawionego powyżej stanu faktycznego, nie można zgodzić się ze stanowiskiem pełnomocnika Strony, że przedmiotowa dostawa gruntu będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do wskazanej działki nie można zastosować zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, co w konsekwencji oznacza, że jej sprzedaż podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży na rzecz podmiotu zajmującego się profesjonalną działalnością deweloperską, która prowadzi działalność gospodarczą. Wnioskodawca nabył przedmiotowe działkę mając pewność, że mogą być przeznaczone pod zabudowę. Przedmiotową działkę zakupił z zamiarem budowy budynku wielorodzinnego z lokalami użytkowymi. Obecnie podatnik zamierza sprzedać przedmiotową działkę a uzyskane warunki zabudowy pozwalają na budowę ww. domu wielorodzinnego na tym gruncie. Powyższe świadczy o przeznaczeniu terenu, na którym znajduje się działka, pod zabudowę, co w świetle ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT oraz na podstawie zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłącza dostawę przedmiotowej działki ze zwolnienia od VAT. Tutejszy organ uznaje przedstawione przez wnioskodawcę stanowisko za nieprawidłowe.

Odp.2 Zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z pozwoleniem na budowę i projektem architektonicznym podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy.

Zgodnie z powołanym przepisem art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, nie istnieje obowiązek wystawiania faktury wyłącznie osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej (obowiązek taki powstaje na żądanie tych osób). W zaistniałej sytuacji faktycznej ( sprzedaż na rzecz podmiotu prawa gospodarczego) wystawienie faktury dokumentującej dokonanie sprzedaży jest obowiązkowe. Również jak słusznie zauważa Wnioskodawca, otrzymujący fakturę, w związku z normami odnoszącymi się do podatku naliczonego przy transakcjach, winni analizować dane odnoszące się do podmiotu wystawiającego fakturę w zakresie praw do jej wystawienia.

Zasady wystawiania faktur normuje rozporządzenie Ministra Finansów z 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 95 poz. 798) . Faktury VAT wystawiają zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiając faktury oznaczają je wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zgodnie z art. 96 ustawy o VAT, podmioty o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, Wnioskodawca powinien przed dokonanie sprzedaży Nieruchomości zarejestrować się jako podatnik VAT. Uwzględniając obowiązujące przepisy, Wnioskodawca jako podatnik VAT zobowiązany jest do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, a następnie do udokumentowania sprzedaży Nieruchomości wystawiając fakturę VAT zgodnie z wymogami określonymi powołanym rozporządzeniem.

W odniesieniu do obowiązku rejestracji w podatku VAT i dokumentowania fakturą VAT transakcji odpłatnego zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, tutejszy organ uznaje przedstawione przez wnioskodawcę stanowisko za prawidłowe.

Odp. 3 Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.; zmiana ostatnia: Dz. U. z 2006 r. Nr 143, poz. 1029) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy.

W myśl art. 86 ust. 2 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7:

  1. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:


  2. a) z tytułu nabycia towarów i usług,

    b) potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstania obowiązku podatkowego,

c) od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4

    2) w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego;

    3) zryczałtowany zwrot podatku, o którym mowa w art. 116 ust. 6;

    4) kwota podatku należnego od importu usług, kwota podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, oraz kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zgodnie § 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) za fakturę uznaje się również:

  1. bilety jednorazowe, wydawane przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, jeżeli zawierają następujące dane: a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy, b) numer i datę wystawienia biletu, c) odległość taryfową nie mniejszą niż 50 km, d) kwotę należności wraz z podatkiem, e) kwotę podatku; 2) dowody zapłaty za usługi radiokomunikacji przywoławczej, jeżeli zawierają następujące dane:

    a) nazwy i numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy,

    b) kwotę należności wraz z podatkiem,

    c) kwotę podatku;

    3) dokumenty dotyczące usług bankowych i ubezpieczeniowych zwolnionych od podatku, jeżeli zawierają co najmniej następujące dane:

    a) określenie usługodawcy i usługobiorcy,

    b) numer kolejny i datę ich wystawienia,

    c) nazwę usługi,

    d) kwotę, której dotyczy dokument;

    3) dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

    a) nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,

    b) numer kolejny i datę wystawienia,

    c) nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata

    d) kwotę należności wraz z podatkiem,

    e) kwotę podatku;

    4) rachunki, o których mowa w art. 87-90 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), wystawiane przez podatników nieobowiązanych do wystawiania faktur według zasad określonych w § 8, § 9, § 11-17, § 19-22 i § 24.

Według powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług podstawą do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest posiadanie faktury otrzymanej od dostawcy towaru lub usługi. Umowa i akt notarialny nie są uznawane za fakturę według przepisów ww. rozporządzenia Ministra Finansów do ustawy o VAT.

Obrocie wewnątrzkrajowym brak jest podstaw do odliczenia podatku od towarów i usług na podstawie innych dokumentów niż faktura VAT oraz dokumentów wymienionych w § 20 rozporządzenia Ministra Finansów co oznacza, iż odliczenie VAT na podstawie aktu notarialnego nie będzie możliwe.

Tutejszy organ uznaje więc iż stanowisko wnioskodawcy o możliwości rozliczenia podatku naliczonego VAT, w powstałej sytuacji – sprzedaż prawa użytkowania wieczystego - wyłącznie udokumentowanego fakturą VAT za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj