P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wadowicach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1570 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 15.06.2007 r. (data wpływu 22.06.2007 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w piśmie z dnia 15.06.2007 r. stanu faktycznego wynika, iż firma, której jest Pan właścicielem w 2007 r.; zawarła umowy leasingu operacyjnego na samochody na okres powyżej 1 roku. Z tytułu zawartych umów przed wydaniem przedmiotu leasingu zapłacono wstępne opłaty leasingowe. Dla celów bilansowych zakwalifikowano umowy leasingu operacyjnego jako leasing finansowy i w związku z tym do kosztów dla celów bilansowych firma zalicza : amortyzację środka trwałego otrzymanego w leasing oraz część odsetkową. Natomiast dla celów podatkowych są to umowy leasingu operacyjnego i firma do kosztów zalicza: opłaty wstępne i opłaty leasingowe. Przy czym firma nie rozlicza czynszu inicjalnego proporcjonalnie do czasu trwania umowy leasingowej lecz bezpośrednio odnosi w koszty podatkowe w momencie ujęcia faktury w księgach rachunkowych. Dla ułatwienia do ustalenia kosztów z tytułu umów leasingu bilansowo-finansowego i podatkowo-operacyjnego firma prowadzi konta pozabilansowe „Rozliczenie leasingu”.

W Pana ocenie zapłacony czynsz inicjalny jako koszt pośredni jest jednorazowym kosztem uzyskania przychodu w dacie jego poniesienia tj. ujęcia faktury w ewidencji księgowej. Zdaniem Pana czynsz inicjalny nie jest kosztem, który dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy, gdyż jest czynnością jednorazową (wydanie przedmiotu leasingu) umożliwiającą realizację innej czynności – korzystania z przedmiotu leasingu, a zatem powinien być zaliczony w koszty podatkowe jednorazowo w dacie poniesienia.

Ustosunkowując się do powyższego Naczelnik tut. Urzędu wyjaśnia :

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r; o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Tak więc, podstawowym warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wykazanie, że:
- wydatek został przez podatnika faktycznie poniesiony,
- w momencie dokonania wydatku istniały przesłanki pozwalające na stwierdzenie, że wydatek ten może przynieść podatnikowi przychody,
- wydatek został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- wydatek nie został wymieniony w art. 23 zawierającym katalog wydatków nie stanowiących kosztu uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spełnienie powyższych przesłanek w odniesieniu do zawartych przez Pana firmę umów leasingowych stanowi podstawowe kryterium możliwości zaliczenia poniesionych na ich podstawie wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje umowę leasingu jako umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

W myśl art. 23b ust. 1 w/w ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z tym, że treść art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odnosi się do kwestii określenia momentu, w którym korzystający powinien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów opłaty wynikające z zawartych umów leasingu, zastosowanie w tej materii znajdują ogólne zasady potrącania kosztów zawarte w art. 22 ust. 5c w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 22 ust. 5c znowelizowanej z dniem 1 stycznia 2007 r; ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zdaniem tut. Organu podatkowego wstępnej opłaty leasingowej nie można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika, gdyż jest ona na ogół uiszczana jednorazowo przy podpisywaniu umowy leasingowej przed wydaniem przedmiotu leasingu, a jej zapłata jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna, pomimo że ponoszona jest jednorazowo, dotyczy całego okresu umowy leasingu. W tej sytuacji poniesiony koszt opłaty wstępnej jako dotyczący całego okresu umowy leasingu powinien być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów danego roku podatkowego w takiej części, w jakiej go dotyczy, a jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część opłaty wstępnej dotyczy danego roku podatkowego, to stanowi ona koszt uzyskania przychodu proporcjonalnie do okresu trwania umowy (art. 22 ust. 5c zdanie 2).

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy stwierdzić, że zapłacony czynsz inicjalny winien być odnoszony w koszy proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingu.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

Z posiadanych danych przez tut. organ podatkowy wynika, iż w dacie złożenia przedmiotowego wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, postępowanie przed sądem administracyjnym ani kontrola podatkowa.

Pouczenie :
Na podstawie art. 236 § 1 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.