INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2007 r. (data wpływu 22 października 2007 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przy nabyciu samochodu osobowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przy nabyciu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W październiku 2005 r. Spółka nabyła samochód osobowy. Przy jego zakupie odliczyła podatek VAT częściowo (60% podatku z faktury nie więcej niż 6.000 zł). W październiku 2007 r. samochód został sprzedany. Do sprzedaży Spółka zastosowała zwolnienie z podatku VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz dokonała korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o VAT. Samochód stanowił środek trwały Spółki. Sprzedaż zwolniona z podatku VAT pojawiła się w momencie wystawienia faktury sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

czy Spółka prawidłowo zastosowała zwolnienie z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy Spółce przysługuje prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ przedmiotem sprzedaży jest pojazd, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług i upłynął półroczny termin używania pojazdu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT - wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie z § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w przypadku dostawy samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przy nabyciu których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług, jeśli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Przez towary używane, w myśl art. 43 ust. 2 pkt 2 wskazanej ustawy, rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

W myśl art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W złożonym wniosku Spółka wskazała, że samochód osobowy będący przedmiotem transakcji został zakupiony w październiku 2005 r., a w październiku 2007 r. został sprzedany. Z powyższego wynika, że pojazd ten spełnia definicję towaru używanego zawartą w art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż o ile sprzedawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowego samochodu na zasadach określonych w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, zbycie tego pojazdu – zgodnie z zapisem § 8 ust. 1 pkt 6 powołanego rozporządzenia - podlegało zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.