INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12.11.2007r. (data wpływu 15.11.2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatku od nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.11.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania podatku od nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Uczelnia, ma zamiar zawrzeć umowę użyczenia z wojskową jednostką budżetową na bezpłatne oddanie do używania części nieruchomości (budynku, basenu i hali sportowej) będących własnością Uczelni.

Właścicielem użyczanych części nieruchomości pozostaje Uczelnia. Umowa zostanie zawarta na czas określony.

Nieodpłatne świadczenie będzie wykonywane na rzecz innego podmiotu tj. wojskowej jednostki.

Świadczenie usługi, nie jest związane z prowadzoną przez użyczającego tj. Uczelnię działalnością.

Uczelni jako podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości lub części, gdyż budynki zostały przekazane Uniwersytetowi w 2002 r. w związku z utworzeniem Uniwersytetu.

Nieruchomości, które będą przedmiotem użyczenia były mieniem Wojskowej Akademii.

Uczelnia będzie płaciła podatek od nieruchomości od części użyczonego budynku, basenu i hali sportowej, i ta kwotą (jako zwrot poniesionych kosztów) obciąży biorącego w użyczenie.

Uczelnia również będzie refakturować koszty (wykorzystanych przez biorącego w użyczenie) mediów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nieodpłatnego użyczenia części nieruchomości, od którego będą pobierane (refakturowane) należności z tytułu wykorzystania mediów (opodatkowanych podatkiem VAT), należy również naliczyć podatek VAT od obciążenia podatkiem od nieruchomości...

Zdaniem Uczelni, użyczenie nieruchomości jest nieodpłatnym świadczeniem usług, gdyż nie zachodzi w opisanym przypadku przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Umowa użyczenia nieruchomości będzie zawarta na czas określony.

Świadczenie usługi użyczenia nie jest związane z działalnością Uczelni, ale Uczelni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości w całości lub części.

Uczelnia uważa, że czynność obciążenia podatkiem od nieruchomości, biorącego w użyczenie nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się także nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (…), oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku, wynika, iż Wnioskodawca będzie obciążał kosztami za media, jednostkę biorącą w użyczenie część budynku. Wnioskodawca również obciąży biorącego w użyczenie – podatkiem od nieruchomości, który będzie stanowił zwrot poniesionych kosztów. Z treści wniosku wynika, iż użyczenie nieruchomości nie jest odpłatną usługą, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie spełniony został jeden z warunków, o którym mowa w art. 8 ust. 2 ustawy tj. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, przedmiotowej nieruchomości.

Zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości ciąży na użyczającym nieruchomość, jako na właścicielu i nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę biorącą w użyczenie ze skutkiem zwalniającym właściciela nieruchomości z obowiązku uiszczenia tego podatku. Jednakże, strony mogą w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych, zawrzeć w umowie postanowienie co do zwrotu (refundacji) należności z tytułu podatku od nieruchomości.

Skoro w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, użyczenie nieruchomości w przedstawionej we wniosku sytuacji nie jest odpłatnym świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zatem obciążenie przez Wnioskodawcę podatkiem od nieruchomości, biorącego w użyczenie tą nieruchomość, również nie będzie podlegało opodatkowaniu tym podatkiem, bowiem jest on związany z tym nieodpłatnym użyczeniem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.