INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2007 roku (data wpływu 26 października 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do zasobów mieszkaniowych szczegółowo wymienionych budynków oraz zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, odpisów tworzonych na fundusz remontowy od tych budynków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do zasobów mieszkaniowych szczegółowo wymienionych budynków oraz zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, odpisów tworzonych na fundusz remontowy od tych budynków. Wskazany wniosek został uzupełniony w dniu 30 listopada 2007 r. pismem, w którym Spółdzielnia przedstawiła własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Spółdzielnią Mieszkaniową. Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych, a odpisy te obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Odpis ten jest kosztem uzyskania przychodów, gdyż obowiązek jego utworzenia wynika z ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Obowiązujące przepisy nie zawierają definicji zasobów mieszkaniowych. Również z przepisów prawa podatkowego wynika, że wolne od podatku są dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej. Spółdzielnia posiada: budynki mieszkalno-usługowe, budynki wolno stojące, w których są tylko lokale handlowo-usługowe, budynek wolno stojący zajmowany na zakład konserwacyjno-remontowy z administracją techniczną oraz częścią przeznaczoną na lokale użytkowe, budynek wolno stojący, w którym część jest przeznaczona na biuro Spółdzielni, a część na lokale handlowo-usługowe.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy do zasobów mieszkaniowych zalicza się wszystkie budynki mieszkalne i niemieszkalne w tym wolnostojące budynki, w których mieszczą się tylko lokale handlowo-usługowe lub w których część zajęta jest na biura Spółdzielni, a część na lokale usługowo-handlowe oraz czy odpisy tworzone na fundusz remontowy od tych budynków zalicza się do kosztów uzyskania przychodów...

Aktualnie pojęcie zasobów mieszkaniowych Spółdzielnia interpretuje zgodnie z pismem okólnym nr 17 Zarządu Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego z dnia 27 sierpnia 1975 roku w sprawie amortyzacji środków trwałych w spółdzielniach budownictwa mieszkaniowego.

Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie budynki mieszkalne i niemieszkalne (w tym wolno stojące budynki, w których mieszczą się tylko lokale handlowo-usługowe lub w których część zajęta jest na biura Spółdzielni, a część na lokale usługowo-handlowe) należy zaliczać do zasobów mieszkaniowych i naliczać odpisy na fundusz remontowy, który stanowi koszt uzyskania przychodów zasobów mieszkaniowych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Z powyższego przepisu wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powołanej ustawy.

Natomiast stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a, ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów: odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak: podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.) spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi (…).

Z treści cytowanego przepisu wynika, iż kosztem uzyskania przychodów będą jedynie odpisy na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych.

Z kolei do zasobów mieszkaniowych należy zaliczyć:

• budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak: zbiorniki – doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Mając na względzie powyższe należy wskazać, iż nie wszystkie wymienione we wniosku budynki mogą zostać zaliczone do zasobów mieszkaniowych. W szczególności należy podnieść, iż budynki wolno stojące, w których znajdują się tylko lokale handlowo-usługowe nie mogą zostać zaliczone do zasobu mieszkaniowego Spółdzielni, w konsekwencji odpisy na fundusz remontowy od tych budynków nie będą stanowić kosztu uzyskania przychodów. W przypadku budynków, o charakterze mieszkalno-usługowym, czy też administracyjno-handlowym kosztem uzyskania przychodów będą odpisy na fundusz remontowy od tych części budynków, które można zaliczyć do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu przedstawionym powyżej.

Reasumując, stanowisko Spółdzielni w kwestii zaliczania do kosztów uzyskania przychodów dokonywanych odpisów na fundusz remontowy zasobów mieszkaniowych od budynków określonych we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.