INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2007 r. (data wpływu 9 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup produktów spożywczych dla pracowników - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup produktów spożywczych dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka świadczy usługi z zakresu outsourcingu w branży informatycznej. Tego rodzaju działalność wymaga zatrudniania wysoko kwalifikowanej i odpowiednio wynagradzanej kadry pracowniczej. Pracownicy, jakich zatrudnia Spółka oczekują od swojego pracodawcy zapewnienia nie tylko wynagrodzenia w odpowiednich wysokości, ale także zapewnienia klimatu umożliwiającego efektywna pracę. Z punktu widzenia Spółki wartość dodaną stanowi nie tylko wiedza i rutynowe wykonywanie powierzonych czynności, ale przede wszystkim twórcze podejście do rozwiązywania problemów, przed jakimi stają pracownicy przy wykonywaniu czynności zleconych im przez Spółkę. Aby zapewnić odpowiednią atmosferę w firmie i optymalne wykorzystanie kapitału intelektualnego w postaci pracowników, Spółka regularnie dokonuje zakupów drobnych produktów spożywczych dla swoich pracowników. Produkty udostępniane pracownikom w miejscu pracy to przede wszystkim butelki wody mineralnej, soki, ciastka, a także kawa, cukier i mleko etc. Produkty te przechowywane są w zakupionej w tym celu lodówce. Jej zakup Spółka potraktowała jako normalny koszt uzyskania przychodu. W sposób podobny z punktu widzenia Spółka traktuje zakupywaną żywność.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produkty spożywcze zakupywane przez Spółkę dla pracowników mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 nr 54, poz. 654)

Zdaniem podatnika zakupywane przez niego produkty spożywcze jako zakupywane „w celu osiągnięcia przychodów” nadają się do zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka stoi na stanowisku, że wydatki jakie ponosi na zakup wspomnianych produktów żywnościowych nie powinny być zaliczane do reprezentacji i reklamy z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki na zakup wody mineralnej, soków i napoi, kawy, cukru i mleka. Zdaniem Spółki w prowadzonej działalności są nie tylko użyteczne, ale zważywszy na konkurencyjność rynku pracy w tej branży konieczne dla stworzenia odpowiedniej atmosfery w firmie i związania z nią pracownika. Poczynienie takich wydatków przez Spółkę przyczynia się do wzrostu wydajności pracy Jej pracowników. Jest, zatem bezpośrednio skorelowane z przychodem osiąganym przez Spółkę. W czasach gospodarki opartej na wiedzy o sukcesie ekonomicznym przedsiębiorstwa decyduje posiadany przez nie kapitał ludzki. Aby przyciągnąć i zatrzymać w firmie wybitnych informatyków Spółka zmuszona jest zaspokajać ich oczekiwania o charakterze nie tylko finansowym, ale także dotyczącym atmosfery w pracy. Dostarczenie przez pracodawcę drobnego pożywienia w miejscu pracy powoduje, że pracownicy wiedzy, jakimi są bez wątpienia informatycy pracują w sposób bardziej wydajny. Powyższe dowodzi, iż uprawnionym jest stwierdzenie o prawie Spółki zaliczenia powyższych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodu. Wydatki których dotyczy niniejsze zapytanie nie spełniają kryteriów zaliczenia ich do kosztów reprezentacji, a tym samym nie jest wyłączona możliwość ich odliczenia na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.