INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2007r., uzupełnione pismem z dnia 4 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2007r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów. Wniosek ten uzupełniono pismem z dnia 4 grudnia 2007r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielem 2 działek budowlanych, które nabyła w spadku po rodzicach. W przeszłości działki te stanowiły użytek rolny ale w wyniku zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy w 2006r. działka została częściowo przekształcona na działkę budowlaną. Obecnie prowadzony jest podział geodezyjny przedmiotowych działek. Wnioskodawczyni nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że złożony wniosek zawierał braki m.in. w zakresie opisu zdarzenia przyszłego, pismem z dnia 27 listopada 2007r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku, co nastąpiło pismem z dnia 4 grudnia 2007r.

W uzupełnieniu wskazano m.in., że Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych, nie jest też podatnikiem podatku VAT. Grunt nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca stwierdził, że nie posiada innych nieruchomości gruntowych przeznaczonych w przyszłości do sprzedaży, ani nie dokonywał wcześniej sprzedaży gruntów. Powodem sprzedaży nieruchomości gruntowej jest pomoc córce oraz trudna sytuacja życiowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży 4 działek budowlanych z aktualnie wydzielonych 6 działek, a za dwa lata pozostałych 2 działek Wnioskodawca będzie obciążony podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy planowana sprzedaż 4 działek budowlanych a także pozostałych 2 działek w terminie późniejszym, nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż działki te stanowią majątek osobisty podatnika i nie są związane z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca powołał się na treść art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stwierdzając przy tym, iż sprzedaż ww. działek nie jest działalnością gospodarczą oraz przytoczył wyroki: WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2007r., sygn. akt. I SA/Wr 1688/06, NSA z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/2006.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2– obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, z majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana jednorazowo, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru.

Z wniosku wynika, że nieruchomość w przeszłości stanowiąca użytek rolny (w momencie sprzedaży odrolniona i podzielona na sześć działek przeznaczonych pod zabudowę), mająca być przedmiotem sprzedaży, została przez Wnioskodawcę nabyta w drodze spadku po rodzicach. Wnioskodawca wskazał że nie jest rolnikiem ryczałtowym i nie dokonuje sprzedaży produktów rolnych a majątek osobisty jest mieniem wykorzystywanym dla zaspokojenia potrzeb własnych. Nieruchomość nigdy nie była przedmiotem umowy dzierżawy i najmu. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać cztery z sześciu wydzielonych działek, a za dwa lata pozostałe dwie.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług grunty spełniają definicje towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wnioskodawca sprzedając działki korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Okoliczności w których dokonana będzie sprzedaż przedmiotowych działek nie wskazują, iż Wnioskodawca działa w charakterze handlowca – podatnika VAT.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (działek), dokonana z majątku osobistego jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż w niniejszej interpretacji indywidualnej dokonano oceny prawnej tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w oparciu o obowiązujący w tym zakresie stan prawny w dniu dokonywania oceny. Organ podatkowy nie może przewidzieć jakie nastąpią zmiany w prawie podatkowym za dwa lata oraz czy nie nastąpią zmiany w przedstawionym zdarzeniu przyszłym np. w okresie tym podejmie Pani wykonywanie czynności, które będą spełniały definicję działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i z tytułu których stanie się Pani podatnikiem podatku VAT. Wobec tego niniejsza interpretacja zachowa swą aktualność w przypadku gdy nie ulegnie zmianie stan prawny oraz przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki: WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2007r., sygn. akt. I SA/Wr 1688/06, NSA z dnia 24 kwietnia 2007r., sygn. akt I FSK 603/2006 są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.