INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. A, przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2007r. (data wpływu 29 sierpnia 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2007r. (data wpływu 4 grudnia 2007r. i z dnia 5 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej wysokości podstawy opodatkowania w związku z dokonaniem korekt faktur VAT wystawionych w ramach opustów, poprzez obniżenie ceny sprzedaży do 1 zł oraz ujęcia tych faktur korygujących w deklaracjach VAT-7 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawidłowej wysokości podstawy opodatkowania w związku z dokonaniem korekt faktur VAT wystawionych w ramach opustów, poprzez obniżenie ceny sprzedaży do 1 zł oraz ujęcia tych faktur korygujących w deklaracjach VAT-7.Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 listopada 2007r. znak: L.dz.... będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 listopada 2007r. znak: IBPP2/443-75/07/RSz oraz pismem z dnia 5 grudnia 2007r. znak: L.dz. ....

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności handlowej w 2005r. i I półroczu 2006r. dokonywała sprzedaży maszyn i ciągników rolniczych. Powyższy asortyment towarów, z uwagi na wysoką (najczęściej) cenę jednostkową podlegał szczególnym warunkom negocjacji cenowych, ze strony zainteresowanych kupnem klientów. Formy te polegały na udzielaniu opustu cenowego, w postaci wydawania różnych towarów dla klienta, który dokonał zakupu ciągnika czy maszyny rolniczej. Towar w ramach opustu wydawany był bezpłatnie z reguły po upływie miesiąca od daty pierwotnej transakcji sprzedaży. Na tak wydawany towar wystawiano fakturę VAT. Operacje te księgowano jako korekta kosztu własnego sprzedaży. Podatek należny VAT z takich faktur, naliczany od pełnej wartości towaru wydanego w ramach opustu, został zadeklarowany i odprowadzony terminowo na konto Urzędu Skarbowego. Ustalono, że wartość brutto wydanych w ten sposób towarów w 2005r. wyniosła 74.518,78 zł, a w I półroczu 2006r. wyniosła 65.398,95 zł. Należności w tej kwocie zostały odpisane w ciężar kosztów sprzedanych towarów, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Podstawę do takiej kwalifikacji należności stanowiły adnotacje dokonywane przez kierownika „Magazynu H-4” na kartkach papieru załączanych do ww. faktur. Treść tych adnotacji najczęściej zawierała sformułowanie: fakturę nr …. Wliczyć w opust do faktury nr …..”. Adnotacje te były z reguły akceptowane przez Dyrektora Handlowego Spółki, który w owym czasie pełnił również funkcję prokurenta Spółki. Konsekwencją tej akceptacji było, iż taką fakturę rozliczano z marży, jaką uzyskiwano ze sprzedaży towaru podstawowego (np. ciągnika). Załącznik do wniosku stanowi tabelaryczne zestawienie dokonanych w ten sposób transakcji pierwotnych i udzielonych opustów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca może dokonać korekty faktur VAT wystawionych w ramach opustów, poprzez ¬obniżenie w nich ceny sprzedaży 1 złotych netto plus podatek VAT...
Czy Spółka po dokonaniu korekty faktur VAT winna następnie dokonać w bieżących miesiącach stosownych zapisów księgowych poprzez obniżenie podatku należnego, co zaś winno znaleźć odzwierciedlenie w bieżących deklaracjach VAT-7...

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle dyspozycji art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur. Na podstawie § 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005r., Nr 95, poz. 798 ze zm.) w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. Sprzedawca jest obowiązany posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej stanowi podstawę do obniżenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym to potwierdzenie otrzymali, z uwzględnieniem zasad, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy. Nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał, a w przypadku nabywców, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3 ustawy - w rozliczeniu za kwartał, w którym tę fakturę otrzymali.Mając powyższe na uwadze podatnik stoi na stanowisku, iż każdą fakturę VAT wydaną na towar w ramach opustu, wykazaną w załączniku do wniosku można skorygować, zachowując wymogi formalne określone w cytowanym powyżej rozporządzeniu. Po korekcie faktur VAT podatnik w bieżących miesiącach ujmie korekty w ewidencji księgowej i deklaracjach VAT-7, poprzez obniżenie podatku należnego VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.

Przepis art. 7 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Ponadto przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny
   - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 3 cyt. ustawy przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zatem nieodpłatne czynności, o których mowa, są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 cyt. ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.Z przedstawionego stanu faktycznego oraz pisma uzupełniającego z dnia 5 grudnia 2007r. wynika, iż Wnioskodawca dokonywał sprzedaży maszyn i ciągników rolniczych. Z uwagi na wysoką (najczęściej) cenę jednostkową sprzedaż podlegała negocjacjom. W związku z negocjacjami Spółka udzielała „opustu cenowego”, w postaci wydawania różnych towarów dla klienta, który dokonał zakupu maszyny bądź ciągnika. Towar w ramach opustu wydawany był bezpłatnie po upływie miesiąca od daty zakupu. Wnioskodawca wystawiał fakturę VAT. Podatek należny VAT z takich faktur, naliczany od pełnej wartości towaru wydanego w ramach opustu, był zadeklarowany i odprowadzony terminowo na konto urzędu skarbowego. Jednocześnie Wnioskodawca w momencie zakupu towarów, które następnie bezpłatnie przekazywano, dokonywał odliczenia podatku naliczonego.

Kwestia dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów nie została uregulowana przepisami prawa podatkowego, a więc również przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1992):

• rabat – to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie;
• skonto – to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką;
• opust – to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych);
• bonifikata – to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę.
  
  

Jednocześnie należy zauważyć, iż w omawianej sytuacji - nieodpłatnego przekazania towarów - nie dochodzi do sytuacji, w których można zastosować:

• rabat towarowy – gdyż polega on na tym, że nabywca, kupując określoną ilość towaru lub też towar o określonej wartości dodatkowo nieodpłatnie otrzymuje towar.
  Charakterystyczną cechą tego typu promocji jest jednak to, że nabywca gratisowo otrzymuje ten sam rodzaj towaru, który jest przedmiotem umowy kupna-sprzedaży.
• sprzedaż premiową – gdyż polega na ona tym, że przy nabyciu określonego towaru lub pewnej ilości towaru nabywca otrzymuje nagrodę (premię) w postaci towaru lub usługi, za które już nie płaci. W przypadku tego typu promocji sprzedawca gratisowo dodaje nabywcy towar, inny niż ten, za które nabywca płaci,
• sprzedaż za symboliczną „1 zł” – gdyż, sprzedaż tego rodzaju kierowana jest do klientów, którzy wcześniej zakupili określone produkty firmy i mogą nabyć w związku z tym określony towar,
• sprzedaż zestawów – gdyż przy sprzedaży zestawu klient nie może zmieniać jego zawartości.

W świetle przedstawionych regulacji bezpłatne przekazanie towarów – jak to ma miejsce w niniejszej sprawie – stanowi dostawę towarów na podstawie art. 7 ust. 2 cyt. ustawy, gdyż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.Jednocześnie zauważa się, iż Wnioskodawca ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia i odprowadzić podatek VAT należny. Dokumentem właściwym dla potwierdzenia tego zdarzenia jest wystawiona zgodnie z art. 106 ust. 7 cyt. ustawy faktura wewnętrzna. Podstawą opodatkowania w tym przypadku powinna być cena nabycia towaru w momencie dostawy tych towarów. Ponadto należy zauważyć, iż Wnioskodawca nie powinien wystawiać faktur VAT w celu udokumentowania nieodpłatnego przekazania towarów, gdyż w przedmiotowej sytuacji należało wystawić fakturę wewnętrzną. Tym samym brak jest również podstaw do wystawienia faktur korygujących, poprzez obniżenie ceny sprzedaży do 1 zł plus podatek VAT.

Reasumując, w świetle powyższych regulacji prawnych i stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę brak jest podstaw uprawniających do wystawiania faktur korygujących VAT z tytułu udzielonych opustów, poprzez obniżenie ceny sprzedaży do 1 zł. Tym samym brak jest możliwości skorygowania obrotu w deklaracji z tytułu tych korekt.

Mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii przedłożonych załączników do wniosku stanowiących tabelaryczne zestawienie dokonanych transakcji pierwotnych i udzielonych opustów tut. organ nie jest kompetentny do ich analizy.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.