INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2007 r. (data wpływu 8 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia licencjackie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na studia licencjackie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – osoba fizyczna - prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od 1998 r. Przedmiotem tej działalności są usługi biurowe, sklasyfikowane wg PKD jako:

• 74.85.Z – działalność związana z tłumaczeniami i usługami sekretarskimi,
• 51.90.Z – pozostała sprzedaż hurtowa,
• 67.13.Z – działalność pomocnicza finansowa, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Wnioskodawca aktualnie świadczy usługi na rzecz dwóch zleceniodawców, głównym kontrahentem jest jednak tylko jeden z nich. Przedmiotem współpracy Wnioskodawcy z zleceniodawcą są między innymi następujące usługi:

• sporządzanie listy płac,
• sporządzanie deklaracji rozliczeniowych z ZUS, w tym rozliczenie płatności ZUS wspólników Spółki,
• prowadzenie rozliczeń i zestawień z Urzędem Pracy,
• prowadzenie akt osobowych i dokumentacji pracowniczej, w tym między innymi ewidencji urlopowych, kart wynagrodzeń, kart zasiłkowych,
• wystawianie zaświadczeń związanych z prowadzonymi sprawami personalnymi,
• sporządzanie zestawień o obniżonych składkach na ubezpieczenie zdrowotne,
• korespondencja z Urzędem Statystycznym, związana ze sprawami pracowniczymi,
• wykonywanie zestawień i analiz w związku z prowadzonymi sprawami personalnymi,
• sporządzanie i dostarczanie do urzędów korespondencji związanej z prowadzeniem spraw pracowniczych,
• prowadzenie dokumentacji i rozliczeń, związanych z zawieranymi przez Spółkę umowami zleceń i umowami o dzieło.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, koszty uzyskania przychodów księguje zgodnie z art. 22 ust. 4 i art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca rozpoczął w 2007 roku studia licencjackie niestacjonarne, na Wydziale Administracji, kierunek administracja, specjalność administracja publiczna. Studia te trwają 3,5 roku i kończą się uzyskaniem dyplomu z tytułem licencjata.

Opłata za pierwszy semestr studiów wyniosła 1.540 złotych i została przez Wnioskodawcę uiszczona w dniu 3 września 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy opłaty ponoszone przez Wnioskodawcę z związku z rozpoczętą nauką w PWSZ w S. mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej...
2. Jeśli opłaty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z nauką mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, to czy wówczas koszty te będzie można zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zgodnie z datą wystawienia faktury bądź rachunku przez Uczelnię w S., choć dzień uiszczenia ww. opłaty przez Wnioskodawcę był w rzeczywistości wcześniejszy, natomiast dzień faktycznego otrzymania faktury bądź rachunku dla firmy Wnioskodawcy nastąpi w terminie późniejszym...

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Opłaty ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z rozpoczętą nauką w PWSZ w S., na kierunku administracyjnym, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca twierdzi, iż wiedza zdobyta na ww. studiach licencjackich będzie miała bezpośredni wpływ na podniesienie kwalifikacji zawodowych i pozwoli w przyszłości na rozszerzenie oferty świadczonych przez Wnioskodawcę usług, pojawienie się nowych kontrahentów, co z kolei wpływać będzie na wzrost uzyskiwanych przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.
2. Wnioskodawca twierdzi, że jeżeli koszty związane z nauką w PWSZ w S. będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, wówczas będzie możliwość zaksięgowania ich w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie „pozostałe koszty” z datą wystawienia przez Uczelnię faktury bądź rachunku, niezależnie od rzeczywistego momentu uiszczenia opłaty, czy też otrzymania faktury bądź rachunku przez firmę Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 wyżej wymienionej ustawy.

Art. 23 ww. ustawy określa katalog wydatków, które nie należą do kosztów uzyskania przychodu podatkowego. Kosztem uzyskania przychodów nie są bowiem wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Zatem, aby określony wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi być faktycznie poniesiony i spełnione winny być łącznie dwie przesłanki:

• wydatek służy osiągnięciu przychodu, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia oraz
• nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.

Wydatki na opłatę studiów nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na opłacenie studiów licencjackich może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
• czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podjął naukę na studiach licencjackich w zakresie administracji publicznej, w związku z czym nabywa wiedzę, która przyczyni się do podniesienia kwalifikacji zawodowych i pozwoli w późniejszym okresie rozszerzyć ofertę świadczonych usług.

Choć poniesiony wydatek trudno przypisać konkretnym przychodom, to jako przydatny do prawidłowego wykonywania działalności gospodarczej, może stanowić koszt uzyskania przychodów.

Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czesnego za studia, należy mieć na uwadze treść art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wydatki Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, bez względu na datę uzyskania przychodu. Nie stosuje zatem zasad określonych w art. 22 ust. 5–5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe. W konsekwencji – przy tej metodzie ewidencjonowania kosztów – Wnioskodawca nie ma obowiązku stosować się do dyspozycji przepisu art. 22 ust. 5c ww. ustawy, z którego wynika, że koszty pośrednie – jeżeli dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego – stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wydatki związane z uiszczeniem opłat wynikających z wystawionych faktur (rachunków), Wnioskodawca winien zatem zaewidencjonować w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo – w dacie ich poniesienia. W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w przypadku podatników, o których mowa w art. 22 ust. 6 ww. ustawy (tj. prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.