INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2007r. (data wpływu 5 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania oraz sposobu wystawiania faktur za usługi rachunkowo – księgowe dla firmy austriackiej zarejestrowanej na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania oraz sposobu wystawiania faktur za usługi rachunkowo – księgowe dla firmy austriackiej zarejestrowanej na potrzeby podatku od towarów i usług w Polsce.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymał zlecenie od spółki austriackiej w zakresie prowadzenia ewidencji podatku VAT w Polsce. Spółka z Austrii zarejestrowała się na potrzeby VAT w Polsce. Otrzymał numer NIP w związku z rozpoczęciem działalności polegającej na dostarczaniu własnych towarów do składu konsygnacyjnego w Polsce. Wnioskodawca za swoje usługi (działalność rachunkowo - księgowa) będzie wystawiać faktury. Pytanie dotyczy sposobu wystawiania tych faktur. Jako uzupełnienie Wnioskodawca podaje, że spółka austriacka nie posiada na terytorium Polski ani siedziby, ani personelu, ani urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej. Spółka nie posiada tytułu prawnego do magazynu na terytorium Polski, wykorzystywanego na potrzeby składu konsygnacyjnego. Świadczone usługi dotyczą tylko składu konsygnacyjnego w Polsce (ewidencje VAT związane z funkcjonowaniem składu konsygnacyjnego w Polsce).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy należy w fakturze podać, że podatek odprowadzi nabywca w Austrii, czy też opodatkować te usługi w Polsce podając NIP polski nabywcy...Ze względu na to, że nabywca otrzymał w Polsce numer podatkowy NIP Wnioskodawca ma wątpliwość czy nie powinien wystawić faktury wpisując jako nabywcę firmę austriacką z polskim numerem NIP, wykazać podatek VAT i odprowadzić podatek należny do polskiego urzędu skarbowego...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 miejscem świadczenia przy usługach rachunkowo – księgowych jest miejsce gdzie nabywca usługi posiada siedzibę (jeżeli świadczone są na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terenie wspólnoty). Spółka posiada siedzibę w Austrii. Zgodnie z powyższym Wnioskodawca zamierza wystawić fakturę za świadczone usługi na firmę w Austrii w kwocie netto z informacją, że podatek VAT odprowadzi nabywca w Austrii. Na fakturze zostanie podany unijny numer podatkowy nabywcy zobowiązanego do zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Rozdział 3 ustawy o VAT (art. 27 oraz 28) dokonuje określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, co wskazuje wprost na miejsce opodatkowania tych usług. Zasada ogólna wyrażona w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania. Od ogólnej zasady określającej miejsce świadczenia usług jako miejsce prowadzenia działalności istnieje szereg wątków zawartych w przepisach art. 27 ust. 2 – 6 i art. 28 cyt. ustawy. Chcąc zatem ustalić miejsce świadczenia danej usługi, a co za tym idzie miejsce jej opodatkowania podatkiem VAT należy najpierw sprawdzić, czy nie ma zastosowania któryś z przepisów szczególnych. Jeśli nie mają zastosowania przepisy szczególne to dopiero wtedy będzie miała zastosowanie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy.
Zasada rozliczania tzw. usług niematerialnych została uregulowana w art. 27 ust. 3 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku. gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

1. osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę
   - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności - stały adres lub miejsce zamieszkania.
   Regulacje przepis art. 27 ust. 3 ustawy o VAT mają zastosowanie m.in. do usług rachunkowo-księgowych, wymienionych w art. 27 ust. 4 pkt 3 ustawy.
   
   

Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia "stałego miejsca prowadzenia działalności". Jednakże można wskazać kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o stałym miejscu prowadzenia działalności. Jak wynika z samej nazwy, "stały" to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny - stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, iż działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzne znamię, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa, powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy. Innymi słowy - dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający. Zatem, nie jest miejscem stałego prowadzenia działalności miejsce, w którym usługa jest faktycznie wykonywana, o ile w miejscu tym nie istnieje żadna struktura rzeczowa oraz nie ma tam personelu usługobiorcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi rachunkowo - księgowe na terenie kraju na rzecz spółki austriackiej, rozpoczynającej działalność gospodarczą na terytorium Polski (skład konsygnacyjny), posiadającej numer identyfikacji podatkowej na potrzeby podatku od wartości dodanej. Spółka austriacka nie posiada na terytorium Polski ani siedziby, ani personelu, ani urządzeń technicznych niezbędnych do wykonywania działalności gospodarczej. Spółka nie posiada tytułu prawnego do magazynu na terytorium Polski, wykorzystywanego na potrzeby składu konsygnacyjnego. Usługi świadczone przez Panią dotyczą ewidencji VAT związanych z funkcjonowaniem składu konsygnacyjnego w Polsce.
Mając na uwadze powyższe należy uznać w przedstawionym stanie faktycznym, iż sam fakt prowadzenia tylko składu konsygnacyjnego nie oznacza, iż spółka posiada w Polsce, na chwilę obecną, stałe miejsce prowadzenia działalności. Również dokonanie rejestracji nie jest równoznaczne z ustanowieniem stałego miejsca prowadzenia działalności, ani też z automatyczną zmianą miejsca świadczenia przedmiotowych usług rachunkowo – księgowych.

W oparciu jedynie o art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy, miejscem opodatkowania byłby kraj nabywcy usług, tj. Austria. Ustawa o VAT nie wymaga podania numeru, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej. W artykule tym ustawodawca powołuje się jedynie na siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania nabywcy. Jednak wskazać należy na treść przepisu § 27 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), który stanowi, iż w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 oraz art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż na fakturze dokumentującej świadczone usługi zostanie podany unijny numer podatkowy spółki austriackiej i zostanie zawarta adnotacja, że podatek VAT odprowadzi nabywców Austrii. W tej sytuacji należy uznać, iż przedmiotowe usługi rachunkowo – księgowe są świadczone na rzecz firmy z siedzibą w Austrii, co w konsekwencji oznacza, iż usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce. Faktura dokumentująca przedmiotową transakcję winna zostać wystawiona zgodnie z § 27 cyt. rozporządzenia, przede wszystkim powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi (§ 27 ust. 4 cyt. rozporządzenia).

Należy jednak zauważyć, iż ten sam podmiot może być zidentyfikowany dla potrzeb podatku VAT w kilku państwach członkowskich, a dla danych transakcji może on użyć różnych numerów nadanych w różnych państwach członkowskich. W kontekście powyższych przepisów (art. 27 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT i § 27 cyt. rozporządzenia) użycie danego numeru identyfikacyjnego ma konsekwencje w zakresie miejsca opodatkowania. Zatem, w sytuacji gdy w przedmiotowej transakcji zostanie użyty polski numer identyfikacyjny będziemy mieli do czynienia z transakcją pomiędzy dwoma podatnikami zarejestrowanymi w Polsce. Jeśli więc spółka austriacka poda dla tej transakcji numer nadany w Polsce to miejscem świadczenia tych usług jest terytorium kraju. Dodać należy, iż ustalenie miejsca świadczenia zgodnie z art. 27 ust. 3 i 4 ustawy o VAT ma na celu opodatkowanie usług w miejscu ich konsumpcji, zatem podanie polskiego numeru będzie znaczyło, iż dana usługa jest „konsumowana” przez nabywcę w Polsce i w Polsce będzie rozliczana.

Reasumując, sam fakt zarejestrowania się spółki austriackiej dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce w związku ze zorganizowanym na terenie kraju składem konsygnacyjnym nie jest równoznaczny z ustanowieniem stałego miejsca prowadzenia działalności w kraju, ani też z automatyczną zmianą miejsca świadczenia przedmiotowych usług rachunkowo – księgowych. Dopiero fakt, jakiego kraju numer identyfikacyjny spółka poda dla tej transakcji, zadecyduje o miejscu jej świadczenia, czyli miejscu jej opodatkowania.
Podanie unijnego numeru podatkowego spółki austriackiej i zawarcie w wystawionej przez Wnioskodawcę fakturze adnotacji, iż podatek VAT odprowadzi nabywca w Austrii, spowoduje, że przedmiotowa transakcja zostanie opodatkowana w Austrii. Zatem faktura dokumentująca te czynności nie uwzględnia stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem (art. 27 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

W sytuacji z kolei, gdy spółka przy tej transakcji będzie się posługiwać polskim numerem identyfikacyjnym transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu na terenie Polski a Wnioskodawca winien wystawić fakturę, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, wskazując na tej fakturze należny podatek, który podlega rozliczeniu zgodnie z powstaniem obowiązku podatkowego w deklaracji VAT-7.

Mając na uwadze powyższe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku – Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.