INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2007 r. (data wpływu 01.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych jako wkład niepieniężny do spółki cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.10.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych wniesionych jako wkład niepieniężny do spółki cywilnej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dn. 03.12.2007 r. (data wpływu 05.12.2007 r.) poprzez doprecyzowanie, iż z wnioskiem nie występuje spółka, lecz jeden ze wspólników spółki.

W piśmie również zostały podane dane identyfikacyjne cz. B wniosku ORD-IN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 12.12.2006 r. zgłosił w ewidencji gospodarczej, iż z dniem 31.12.2006 r. likwiduje działalność gospodarcza na własne nazwisko. Używane w tej działalności środki trwałe o wartości 1 723 268,66 zł zgodnej z ewidencją środków trwałych wniósł aportem wycenionym według cen rynkowych na kwotę 2 098 400,00 zł (aneks z dn. 31.12.2006 r.) do istniejącej od 01.12.2005 r. spółki cywilnej. Podatek od czynności cywilnoprawnych od wniesienia aportu został zapłacony 13.04.2007 r. Niewykorzystane materiały do produkcji odsprzedano na fakturę VAT w dniu 31.12.2006 r. do wyżej wymienionej spółki. Pracownicy zostali zwolnieni z macierzystego zakładu pracy z dniem 31.12.2006 r. i zatrudnieni od 01.01.2007 r. w tejże spółce cywilnej. Nie nastąpiło przekazanie pracowników do nowego zakładu pracy zgodnie z art. 23 Kodeksu Pracy tj. przejście zakładu pracy na innego pracodawcę. Wartość początkowa środków trwałych wniesionych aportem do spółki jest w tej spółce przyjęta w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji zlikwidowanej działalności zgodnie z art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26.07.1991 r. z późniejszymi zmianami wg stanu prawnego na 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wybór tej formy ustalenia wartości początkowej jest poprawny ...

Zdaniem wnioskodawcy likwidacja działalności osoby fizycznej i kontynuacja tej działalności w spółce cywilnej jest połączeniem podmiotów i dlatego ten sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych jest prawidłowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Zgodnie z art. 22g ust. 12 powołanej ustawy w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

W myśl art. 22h ust. 3 ww. ustawy podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Z treści złożonego wniosku wynika, iż wnioskodawca wniósł do spółki cywilnej, w której jest wspólnikiem, wkład w postaci środków trwałych wykorzystywanych uprzednio w jego indywidualnej działalności gospodarczej. W sprawie będącej przedmiotem wniosku nie mamy więc do czynienia z likwidacją działalności (skutkującą wygaśnięciem źródła przychodów jakim jest działalność gospodarcza), a jedynie ze zmianą formy prawnej prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z treścią art. 4 ustawy z dnia 02.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) za przedsiębiorcę nie uznaje się spółki cywilnej, ale jej wspólników. Wnioskodawca cały czas pozostaje przedsiębiorcą, zlikwidowana została jedynie jedna z form prowadzonej działalności gospodarczej (prowadzona indywidualnie jako osoba fizyczna).

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 22g ust. 12 oraz 22h ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, należy uznać, iż wartość początkowa wniesionych do spółki środków trwałych powinna zostać ustalona w wysokości określonej w ewidencji podmiotu prowadzącego działalność przed zmianą, a metoda amortyzacji przyjęta przez pierwotny podmiot podlega kontynuacji (w ewidencji spółki cywilnej) z uwzględnieniem dotychczasowej wartości odpisów.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż wybór metody ustalenia wartości początkowej przez wnioskodawcę jest poprawny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.