INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2007 r. (data wpływu 10 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego dochodów uzyskiwanych z tytułu opłat eksploatacyjnych oraz wpłat na fundusz remontowy dotyczących lokalu użytkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 września 2007 r. wpłynął do tut. organu wniosek Spółdzielni o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego dochodów uzyskiwanych z tytułu opłat eksploatacyjnych za lokal użytkowy oraz wpłat na fundusz remontowy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia posiada 103 garaże wolnostojące, które sfinansowane zostały funduszem wkładów budowlanych wniesionych przez poszczególnych członków, na rzecz których Spółdzielnia następnie dokonała przydziału tychże garaży na zasadzie spółdzielczych praw do lokali.

W związku z dokonanymi przydziałami członkowie uiszczają na rzecz Spółdzielni opłaty eksploatacyjne oraz opłaty na fundusz remontowy.

Ponadto Spółdzielnia posiada w jednym z budynków mieszkalno-użytkowym Spółdzielni lokal użytkowy, który został przydzielony członkowi Spółdzielni na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. Lokal ten został w całości sfinansowany wkładem budowlanym przez członka Spółdzielni.

Członek zajmujący ten lokal uiszcza na rzecz Spółdzielni opłaty eksploatacyjne oraz opłaty na fundusz remontowy.

Lokal użytkowy o powierzchni usługowej 144,14 m² mieści się w budynku o łącznej powierzchni 882,89 m².

Spółdzielnia wskazała również, że za opóźnienie w terminie płatności opłat eksploatacyjnych, do których uiszczania obowiązani są członkowie zajmujący lokale mieszkalne i użytkowe (na zasadach spółdzielczych praw do lokali lub odrębnej własności) Spółdzielnia nalicza odsetki w wysokości ustawowej zgodnie ze statutem Spółdzielni.

W związku z powyższym Spółdzielnia zadała następujące pytania:

1. Czy garaże wolnostojące zalicza się do zasobów mieszkaniowych rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku od osób prawnych, a w konsekwencji dochód uzyskany z tytułu opłat eksploatacyjnych za garaże oraz wpłat na fundusz remontowy będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego określonego w tym przepisie, pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych...
2. Czy lokal użytkowy usytuowany wewnątrz budynku mieszkalnego zalicza się do zasobów mieszkaniowych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku od osób prawnych, a w konsekwencji dochód uzyskany z tytułu opłat eksploatacyjnych za ten lokal oraz wpłat na fundusz remontowy będzie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego określonego w tym przepisie, pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych...
3. Czy pobierane przez Spółdzielnię odsetki ustawowe za opóźnienie w płatności opłat eksploatacyjnych stanowią dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku od osób prawnych i czy dochód ten będzie zwolniony z podatku dochodowego, pod warunkiem przeznaczenia go na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych...

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie drugie.

Wniosek Spółki w zakresie pytania pierwszego i trzeciego zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, lokal użytkowy przydzielony członkowi Spółdzielni na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu zalicza się do zasobów mieszkaniowych Spółdzielni mieszkaniowej, a tym samym dochody uzyskiwane z tytułu opłat eksploatacyjnych oraz wpłat na fundusz remontowy będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy, pod warunkiem przeznaczenia tych dochodów na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Wnioskodawca podniósł, że w obowiązujących przepisach prawa nie ma legalnej definicji „zasobów mieszkaniowych spółdzielni”. Niemniej jednak przed nowelizacją ww. przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44, na gruncie ówcześnie obowiązujących przepisów prawa, pojecie powyższe było przedmiotem wykładni zarówno sądów administracyjnych, jak i organów podatkowych, które wskazywały, że obejmuje ono całość substancji lokalowej, a więc zarówno pomieszczenia mieszkalne i użytkowe.

Do nowelizacji praktyka wszystkich spółdzielni mieszkaniowych polegała na zsumowaniu zarówno kosztów i przychodów całego zasobu, czyli wszystkich lokali – i nie była kwestionowana przez organy podatkowe.

W ocenie Spółdzielni, w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych celowo nie zawarto definicji gospodarki zasobami mieszkaniowymi, z uwagi na oświadczenie przedstawiciela ministerstwa finansów, iż pojecie to nie budzi wątpliwości interpretacyjnych (protokół z posiedzenia Sejmowej Komisji Finansów publicznych z dnia 5 września 2006 r.).

W kontekście powyższego Spółdzielnia uważa, że pismo Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów znak DD6-8213-438/WK/06/339/391 z 22 grudnia 2006 r., na które w licznych odpowiedziach na wnioski podatników o interpretację prawa podatkowego powołują się organy podatkowe, zmieniło dotychczas utrwalony zakres znaczeniowy tego pojęcia, w sposób znaczny pogarszając sytuację podatników, jakimi są spółdzielnie mieszkaniowe. Pismo to jednak nie może być uznane za urzędową wykładnię prawa podatkowego.

Wnioskodawca zauważył, że pojecie „gospodarki zasobami mieszkaniowymi” występuje w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, który nakazuje spółdzielni tworzenie funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych. Przy czym obowiązek świadczenia na ten fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali. Przesądza to, że nie ma podstaw, by wyłączyć część przychodów uzyskiwanych przez Spółdzielnię z tytułu wpłat na fundusz remontowy ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku od osób prawnych tylko dlatego, że wpływy te uzyskiwane są od członków, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali użytkowych i garaży.

Ponadto, zdaniem Spółdzielni, jej stanowisko potwierdza zapis art. 16c pkt 2 cyt. Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczący amortyzacji, zgodnie z którym nie podlegają amortyzacji budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych.

Z kolei zgodnie z definicją budynku mieszkalnego zawartej w rozporządzeniu z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynkami mieszkalnymi są obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. Zatem przedstawiony w opisanym stanie faktycznym lokal użytkowy mieści się w definicji budynku mieszkalnego w rozumieniu cyt. rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu (wprowadzonego przepisem art. 1 pkt 18 lit. a tiret czwarte ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz. U. Nr 217, poz. 1589), z dniem 1 stycznia 2007 roku – zwolnione od podatku są jedynie te dochody spółdzielni mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.

W poprzednim stanie prawnym dochody, które osiągała spółdzielnia mieszkaniowa (bez względu na źródło ich pochodzenia), z wyjątkiem określonych w art. 17 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogły być zwolnione od podatku pod warunkiem przeznaczenia ich na utrzymanie zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe, z wyjątkiem działalności gospodarczej.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”.

Wbrew twierdzeniom Spółdzielni, zawartym we wniosku, zakresu tych pojęć nie da się także wywieść z przepisu art. 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (j.t. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm).

Należy więc przyjąć, że na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi, prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 cytowanej ustawy podatkowej, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów oraz pokrywane z nich koszty.

Uwzględniając charakter opłat (czynszów) oraz pokrywanych z nich kosztów, uzasadnione jest rozumienie pojęcia ,,zasoby mieszkaniowe” nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Charakteru tego nie mają natomiast lokale użytkowe własnościowe i w najmie, gdyż działalność w nich prowadzona nie jest niezbędna do prawidłowego korzystania z lokali mieszkalnych.

Dlatego też przez „zasoby mieszkaniowe” należy rozumieć:

• budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, garaże,
• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, t.j: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak: zbiorniki - doły gnilne, szamba, rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telefoniczne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) pobierane od lokatorów oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odpowiednio art. 12 i art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy). Uzyskany z tego tytułu dochód, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, tylko jeśli zostanie przeznaczony na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie jedynie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany. Opodatkowaniu podlegać będą zatem dochody z działalności gospodarczej, która nie jest podstawową działalnością prowadzoną przez spółdzielnię mieszkaniową (np. dochód Podatnika osiągnięty z wynajmu lokali użytkowych, powierzchni reklamowych na budynkach, z odsetek, z odszkodowań, etc.).

Oceniając zatem przedstawiony przez Spółdzielnię stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że dochody uzyskane z tytułu opłat eksploatacyjnych oraz wpłat na fundusz remontowy dotyczących lokalu użytkowego nie będą korzystały ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy od podatku dochodowego od osób prawnych (nawet, jeśli zostaną przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych Spółdzielni).

Mając na uwadze powyższe, zajęte przez Spółdzielnie stanowisko w kwestii dotyczącej określenia pojęć „zasoby mieszkaniowe i gospodarka zasobami mieszkaniowymi” w zakresie omawianego zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.