INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2012r. (data wpływu 15 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2012r. (data wpływu 2 sierpnia 2012r.) oraz pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 16 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia co należy wpisać na fakturze sprzedaży, w poz. „forma płatności”, aby nabywca (kontrahent) mógł odliczyć i ubiegać się o zwrot podatku VAT na podstawie tej faktury - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2012r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia co należy wpisać na fakturze sprzedaży, w poz. „forma płatności”, aby nabywca kontrahent mógł odliczyć i ubiegać się o zwrot podatku VAT na podstawie tej faktury.

Ww. wniosek został uzupełniony:

• pismem z dnia 1 sierpnia 2012r. (data wpływu 2 sierpnia 2012r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z dnia 24 lipca 2012r. znak: IBPP2/443-471/12/BW oraz
• pismem z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 16 sierpnia 2012r.).
  
  

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W 2008r. powstała spółka cywilna /…/ pan „O” i pan „Z”. Przedmiotem działalności spółki było tworzenie sieci myjni samochodowych bezdotykowych W listopadzie 2009r. do spółki weszły żona pana „O” oraz córka pana „Z”. Cały majątek firmy oraz udziały zostały przekazane w formie darowizny przez dotychczasowych wspólników na rzecz obecnych. Pan „O” i Pan „Z” wystąpili ze spółki cywilnej z dniem 2 listopada 2009r. W związku z inną wizją każdej wspólniczki dotyczącej dalszego prowadzenie myjni, Wnioskodawca postanowił zakończyć działalność gospodarczą. Majątek trwały spółki cywilnej Wnioskodawca chce sprzedać pierwotnym właścicielom, którzy dalej będą kontynuować działalność myjni w swoich indywidualnych firmach. W związku z powyższym będą wystawione faktury na sprzedaż myjni samochodowych według wartości netto środków trwałych, z których zostanie odprowadzony do Urzędu Skarbowego podatek VAT należny przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Co należy wpisać na fakturze ze sprzedaży w poz. ”forma płatności", aby nabywający myjnie samochodowe mogli odliczyć i ubiegać się o zwrot podatku VAT z nabycia środków trwałych...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że na fakturze w poz. „forma płatności” należy wpisać „przelew”, z tym, że faktycznie nie będzie obrotu pieniędzy miedzy wspólnikami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 16 sierpnia 2012r. Wnioskodawca przeredagował własne stanowisko w porównaniu do treści zawartej we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 10 maja 2012r. Ponieważ ww. pismo Wnioskodawcy z dnia 16 sierpnia 2012r. zostało przesłane w uzupełnieniu do wniosku, przyjęto, że własne stanowisko Wnioskodawcy, uwzględniające zmiany wprowadzone ww. pismem, jest ostateczne i w tej wersji zostało one przywołane powyżej.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy o VAT określa, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 8 ww. ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania;
2. może określić wzory faktur dla wszystkich lub niektórych rodzajów czynności;
3. może określić przypadki, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2, oraz szczegółowe zasady i warunki wystawiania faktur w takich przypadkach.
   
   

Szczegółowe zasady wystawiania faktur w tym faktur korygujących, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania wynikają z przepisów rozdziału 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”. Natomiast szczegółowe elementy faktury VAT określa § 5 ust. 1 rozporządzenia.

I tak, z godnie z ww. przepisem, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej m.in.:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy; numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
2. numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT";
3. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
4. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
5. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
6. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
7. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
8. stawki podatku;
9. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
10. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
11. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
    
    

Z przytoczonych przepisów wynika, że fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług.

Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga, co Wnioskodawca winien wpisać na fakturze w poz. „forma płatności” aby nabywca (kontrahent) mógł dokonać odliczenia podatku VAT na podstawie tejże faktury.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, iż kwestie odliczenia podatku reguluje przepis art. 86 ust. 1 ww. ustawy o VAT, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego albo zwrotu podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT. Nie ma wśród nich warunku co treści faktury, w tym również co do wskazania w poz. faktury „forma płatności”.

Jeszcze raz należy wskazać, iż warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Tak więc w przedmiotowej sprawie dla odliczenia przez nabywcę podatku VAT wynikającego z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury nie ma znaczenia co będzie wpisane na fakturze w poz. „forma płatności”, istotne jest tylko czy towar udokumentowany tą faktura ma związek z prowadzoną przez nabywcę działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.