INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M. B., przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2007 r. (data wpływu 15 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności okazania, przy zgłoszeniu do opodatkowania przychodu z najmu lokalu mieszkalnego, tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2007 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie konieczności okazania, przy zgłoszeniu do opodatkowania przychodu z najmu lokalu mieszkalnego, tytułu prawnego do przedmiotowego lokalu.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 11 stycznia 2008 r. nr ILPB2/415-232/07-2/PW, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez sprecyzowanie pytania w zakresie przepisów prawa podatkowego i przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 stycznia 2008 r., a w dniu 22 stycznia 2008 r. wniosek uzupełniono o brakujące informacje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zajmuje się mieszkaniem zmarłej krewnej, jednocześnie opłacając czynsz i uiszczając opłaty eksploatacyjne związane ze zużyciem energii oraz gazu. Nie jest On właścicielem przedmiotowego mieszkania, a jedynie jego posiadaczem. Według Wnioskodawcy uprawnionym do dziedziczenia przysługującego zmarłej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest jej syn, który przebywa za granicą i nie wykazuje zainteresowania objęciem spadku. W przedmiotowym mieszkaniu, jak wyjaśnia Wnioskodawca, zameldowana jest jego małżonka.

W celu zrekompensowania poczynionych przez siebie na powyższe mieszkanie nakładów Wnioskodawca zamierza wynająć je, a uzyskane z tego tytułu przychody opodatkować.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy urząd skarbowy przyjmujący zgłoszenie do opodatkowania umowy najmu, jest upoważniony do domagania się, aby zgłaszający (tj. wynajmujący) okazał dokument potwierdzający jego tytuł prawny do lokalu stanowiącego przedmiot tej umowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy prawa nie dają podstaw do tego, aby zgłaszający przedmiot najmu do opodatkowania (tj. wynajmujący) okazywał dokumenty stanowiące potwierdzenie posiadania przez niego tytułu prawnego do wynajmowanego lokalu.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że z konstrukcji umowy najmu, zawartej w kodeksie cywilnym, nie wynika, iż wynajmujący musi legitymować się jakimkolwiek tytułem prawnym (np. użytkowaniem wieczystym, dzierżawą). W ocenie Zainteresowanego, tak długo jak ma możliwość dysponowania lokalem i stan ten nie pozostaje w kolizji z prawami innych osób (np. spadkobierców), ma prawo wynajmować lokal, pobierać z tego tytułu czynsz i odprowadzać należny podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie dotyczącym braku obowiązku okazywania, podczas zgłoszenia do opodatkowania przychodów z tytułu najmu, dokumentu potwierdzającego Jego tytuł prawny do lokalu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy źródłem przychodu jest między innymi najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami z tytułu najmu, w myśl przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Powyższe przepisy wyraźnie wskazują, że najem stanowi podlegające opodatkowaniu źródło przychodów. Podstawą uzyskiwania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który stanowi przychód w rozumieniu przepisów prawa podatkowego. Jednakże do powstania po stronie wynajmującego przychodu konieczne jest zaistnienie przesłanki zawartej w art. 11 ww. ustawy, czyli otrzymanie lub postawienie czynszu do dyspozycji wynajmującego.

Z art. 44 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w przypadku opodatkowania przychodów z najmu na zasadach ogólnych wg skali podatkowej, podatnicy zobowiązani są do wpłacania zaliczek miesięcznych. Obowiązek wpłacania zaliczki powstaje poczynając od miesiąca, w którym dochody z najmu przekroczyły od początku roku kwotę powodującą obowiązek zapłaty podatku.

Natomiast w przypadku, gdy podatnik zamierza opodatkować przychody z najmu lokalu należącego do jego majątku prywatnego ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, wówczas zastosowanie znajdują przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930 ze zm.). W przypadku wyboru takiej formy opodatkowania, podatnik, zgodnie z art. 9 ww. ustawy, zobowiązany jest złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, pisemne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania.

Zarówno przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jaki i ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym nie przewidują jednak obowiązku okazania przez wynajmującego, przy zgłoszeniu do opodatkowania przychodów z najmu, dokumentu potwierdzającego jego tytuł prawny do wynajmowanego lokalu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca, zgłaszając w urzędzie skarbowym do opodatkowania przychód z tytułu najmu, nie ma obowiązku przedstawienia dokumentu, stanowiącego potwierdzenie posiadania przez Niego tytułu prawnego do stanowiącego przedmiot umowy najmu lokalu.

Jednocześnie informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa Minister Finansów na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Treść art. 3 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast przez ustawy podatkowe zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Analiza przedstawionej sprawy wskazuje, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe dotyczy zarówno stosowania przepisów prawa podatkowego, jak i stosowania przepisów ustaw niepodatkowych – w tym przypadku ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zatem ocena możliwości zawarcia skutecznie prawnej umowy najmu lokalu przez osobę nie posiadającą do niego tytułu prawnego nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej, wydawanej na mocy przepisów ustawy Ordynacja podatkowa.

Jednocześnie tutejszy organ wskazuje na treść art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.