INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. L., przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2007 r. (data wpływu 25 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT z– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę jest sprzedaż hurtowa materiałów budowlanych (PKD 5153B), a w szczególności sprzedaż płytek marmurowych sprowadzanych z kopalni w Hiszpanii. Zainteresowany zdecydował się zakupić sprzęt specjalistyczny pozwalający na układanie płytek marmurowych na potrzeby swoich klientów. Poprzez poszerzenie działalności Wnioskodawca ma zamiar świadczyć usługi budowlane polegające na układaniu płytek marmurowych z wykorzystaniem materiałów własnych. Wartość wykorzystanych materiałów mieści się w przedziale 70-80% wartości całej usługi. Istota usługi pozostaje taka sama, Wnioskodawca wykonuje usługi budowlano-montażowe, których efektem jest powstanie w danym budynku „od nowa” wyposażenia wewnętrznego albo też wymiana (remont).

Usługi te świadczone będą na podstawie umów cywilnoprawnych, których przedmiotem będą usługi remontowo-budowlane polegające na wykonaniu trwałej zabudowy. Na powyższe usługi będą wystawiane faktury VAT zawierające jedną pozycję obejmującą całość robót wraz z wykorzystanymi materiałami oraz podstawą prawną zastosowania niższej stawki VAT. Usługi te świadczone będą w obiektach budowlanych oraz infrastruktury towarzyszącej zgodnie z art. 146 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ww. czynności podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie stawka podatku VAT wynosi 7% w związku z art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, albowiem czynności opisane w zdarzeniu przyszłym stanowią roboty budowlano-montażowe związane z budownictwem mieszkaniowym. Opisane czynności nie polegają na dostarczaniu klientowi towaru. Zatem nie są dostawą towarów w rozumieniu przepisów o VAT. Istotą czynności jest układanie marmuru (ewentualnie wyremontowanie lub unowocześnienie).

Beneficjent czynności nie jest zainteresowany samym marmurem lecz także jego położeniem. Dla potwierdzenia swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyrok WSA w Krakowie z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 150/06.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 powołanej wyżej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel – art. 7 ust. 1.

Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

W myśl art. 41 ust. 1 powołanej ustawy podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Jej obniżenie jest możliwe tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa lub też przepisy wykonawcze do ustawy.

W okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. stosownie do przepisu z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a i lit. b ustawy o VAT obniżoną stawką do 7% objęte były:

• roboty budowlano-montażowe oraz remonty i roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą,
• obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

Od 1 stycznia 2008 r. prawo do stosowania obniżonej stawki podatku na podstawie powołanych wyżej przepisów nie jest już możliwe. Od tego dnia ustawodawca przewidział stosowanie 7% stawki podatku w odniesieniu do:

1. dostaw, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT,
2. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy – zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 ze zm.),
3. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy – zgodnie z § 5 ust. 1a pkt 2 ww. rozporządzenia.

Od 1 maja 2004 r. obniżonej 7% stawki podatku nie stosuje się natomiast do materiałów budowlanych, bowiem jej obniżenia nie przewidują przepisy ustawy jak również przepisy wykonawcze.

W związku z powyższym, ponieważ obecnie obniżona 7% stawka podatku przewidziana jest jedynie dla usług budowlanych oraz dostaw obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, nie dotyczy natomiast materiałów budowlanych, zatem dla zastosowania prawidłowej stawki podatku istotne jest ustalenie czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy też świadczenia usług.

Analiza treści wyżej przytoczonych przepisów art. 7 i art. 8 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, że konkretne świadczenia wykonywane przez podatnika w ramach prowadzonej działalności mogą być albo dostawą towarów, albo odpłatnym świadczeniem usług. Wyznacznikiem tego, czy dane świadczenie jest dostawą towarów czy świadczeniem usług jest jego istota prawna oraz sposób odniesienia do towaru w kontekście regulacji zawartych w klasyfikacji statystycznej.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o VAT jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.), do celów podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, o której mowa w § 3, tj. wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.), nie dłużej jednak niż do 31 grudnia 2008 r.

Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzanych rozporządzeniami Rady Ministrów. W przypadku jakichkolwiek trudności w ustaleniu właściwego grupowania, może się zwrócić do Urzędu Statystycznego w Ł.

Generalny trójpodział działalności gospodarczej wskazuje trzy główne grupy: produkcja, handel i usługi. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w grupowaniach statystycznych. Zgodnie z pkt 5.3.4 statystycznych zasad metodycznych PKWiU w zależności od tego, kto dokonuje montażu artykułów branży budowlanej, producent czy też przedsiębiorstwo usługowe lub handlowe, tak klasyfikowana jest wykonywana przez niego czynność. I tak:

1. roboty instalacyjne, wykonane przez producenta wyrobu siłami własnymi, są klasyfikowane łącznie z wyrobem w tym samym grupowaniu,
2. gdy w określonej klasie nie została wyodrębniona odpowiednia podkategoria dla robót instalacyjnych i montażowych, to czynności te klasyfikuje się w grupowaniach obejmujących dany wyrób,
3. budowlane roboty instalacyjne i montażowe klasyfikuje się w dziale 45 PKWiU,
4. roboty instalacyjne wykonywane przez sprzedawcę detalicznego, jako usługa związana ze sprzedażą określonego wyrobu, klasyfikowane są tak jak handel detaliczny w odpowiednim grupowaniu działu 52 PKWiU.

Oznacza to, że zastosowanie jednej stawki podatku od towarów i usług oraz opodatkowanie nią zarówno usługi, jak i dostawy materiałów budowlanych wykorzystanych do wykonania tej usługi uwarunkowane jest zakresem, w jakim prowadzona jest działalność gospodarcza oraz przedmiotem umowy zawartej z inwestorem. Jeżeli zatem przedmiot prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej obejmuje m.in. działalność usługową w zakresie układania płytek marmurowych w celu dokonania zabudowy w budynkach mieszkalnych i przedmiotem zawartej umowy byłoby wykonywanie określonej usługi budowlanej z wykorzystaniem własnych materiałów, wówczas brak jest podstaw do wyłączenia z robót budowlano-montażowych wartości materiałów i pozostawienie w tych usługach wyłącznie robocizny.

Jeżeli zatem przedmiotem umowy są roboty budowlano-montażowe, bądź remonty sklasyfikowane tak przez ww. Urząd Statystyczny, dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT oraz w § 5 ust. 1a pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r., wykonywane z użyciem własnych materiałów wówczas całość usługi będzie podlegała opodatkowaniu stawką 7% (łącznie z użytymi do wykonania tej usługi materiałami). Natomiast jeżeli umowa przewiduje odrębnie świadczenie usługi i dostawę towarów, obie te czynności będą opodatkowane według właściwych stawek podatku – usługa budowlana według 7%, dostawa materiałów według stawki 22%.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2008 r. nie obowiązuje obniżona stawka 7% dla robót budowlano-montażowych związanych z infrastrukturą towarzyszącą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.