INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko B. przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2007r. (data wpływu 20 września 2007r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 grudnia 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego określenia wartości faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2007r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 grudnia 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowego określenia wartości faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firmą włoską zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług w Polsce na podstawie art. 15 ust. 7 i 10 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, zwolnioną z konieczności ustanowienia przedstawiciela podatkowego na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 2004r.

Podatnik wynajmuje w Polsce magazyn, do którego dostarcza materiały, towary i wyroby z Włoch jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.Wnioskodawca wyjaśnił, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług rozpoznaje przemieszczenie towarów przez podatnika od wartości dodanej z terytorium Włoch do jego magazynu w Polsce. Ww. wyroby są sprzedawane na terenie Polski innym podatnikom VAT za stawką 22%, na eksport ze stawką 0%.

Ponadto Podatnik powierza sprowadzone z Włoch materiały polskiemu podatnikowi VAT w celu ich uszlachetnienia (przerobienia na półfabrykaty).

Wnioskodawca zauważa również, iż firma polska, wykonująca usługi uszlachetniania na materiałach znajdujących się w magazynie w Polsce, na rzecz Podatnika, wystawia fakturę VAT ze stawką 22% po upływie 30 dni od daty wykonania usługi zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT. Polskiej firmie wykonującej usługi uszlachetniania, Podatnik zarejestrowany w Polsce dla podatku od towarów i usług podał NIP: 819-16-09-873. Po wykonaniu usługi są one zwracane do magazynu spółki w Polsce/polskiego podatnika VAT, a na usługę jest wystawiona faktura ze stawką 22% przez polskiego kontrahenta. Następnie Wnioskodawca przemieszcza półfabrykaty do magazynu Firmy we Włoszech jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów ze stawką 0%. Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów zgodnie z art. 13 ust. 3 ww. ustawy Wnioskodawca rozpoznaje przemieszczenie towarów należących do Podatnika z magazynu w Polsce do siedziby we Włoszech.

Wartość tej faktury została przyjęta przez Wnioskodawcę jako suma wartości materiałów dostarczonych z magazynu z Włoch jako WNT i przekazanych do uszlachetnienia oraz wartości netto faktury wystawionej przez polskiego kontrahenta za usługę uszlachetnienia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo określa wartość faktury dokumentującej WDT z magazynu w Polsce do magazynu we Włoszech...

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość faktury WDT z magazynu w Polsce do magazynu we Włoszech z uwzględnieniem kosztu usługi uszlachetniania została ustalona prawidłowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej WNT) za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika z terytorium państwa członkowskiego innego niż na terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają podatników służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w przypadku, gdy na towarach mają zostać na terytorium kraju wykonane usługi na rzecz tego podatnika, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż terminie 30 dni od dnia wykonani usługi, z powrotem przemieszczone na terytorium państwa członkowskiego, z którego zostały pierwotnie wywiezione. Z kolei art. 12 ust. 2 ustawy przewiduje, że w przypadku gdy ustaną okoliczności uprawniające do wyłączenia z opodatkowania przemieszczenie uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Z powyższego wynika, iż w przedmiotowym przypadku gdy Podatnik przywiezie z Włoch na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej własne towary w celu wykonania na nich usług, a następnie po ich wykonaniu towary nie zostaną wywiezione w wyznaczonym terminie (tj. przed upływem 30 dni od dnia wykonania usług), to w świetle art. 12 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2 ciążył będzie na nim obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i konieczność rozliczenia z tego tytułu podatku.

W myśl art. 13 ust. 1 ww. ustawy przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej WDT), o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Ponadto zgodnie z art. 13 ust. 3 ww. ustawy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazano to w stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonuje przemieszczenia do magazynu we Włoszech w ramach WDT, półfabrykatów, wcześniej przywiezionych z Włoch w ramach WNT, w celu ich uszlachetnienia.

Ponieważ nie są spełnione warunki wskazane w przepisie art. 12 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy o VAT Wnioskodawca rozpoznaje obowiązek podatkowy z tytułu WNT (art. 11 ust. 1 ustawy), a po wykonaniu na towarach usług i przemieszczeniu ich z Polski do Włoch rozpoznaje obowiązek podatkowy z tytułu WDT (art. 13 ust. 3 ustawy). Ponieważ usługi uszlachetniania (usługi na ruchomym majątku rzeczowym) świadczone na terenie Polski wykonywane są pomiędzy dwoma podatnikami zidentyfikowanymi na potrzeby podatku od towarów i usług na terytorium Polski nie mamy do czynienia ze zmianą miejsca świadczenia tych usług, o której mowa w art. 28 ust. 7 ustawy.

Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy prawidłowości określenia wartości faktury, która dokumentuje WDT z magazynu w Polsce do magazynu we Włoszech. Należy zauważyć, iż przepisy o podatku od towarów i usług nie regulują kwestii ustalenia przez strony dostawy wartości faktury dokumentującej taką transakcję a jedynie problem ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy.Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Obrotem są zatem kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które wykonywane są przez podatnika (pojęcie sprzedaży nie obejmuje bowiem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, gdzie podatnik nie wykonuje tych czynności, lecz przez zastosowanie odwróconego mechanizmu poboru pozostaje de facto osobą zobowiązaną do rozliczenia podatku od tych czynności).

W myśl art. 29 ust. 11 ww. ustawy o VAT przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3. Zgodnie natomiast z ust. 10 tegoż artykułu w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów, a gdy cena nabycia nie istnieje, koszt wytworzenia określony w momencie dostawy tych towarów. W sytuacji wskazanej we wniosku, dla ustalenia podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie przywołany powyżej przepis art. 29 ust. 11 ustawy o VAT.

Należy w tym miejscu zauważyć, że przepisy o podatku od towarów i usług nie definiują użytego w ww. przepisie pojęcia – koszt wytworzenia. Objaśnienia w tym zakresie można znaleźć w ustawie z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002r. Nr 76 poz. 694 ze zm.) gdzie w art. 28 ust. 3 wskazano, iż koszt wytworzenia produktu obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z danym produktem oraz uzasadnioną część kosztów pośrednio związanych z wytworzeniem tego produktu. Koszty bezpośrednie obejmują wartość zużytych materiałów bezpośrednich, koszty pozyskania i przetworzenia związane bezpośrednio z produkcją i inne koszty poniesione w związku z doprowadzeniem produktu do postaci i miejsca, w jakich się znajduje w dniu wyceny. Do uzasadnionej, odpowiedniej do okresu wytwarzania produktu, części kosztów pośrednich zalicza się zmienne pośrednie koszty produkcji oraz tę część stałych, pośrednich kosztów produkcji, które odpowiadają poziomowi tych kosztów przy normalnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. Za normalny poziom wykorzystania zdolności produkcyjnych uznaje się przeciętną, zgodną z oczekiwaniami w typowych warunkach, wielkość produkcji za daną liczbę okresów lub sezonów, przy uwzględnieniu planowych remontów. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie kosztu wytworzenia produktu, jego wyceny dokonuje się według ceny sprzedaży netto takiego samego lub podobnego produktu, pomniejszonej o przeciętnie osiągany przy sprzedaży produktów zysk brutto ze sprzedaży, a w przypadku produktu w toku - także z uwzględnieniem stopnia jego przetworzenia.

Należy zatem stwierdzić, iż o ile wartość ww. usługi uszlachetnienia będzie kosztem wytworzenia półfabrykatów, będących następnie przedmiotem WDT, to wartość tej usługi winna być uwzględniona w wartości faktury dokumentującej WDT.

W tej sytuacji stanowisko Podatnika należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.